Wat is cystoscopie en hoe doe je dat?

Cystoscopie of urethrocystoscopie is een beeldvormend onderzoek dat voornamelijk wordt gedaan om veranderingen in het urinestelsel, vooral in de blaas, te identificeren. Dit onderzoek is eenvoudig en snel en kan onder plaatselijke verdoving bij de dokter worden afgenomen.

Cystoscopie kan worden aanbevolen door de uroloog of gynaecoloog om bijvoorbeeld de oorzaak van bloed in de urine, urine-incontinentie of het optreden van infecties te onderzoeken, naast het controleren op de aanwezigheid van eventuele veranderingen in de blaas. Als er een onregelmatigheid in de blaas of urethra wordt waargenomen, kan de arts een biopsie aanvragen om de diagnose te voltooien en de behandeling te starten.

Waar is het voor

Cystoscopie wordt voornamelijk gedaan om symptomen te onderzoeken en veranderingen in de blaas te identificeren, en kan door de arts worden gevraagd om:

Diagnose van tumoren in de blaas of urethra;
Identificeer infectie in de urethra of blaas;
Controleer op de aanwezigheid van vreemde voorwerpen;
Beoordeel de grootte van de prostaat, in het geval van mannen;
Identificeer urinestenen;
Helpen bij het identificeren van de oorzaak van verbranding of pijn bij het plassen;
Onderzoek de oorzaak van bloed in de urine;
Controleer de oorzaak van urine-incontinentie.

Als tijdens het onderzoek veranderingen in de blaas of urethra worden gevonden, kan de arts een deel van het weefsel verzamelen en naar de biopsie verwijzen om de diagnose te stellen en indien nodig met de behandeling te beginnen. Begrijp wat het is en hoe de biopsie wordt uitgevoerd.

Examenvoorbereiding

Om het examen te doen, is er geen voorbereiding nodig en kan de persoon normaal drinken en eten. Voordat het onderzoek wordt uitgevoerd, is het echter belangrijk dat de persoon de blaas volledig leegt en dat de urine meestal wordt verzameld voor analyse om bijvoorbeeld infecties te identificeren. Kijk hoe de urinetest is gedaan.

Wanneer de patiënt ervoor kiest om algemene anesthesie uit te voeren, moet hij in het ziekenhuis blijven, minimaal 8 uur vasten en stoppen met het gebruik van anticoagulantia die hij mogelijk gebruikt.

Hoe cystoscopie wordt gedaan

Cystoscopie is een snel onderzoek, dat gemiddeld 15 tot 20 minuten duurt, en kan onder plaatselijke verdoving worden gedaan in de spreekkamer. Het apparaat dat wordt gebruikt bij cystoscopie wordt een cystoscoop genoemd en komt overeen met een dun apparaat met een microcamera aan het uiteinde en kan flexibel of stijf zijn.

Het type cystoscoop dat wordt gebruikt, hangt af van het doel van de procedure:

Flexibele cystoscoop: het wordt gebruikt wanneer cystoscopie alleen wordt uitgevoerd om de blaas en urethra te bekijken, omdat het vanwege zijn flexibiliteit een beter zicht op de urinestructuren mogelijk maakt;
Stijve cystoscoop: het wordt gebruikt wanneer het nodig is om het materiaal voor biopsie te verzamelen of om medicijnen in de blaas te injecteren. In sommige gevallen, wanneer de arts tijdens het onderzoek veranderingen in de blaas vaststelt, kan het nodig zijn om daarna cystoscopie uit te voeren met de stijve cystoscoop.

Om het onderzoek te doen, reinigt de arts het gebied en brengt een verdovingsgel aan, zodat de patiënt tijdens het onderzoek geen ongemak voelt. Wanneer de regio niet langer gevoelig is, plaatst de arts de cystoscoop en observeert de urethra en blaas door de beelden te bekijken die zijn vastgelegd door de microcamera die aan het einde van het apparaat aanwezig is.

Tijdens het examen kan de arts zoutoplossing injecteren om de blaas te verwijden om deze beter te visualiseren of een medicijn dat wordt opgenomen door kankercellen, waardoor ze fluorescerend worden, bijvoorbeeld bij vermoeden van blaaskanker.

Na het onderzoek kan de persoon terugkeren naar zijn normale activiteiten, maar het is gebruikelijk dat na het effect van anesthesie de regio een beetje pijnlijk kan zijn, naast het kunnen waarnemen van bloed in de urine en verbranding bij het plassen, bijvoorbeeld. Deze symptomen verdwijnen meestal na 48 uur, maar als ze aanhouden, is het belangrijk om dit aan de arts te melden, zodat de nodige maatregelen kunnen worden genomen.