Startpagina » Diagnostische tests » Leukogram leren hoe u het testresultaat kunt begrijpen

    Leukogram leren hoe u het testresultaat kunt begrijpen

    De witte bloedcel is een onderdeel van de bloedtest die bestaat uit het beoordelen van de witte bloedcellen, ook wel witte bloedcellen genoemd, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam. Deze test geeft het aantal neutrofielen, staafjes of gesegmenteerde neutrofielen, lymfocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen in het bloed aan.

    De verhoogde waarden van leukocyten, bekend als leukocytose, kunnen optreden als gevolg van bijvoorbeeld infecties of bloedaandoeningen zoals leukemie. Het tegenovergestelde, bekend als leukopenie, kan worden veroorzaakt door medicatie of chemotherapie. Zowel leukopenie als leukocytose moet door de arts worden onderzocht om de beste behandeling op basis van de oorzaak vast te stellen. Lees meer over leukocyten.

    Normale waarden van witte bloedcellen

    De referentiewaarden voor het bloedbeeld variëren afhankelijk van de leeftijd van de persoon en het laboratorium, met normale waarden:

     Totaal leukocytenNeutrofielenLymfocyten
    1e levensdag9.000 tot 30.000 / mm³6.000 tot 26.000 / mm³2.000 tot 11.000 / mm³
    Tussen 6 maanden en 2 jaar oud6.000 tot 17.500 / mm³1.500 tot 8.500 / mm³3.000 tot 9.500 / mm³
    Tussen 2 en 3 jaar oud5.500 tot 15.500 / mm³1.500 tot 8.500 / mm³2.000 tot 8.000 / mm³
    Tussen 3 en 6 jaar oud5.000 tot 14.500 / mm³1.500 tot 8.000 / mm³1.500 tot 7.000 / mm³
    Tussen 6 en 13 jaar oud5.000 tot 13.000 / mm³1.800 tot 8000 / mm³1.200 tot 6.000 / mm³
    Volwassenen4.500 tot 11.000 / mm³1.800 tot 7.700 / mm³1.000 tot 4.800 / mm³

    Leukopenie treedt op wanneer leukocyten minder zijn dan 4.500 / mm³ bij volwassenen en leukocytose treedt op wanneer leukocyten groter zijn dan 11.000 / mm³, waarbij hun waarde hoger is dan de referentiewaarde.

    Als u onlangs een aantal witte bloedcellen heeft gehad en de mogelijke oorzaak van de toename of afname van het aantal witte bloedcellen wilt weten, vul dan hieronder uw gegevens in:

    Wat is de witte bloedcel

    De witte bloedcel is nodig om het afweersysteem van het lichaam te beoordelen en dus te controleren op ontsteking of infectie. Deze test maakt deel uit van het volledige bloedbeeld en wordt gedaan door bloed te verzamelen in het laboratorium. Vasten is niet nodig om de test uit te voeren, alleen op verzoek samen met andere tests, zoals bijvoorbeeld glucose- en cholesterolwaarden. Begrijp waar het voor is en hoe het bloedbeeld wordt gemaakt.

    De afweercellen van het lichaam zijn neutrofielen, lymfocyten, monocyten, eosinofielen en basofielen, die verantwoordelijk zijn voor verschillende functies in het lichaam, zoals:

    • Neutrofielen: Ze zijn de meest voorkomende bloedcellen in het afweersysteem, zijn verantwoordelijk voor het bestrijden van infecties en kunnen wijzen op infectie door bacteriën wanneer de waarden worden verhoogd. Staven of staven zijn jonge neutrofielen en worden normaal gesproken in het bloed aangetroffen als er infecties zijn in de acute fase. Gesegmenteerde neutrofielen zijn de meest volwassen neutrofielen die in het bloed voorkomen;
    • Lymfocyten: Lymfocyten zijn verantwoordelijk voor het bestrijden van virussen en tumoren en het produceren van antilichamen. Bij verhoging kunnen ze bijvoorbeeld wijzen op een virale infectie, HIV, leukemie of afstoting van een getransplanteerd orgaan;
    • Monocyten: De afweercellen zijn verantwoordelijk voor het fagocyteren van binnenvallende micro-organismen en worden ook macrofagen genoemd. Ze werken zonder onderscheid tegen virussen en bacteriën;
    • Eosinofielen: Worden de afweercellen geactiveerd bij allergie of parasitaire infecties;
    • Basofielen: Dit zijn de afweercellen die geactiveerd worden bij chronische ontsteking of langdurige allergie en, onder normale omstandigheden, slechts tot 1%.

    Op basis van het resultaat van het aantal witte bloedcellen en andere laboratoriumtests kan de arts correleren met de klinische geschiedenis van de persoon en indien nodig de diagnose en behandeling vaststellen.