FAN onderzoek wat het is, waar het voor is, hoe het resultaat te begrijpen

De ANA-test is een type test dat veel wordt gebruikt om te helpen bij de diagnose van auto-immuunziekten, voornamelijk Systemische Lupus Erythematosus (SLE). Deze test is dus bedoeld om de aanwezigheid van auto-antilichamen in het bloed te detecteren, dit zijn antilichamen die door het organisme zelf worden geproduceerd en die cellen en weefsels zelf aanvallen..

Deze test is gebaseerd op het fluorescentiepatroon van de antilichamen, waardoor het mogelijk is om het onder de microscoop te bekijken en te helpen bij de diagnose van verschillende ziekten. Hoewel het normaal is om een laag ANF-testresultaat te hebben, kan dit, wanneer dit aantal erg hoog is, betekenen dat er een auto-immuunziekte is, die zo snel mogelijk moet worden geïdentificeerd en behandeld om de symptomen te verlichten..

Waar is het voor

Dit FAN-examen kan helpen bij het diagnosticeren van auto-immuunziekten zoals:

Lupus, dat het een auto-immuunziekte is die wordt gekenmerkt door het opblazen van bijvoorbeeld de gewrichten, huid, ogen en nieren;
Reumatoïde artritis, waar pijn, roodheid en zwelling van de gewrichten is. Hier leest u hoe u reumatoïde artritis kunt identificeren;
Juveniele idiopathische artritis, wanneer er een ontsteking is van een of meer gewrichten bij kinderen;
Auto-immuun hepatitis, waar de aanwezigheid van auto-antilichamen ontsteking in de lever veroorzaakt. Ken de belangrijkste symptomen van auto-immuunhepatitis;
Sclerodermie, dat het een auto-immuunziekte is die wordt gekenmerkt door een verhoogde productie van collageen, waardoor de huid en gewrichten verharden;
Dermatomyositis, dat is een ontstekingsziekte die wordt gekenmerkt door spierzwakte en dermatologische laesies. Leer meer over dermatomyositis;
Syndroom van Sjögren, die wordt gekenmerkt door een ontsteking van verschillende klieren in het lichaam, met bijvoorbeeld droge ogen en mond tot gevolg. Kijk hoe u de symptomen van het Sjögren-syndroom kunt herkennen.

Over het algemeen kan de arts deze ziekten wantrouwen als de persoon symptomen heeft die lang duren om te verdwijnen, zoals rode vlekken op het lichaam, zwelling, constante pijn in de gewrichten, overmatige vermoeidheid of lichte koorts, bijvoorbeeld.

Hoe het examen is gedaan

Deze test is heel eenvoudig en vereist slechts een kleine hoeveelheid bloed om te worden verwijderd door een getrainde professional, die voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd..

Bloedafname gebeurt meestal in het ziekenhuis, maar kan ook in gespecialiseerde klinieken, zowel voor volwassenen als kinderen. Bij baby's wordt de collectie meestal gedaan met een kleine steek op de voet, zonder dat de naald hoeft te worden gebruikt.

In het laboratorium wordt het onderzoek uitgevoerd door een fluorescerende kleurstof toe te voegen die is gemarkeerd met de antilichamen die in het monster moeten worden geïdentificeerd. Vervolgens wordt het bloed met de gelabelde kleurstof in een container geplaatst die een kweek van menselijke cellen bevat die bekend staan als Hep-2-cellen, wat een duidelijke visualisatie van verschillende celstructuren en fasen van de celcyclus mogelijk maakt. Het is dus mogelijk om de diagnose te stellen, omdat deze wordt gemaakt op basis van het fluorescentiepatroon dat door de microscoop wordt waargenomen.

Welke voorbereiding is nodig

Er is geen speciaal type voorbereiding voor het FAN-examen, het wordt alleen aanbevolen om de arts te informeren over het gebruikte medicijn en mogelijke gezondheidsproblemen..

Wat de resultaten betekenen

Bij gezonde mensen is de ANA-test meestal negatief of niet-reactief, met waarden zoals 1/40, 1/80 of 1/160. Dit betekent echter niet dat er geen auto-immuunziekte is wanneer het negatief is. Dus zelfs als het negatief is, en volgens de gepresenteerde symptomen, kan de arts andere tests bestellen om te bevestigen dat het geen auto-immuunziekte is..

Als het resultaat positief is of reagens, presenteert het meestal waarden van 1/320, 1/640 of 1/1280. Daarnaast is er ook een positiviteitspatroon dat is gebaseerd op de fluorescentie die onder de microscoop wordt gezien, wat helpt om het type ziekte beter te onderscheiden en dat kan zijn:

Homogene nucleaire: kan wijzen op de aanwezigheid van lupus, reumatoïde artritis of juveniele idiopathische artritis, afhankelijk van het geïdentificeerde antilichaam. Als de aanwezigheid van anti-DNA-, anti-chromatine- en anti-histon-antilichamen wordt vastgesteld, duidt dit op lupus;
Nucleair gestippeld centromeer: het is meestal indicatief voor sclerodermie;
Nucleaire boete gestippeld: duidt meestal op het syndroom van Sjögren of lupus, afhankelijk van het geïdentificeerde antilichaam;
Nucleair bezaaid dik: lupus, reumatoïde artritis of systemische sclerose volgens de geïdentificeerde antilichamen;
Fijn gestippeld cytoplasmatisch: kan polymyositis of dermatomyositis zijn;
Continu kernmembraan: kan duiden op auto-immuun hepatitis of lupus;
Gestippelde nucleair: het is meestal een teken van systemische sclerose.

Deze resultaten moeten altijd door een arts worden geïnterpreteerd en geëvalueerd en in bijna alle gevallen zijn meer tests nodig voordat de diagnose wordt bevestigd.