Monocytose wat is het en de belangrijkste oorzaken

De term monocytose verwijst naar een toename van de hoeveelheid monocyten die in het bloed circuleren, dat wil zeggen wanneer meer dan 1000 monocyten worden geïdentificeerd per µL bloed. De referentiewaarden van monocyten in het bloed kunnen per laboratorium verschillen, maar het aantal monocyten tussen 100 en 1000 per µL bloed wordt normaal als normaal beschouwd..

Monocyten zijn bloedcellen die in het beenmerg worden aangemaakt en die deel uitmaken van het immuunsysteem en verantwoordelijk zijn voor de afweer van het organisme. De hoeveelheid monocyten in het bloed kan dus toenemen als gevolg van een inflammatoir en infectieus proces en monocytose kan voornamelijk worden waargenomen bij tuberculose, bij herstel van infecties en bij endocarditis. Lees meer over monocyten.

Belangrijkste oorzaken van monocytose

Monocytose wordt geïdentificeerd door middel van het bloedbeeld, waardoor het nodig is om een ​​kleine hoeveelheid bloed te verzamelen dat voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Het resultaat wordt vrijgegeven in een specifiek deel van het bloedbeeld, een leukogram genaamd, waar alle informatie met betrekking tot de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het organisme te vinden is..

Meestal gaat monocytose gepaard met andere veranderingen in het bloedbeeld en andere tests die mogelijk door de arts zijn besteld, naast het feit dat de patiënt meestal symptomen heeft die verband houden met de oorzaak van de verandering. Wanneer monocytose geïsoleerd en zonder symptomen optreedt, wordt aanbevolen om het bloedbeeld te herhalen om te controleren of het aantal monocyten is geregulariseerd of dat verder onderzoek nodig is..

De belangrijkste oorzaken van monocytose zijn:

1. Tuberculose

Tuberculose is een infectieziekte veroorzaakt door Mycobacterium tuberculosis, in de volksmond bekend als Koch's Bacillus, een bacterie die in het ademhalingssysteem achterblijft, longbetrokkenheid veroorzaakt en leidt tot het optreden van enkele tekenen en symptomen, zoals aanhoudende hoest, pijn op de borst, ademhalingsmoeilijkheden, nachtelijk zweten en groenachtige sputumproductie of geelachtig.

Naast monocytose kan de arts ook andere veranderingen in het bloedbeeld en biochemische tests controleren. Bovendien kan bij het vermoeden van tuberculose volgens de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, om een ​​microbiologisch onderzoek van het sputum of een tuberculinetest worden gevraagd, ook wel een PPD-test genoemd, die tot doel heeft de aanwezigheid van de bacteriën in het lichaam te verifiëren. Begrijp wat het PPD-examen is en hoe het wordt gedaan.

Wat moet je doen: In aanwezigheid van tekenen of symptomen van tuberculose is het belangrijk om naar de huisarts, longarts of infectieziekte te gaan zodat er onderzoek wordt gedaan, de diagnose wordt aangegeven en de behandeling wordt vastgesteld, die wordt gedaan met antibiotica. Het is belangrijk dat de behandeling precies wordt uitgevoerd zoals aanbevolen door de arts, ook als de symptomen verbeteren. Dit komt omdat als de behandeling wordt onderbroken, het mogelijk is dat de bacteriën zich weer gaan vermenigvuldigen en resistentie krijgen, waardoor de behandeling moeilijker wordt en de persoon complicaties kan oplopen..

2. Bacteriële endocarditis

Bacteriële endocarditis is een situatie waarbij de interne structuren van het hart worden aangetast door bacteriën, die dit orgaan via de bloedbaan bereiken, wat leidt tot tekenen en symptomen zoals hoge koorts, pijn op de borst, kortademigheid en hoesten, bijvoorbeeld.

Dit type endocarditis komt vaker voor bij mensen die intraveneuze medicijnen gebruiken, omdat de op de huid aanwezige bacteriën direct in de bloedbaan kunnen komen wanneer het medicijn wordt aangebracht..

Naast veranderingen in het bloedbeeld kan de arts ook de veranderingen controleren in andere laboratorium-, microbiologische en cardiale onderzoeken, zoals echografie van het hart en echogram. Ontdek andere tests die het hart evalueren.

Wat moet je doen: In deze gevallen is het belangrijk om aandacht te besteden aan het optreden van tekenen die wijzen op endocarditis en onmiddellijk naar het ziekenhuis te gaan, omdat de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte zich snel kunnen verspreiden en andere organen naast het hart kunnen bereiken, wat de klinische toestand van de patiënt verder compliceert.

3. Herstel van infecties

Het is gebruikelijk dat in de periode van herstel van infecties het aantal monocyten toeneemt, omdat dit erop wijst dat het lichaam reageert op het infectieuze agens en de verdedigingslinie verhoogt, waardoor een snellere en effectievere eliminatie van het micro-organisme mogelijk wordt.

Naast het aantal monocyten is het ook mogelijk om een ​​toename van het aantal lymfocyten en neutrofielen waar te nemen.

Wat moet je doen: Als bij de persoon een infectie is vastgesteld, betekent de toename van het aantal monocyten meestal alleen het herstel van de patiënt en het immuunsysteem. In deze gevallen is geen andere houding nodig en mag de arts pas na een paar weken om een ​​nieuwe bloedtest vragen om te controleren of de hoeveelheid monocyten genormaliseerd is..

4. Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is ook een ziekte waarbij monocytose kan optreden, omdat het een auto-immuunziekte is, dat wil zeggen dat de cellen van het immuunsysteem andere cellen in het lichaam aanvallen. Er is dus altijd productie van immuuncellen, inclusief monocyten.

Deze ziekte wordt gekenmerkt door aangetaste gewrichten, die pijnlijk, gezwollen en stijf zijn en moeite hebben om ze ten minste 1 uur na het ontwaken te verplaatsen.

Wat moet je doen: Behandeling voor reumatoïde artritis wordt voornamelijk gedaan met fysiotherapie om het aangetaste gewricht te rehabiliteren, complicaties te voorkomen en pijn te verlichten. Bovendien kan het gebruik van remedies en de geschiktheid van het dieet door de reumatoloog worden aanbevolen, wat onder begeleiding van de voedingsdeskundige moet gebeuren. Begrijp hoe de behandeling wordt uitgevoerd voor reumatoïde artritis.

5. Hematologische veranderingen

Monocitose kan ook voorkomen bij bloedaandoeningen, zoals bloedarmoede, lymfomen en leukemie. Aangezien monocytose gerelateerd kan zijn aan milde en ernstige situaties, is het belangrijk dat de beoordeling van het resultaat door de arts wordt gedaan, samen met de analyse van de andere parameters van het volledige bloedbeeld, naast de dia-uitlezing..

Wat moet je doen: Monocitose gerelateerd aan bloedproblemen leidt meestal tot symptomen afhankelijk van de oorzaak. Om deze reden is het aan te bevelen de huisarts of hematoloog op de hoogte te stellen van eventuele gepresenteerde tekenen of symptomen, aangezien hiermee rekening wordt gehouden bij het analyseren van het bloedbeeld. Volgens de beoordeling van de arts is het mogelijk om de diagnose te stellen en de juiste behandeling te starten.