Hydrotherapie Wat zijn de voordelen en oefeningen
Hydrotherapie, ook wel waterfysiotherapie of watertherapie genoemd, is een therapeutische activiteit die bestaat uit het uitvoeren van oefeningen in een zwembad met warm water bij een temperatuur rond de 34 ° C, om het herstel van bijvoorbeeld gewonde sporters of patiënten met artritis te versnellen. voorbeeld.
Over het algemeen wordt hydrotherapie uitgevoerd door een fysiotherapeut en wordt het veel gebruikt door patiënten en ouderen, omdat het helpt bij de behandeling van ziekten zoals: artritis, artrose of reuma; orthopedische problemen, zoals een herniafractuur; spierletsels en gewrichtspijn; hinchazón en las piernas; ademhalingsmoeilijkheden y; neurologische problemen.
Hydrotherapie voor vrouwen in verlegenheid moet worden aangegeven door de verloskundige en wordt meestal gebruikt om de bloedcirculatie te verbeteren, zwelling van de huid te verminderen en pijn op de vloer, voeten en wielen te verminderen. Lees meer over andere manieren om ongemak aan het einde van de embarazo te verlichten.
Wat zijn de voordelen?
Bij hydrotherapie is het vanwege de eigenschappen van het water mogelijk om de belasting die door het lichaamsgewicht op gewrichten en mensen wordt geproduceerd, te verminderen, terwijl de weerstand behouden blijft, waardoor spiergroei mogelijk wordt, zonder verwondingen op andere plaatsen in het lichaam te veroorzaken . Ook heet water zorgt voor ontspanning en pijnverlichting.
Hydrotherapie helpt houdingsproblemen te verminderen en geeft een gevoel van welzijn, verbetert het lichaamsbeeld van individuen en vergroot het zelfrespect. Daarnaast draagt het ook bij aan:
Versterking van spieren;
Verlichting van spier- of gewrichtspijn;
Balansverbetering en motorische coördinatie;
Bevordering van spierontspanning;
Disminución van omwentelingen van de sueño;
Vermindering van stress en angst;
Verhoogd bereik van articulatie;
Bovendien draagt de hydrotherapie bij aan het verbeteren van het cardiorespiratoire systeem, evenals de hydrogymnasia, waar de oefeningen in de meest intense.
Hydrotherapie-trainingen
Er zijn verschillende technieken en aquatische therapeutische hydrotherapie-oefeningen die moeten worden begeleid door een fysiotherapeut, zoals:
1. Slechte ragaz
Deze techniek wordt gebruikt om spieren te versterken en opnieuw op te leiden en rompverlenging te bevorderen. Over het algemeen valt de therapeut van de voet en ligt de patiënt horizontaal in het water met de ondersteuning van drijvers rond het lichaam, armen, bekken en benen, indien nodig in de glijbanen en bij de vrouwen.
Meestal wordt deze methode gebruikt bij mensen met verwondingen aan het centrale zenuwstelsel, orthopedische disfuncties of mensen die een disminución vertonen van het bewegingsbereik, zwakte, pijn en lage rugpijn.
2. Integrale aquatische ontspanning
Deze techniek maakt gebruik van warmwatereigenschappen tussen 33 ° en 35 ° C, met relatieve effecten in het autonome zenuwstelsel. Tijdens de training werd rotatie en extensie van de romp bevorderd, met ritmische en herhaalde bewegingen, waardoor visuele, auditieve en sensorische stimuli werden verminderd.
Over het algemeen is deze techniek geïndiceerd voor mensen met orthopedische problemen na een wervelkolomoperatie, lage rugpijn, met repetitieve verwondingen en beroepsziekten die verband houden met werk, en voor mensen met een breed scala aan bewegingspijn of mensen met problemen neurologisch.
3. Watsu
El Watsu wordt ook uitgevoerd in een warmwaterzwembad van ongeveer 35 ºC, door middel van specifieke technieken waarin bewegingen, aanrakingen en rekoefeningen worden uitgevoerd, waarbij punten van fysieke en mentale spanning worden ontgrendeld. In deze sessies worden specifieke oefeningen uitgevoerd die rekening houden met de ademhaling en positie van de persoon.
Deze methode is geïndiceerd voor gevallen van fysieke en mentale stress, angst, angst, slapeloosheid, spierpijn, migraine, malaise, depressie, acute en chronische spanning, in verlegenheid gebrachte vrouwen, mensen met emotionele blokkades, onder anderen.
4. Halliwick
Ook wel een 10-puntenprogramma genoemd, het is een proces waarbij de patiënt werkt aan ademhaling, balans en controle van bewegingen terwijl het motorisch leren en functionele onafhankelijkheid wordt verbeterd, waardoor de persoon het meest capabel is om bewegingen en activiteiten te starten en uit te voeren. moeilijk, uit te voeren in suelo.
Deze methode wordt uitgevoerd met vrijwillige bewegingen van personen, zelfs als deze niet mobiel zijn.
