Waar is Cordocentesis voor

Cordocentesis, of foetaal bloedmonster, is een prenatale diagnostische test, uitgevoerd vanaf 18 of 20 weken zwangerschap en bestaat uit het nemen van een bloedmonster van de baby uit de navelstreng, om chromosoomdeficiëntie te detecteren. bij de baby, zoals het syndroom van Down, of ziekten zoals toxoplasmose, rubella, foetale anemie of cytomegalovirus, bijvoorbeeld.

Het belangrijkste verschil tussen cordocentese en vruchtwaterpunctie, twee prenatale diagnostische tests, is dat Cordocentesis het navelstrengbloed van de baby analyseert, terwijl vruchtwaterpunctie alleen het vruchtwater analyseert. Het karyotype-resultaat komt binnen 2 of 3 dagen uit, wat een van de voordelen is ten opzichte van vruchtwaterpunctie, wat ongeveer 15 dagen duurt.

Bloed getrokken tussen het koord en de placenta

Wanneer moet u cordocentese doen?

Indicaties voor cordocentese omvatten de diagnose van het syndroom van Down, wanneer het niet kan worden verkregen door vruchtwaterpunctie, wanneer de echografische resultaten niet overtuigend zijn.

Cordocentesis maakt de studie van DNA, karyotype en ziekten mogelijk zoals:

Bloedaandoeningen: thalassemie en sikkelcelanemie;
Bloedstollingsstoornissen: hemofilie, ziekte van Willebrand, auto-immuun trombocytopenie, trombocytopenische purpura;
Metabole ziekten zoals Duchenne-spierdystrofie of de ziekte van Tay-Sachs;
Om te identificeren waarom de baby onvolgroeid is, en
Om bijvoorbeeld foetale hydrops te identificeren.

Daarnaast is het ook erg nuttig voor de diagnose dat de baby een aangeboren infectie heeft en kan het ook geïndiceerd worden als een vorm van behandeling voor intra-uteriene bloedtransfusie of wanneer het nodig is om medicijnen toe te dienen bij de behandeling van bijvoorbeeld foetale aandoeningen.

Leer andere tests voor de diagnose van het syndroom van Down.

Hoe cordocentese wordt gedaan

Voor het onderzoek is geen voorbereiding nodig, maar de vrouw moet vóór de cordocentese een echo en bloedonderzoek hebben ondergaan om haar bloedgroep en HR-factor aan te geven. Dit onderzoek kan als volgt worden uitgevoerd in de kliniek of het ziekenhuis:

De zwangere vrouw ligt op haar rug;
De arts past lokale anesthesie toe;
Met behulp van echografie brengt de arts een naald meer specifiek in op de plaats waar de navelstreng en de placenta samenkomen;
De arts neemt een klein bloedmonster van de baby met ongeveer 2 tot 5 ml;
Het monster wordt voor analyse naar het laboratorium gebracht.

Tijdens het onderzoek kan de zwangere vrouw buikkrampen ervaren en moet daarom 24 tot 48 uur na het onderzoek rusten en 7 dagen na cordocentese geen intiem contact hebben..

Na het onderzoek kunnen symptomen optreden zoals vochtverlies, vaginale bloeding, contracties, koorts en buikpijn. Voor verlichting van pijn en ongemak kan het nuttig zijn om onder medisch advies een Buscopan-tablet in te nemen.

Wat zijn de risico's van cordocentese

Cordocentese is een veilige procedure, maar het heeft risico's, zoals elk ander invasief onderzoek, en daarom vraagt de arts er alleen om als er meer voordelen zijn dan risico's voor de moeder of baby. De risico's van cordocentese zijn laag en beheersbaar, maar omvatten:

Ongeveer 1 risico op een miskraam;
Bloedverlies op de plaats waar de naald is ingebracht;
Verlaagde hartslag van de baby;
Voortijdige breuk van membranen, wat voortijdige bevalling kan bevorderen.

Over het algemeen bestelt de arts cordocentese wanneer een vermoeden bestaat van een genetisch syndroom of ziekte die niet is vastgesteld door middel van vruchtwaterpunctie of echografie..