Wat te doen als u vruchtwater verliest
Bij natte slipjes blijven tijdens de zwangerschap kan duiden op verhoogde intieme smering, onvrijwillig urineverlies of vruchtwaterverlies, en om te weten hoe elk van deze situaties te identificeren, moet men de kleur en geur van het slipje observeren..
Wanneer wordt aangenomen dat vruchtwater in het 1e of 2e trimester verloren kan gaan, is het raadzaam om onmiddellijk naar de eerste hulp of de verloskundige te gaan, omdat als de vloeistof eruit komt, dit de ontwikkeling en groei van de baby kan schaden, en het leven van het kind kan schaden. vrouwen die risico lopen, in sommige gevallen.
Hoe weet ik of ik vruchtwater verlies?
In de meeste gevallen wordt het verlies van vruchtwater alleen aangezien voor het onvrijwillig urineverlies dat optreedt als gevolg van het gewicht van de baarmoeder op de blaas.
Een goede manier om te weten of het vruchtwaterverlies, urineverlies of juist een verhoogde smering van de vagina is, is door een intieme pad op het slipje te leggen en de kenmerken van de vloeistof te observeren. Normaal gesproken is de urine geelachtig en ruikt, terwijl het vruchtwater transparant en geurloos is en de intieme smering geurloos is, maar kan eruit zien als eiwit, zoals in de vruchtbare periode.
De belangrijkste symptomen en tekenen van vruchtwaterverlies zijn:
- Het slipje is nat, maar de vloeistof heeft geen geur of kleur;
- Het slipje is meer dan eens per dag nat;
- Verminderde bewegingen van de baby in de baarmoeder, wanneer er al meer vochtverlies is.
Zwangere vrouwen met risicofactoren zoals hoge bloeddruk, diabetes of lupus hebben meer kans op verlies van vruchtwater, maar dit kan bij elke zwangere vrouw gebeuren.
Weet hoe u onvrijwillig urineverlies tijdens de zwangerschap kunt identificeren en wat u moet doen om dit onder controle te houden.
Wat te doen als u vruchtwater verliest
Behandeling voor verlies van aminotisch vocht varieert afhankelijk van de zwangerschapsduur:
In het 1e en 2e kwartaal:
Er moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen, maar de behandeling wordt meestal gedaan met wekelijks overleg met de verloskundige om de hoeveelheid vocht tijdens de zwangerschap te beoordelen. Wanneer de arts de echo maakt en constateert dat de vloeistof te laag is, kan het worden aanbevolen om de wateropname te verhogen en de rest te behouden om te voorkomen dat er meer vocht verloren gaat en complicaties voor de vrouw worden voorkomen.
Als er geen tekenen van infectie of bloeding zijn die verband houden met vochtverlies, kan de vrouw periodiek op poliklinisch niveau worden gecontroleerd, waarbij het gezondheidsteam de lichaamstemperatuur van de vrouw controleert en een bloedonderzoek uitvoert om te controleren op tekenen van infectie of arbeid. Daarnaast worden tests uitgevoerd om te beoordelen of alles in orde is met de baby, zoals auscultatie van de hartslag van de baby en biometrische gegevens van de foetus. Het is dus mogelijk om te controleren of de zwangerschap goed verloopt, ondanks het verlies van vruchtwater.
In het 3e kwartaal:
Wanneer vochtverlies optreedt aan het einde van de zwangerschap, is dit meestal niet ernstig, maar als de vrouw te veel vocht verliest, kan de arts er zelfs voor kiezen om op de bevalling te anticiperen. Als dit verlies na 36 weken optreedt, is dit meestal een teken van scheuring van de vliezen en daarom moet men naar het ziekenhuis gaan omdat het moment van bevalling kan komen.
Kijk wat u moet doen bij verminderd vruchtwater.
Wat kan verlies van vruchtwater veroorzaken
De oorzaken van vruchtwaterverlies zijn niet altijd bekend. Dit kan echter gebeuren als gevolg van genitale infectieuze aandoeningen, dus het wordt aanbevolen om de verloskundige te raadplegen wanneer symptomen zoals branderig gevoel bij het plassen, genitale pijn of roodheid, bijvoorbeeld.
Andere oorzaken die vruchtwaterverlies kunnen veroorzaken of tot een vermindering van de hoeveelheid kunnen leiden, zijn:
- Gedeeltelijke breuk van de tas, waar het vruchtwater begint te lekken omdat er een klein gaatje in de zak zit. Het komt vaker voor in de late zwangerschap en meestal sluit de opening alleen met rust en goede hydratatie;
- Problemen in de placenta, waar de placenta mogelijk niet genoeg bloed en voedingsstoffen voor de baby produceert en het produceert niet zoveel urine, met minder vruchtwater;
- Geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk, omdat ze de hoeveelheid vruchtwater kunnen verminderen en de nieren van de baby kunnen aantasten;
- Babyafwijkingen: aan het begin van het tweede trimester van de zwangerschap kan de baby het vruchtwater gaan inslikken en via de urine verwijderen. Wanneer vruchtwater verloren gaat, ontwikkelen de nieren van de baby zich mogelijk niet goed;
- Feto-foetaal transfusiesyndroom, wat kan gebeuren bij eeneiige tweeling, waarbij de een meer bloed en voedingsstoffen kan opnemen dan de ander, waardoor de een minder vruchtwater heeft dan de ander.
Bovendien kunnen sommige medicijnen, zoals Ibuprofen of medicijnen voor hoge bloeddruk, ook de productie van vruchtwater verminderen, dus de zwangere vrouw moet de verloskundige informeren voordat ze medicatie neemt..
