Dentigerous cyste - wat het is en hoe het wordt gedaan
De dentigereuze cyste is een van de meest voorkomende cysten in de tandheelkunde en treedt op wanneer er vochtophoping is tussen de structuren van ongebroken tandvorming, zoals het tandglazuurweefsel en de kruin, het deel van de tand dat in de mond wordt blootgelegd. De niet-afgebroken of inbegrepen tand is er een die niet is geboren en geen positie heeft in de tandboog.
Deze cyste komt vaker voor bij tanden die derde kiezen worden genoemd, in de volksmond verstandskiezen, maar het kan ook honden en premolaire tanden omvatten. De verstandskies is de laatste tand die geboren wordt, meestal tussen de 17 en 21 jaar oud, en de geboorte is traag en vaak pijnlijk, in de meeste gevallen wordt het door de tandarts aanbevolen om de tand te verwijderen voordat deze volledig is gegroeid. Lees meer over verstandskiezen.
De tandachtige cyste komt vaker voor bij mannen tussen 10 en 30 jaar oud, heeft een langzame groei, zonder symptomen en is niet ernstig, en kan gemakkelijk worden verwijderd door een chirurgische procedure, volgens de richtlijnen van de tandarts.
Belangrijkste symptomen
De dentigereuze cyste is meestal klein, asymptomatisch en wordt alleen gediagnosticeerd bij routinematige radiografische onderzoeken. Als de omvang echter groter wordt, kan dit symptomen veroorzaken zoals:
- Pijn, indicatief voor een infectieus proces;
- Lokale zwelling;
- Gevoelloosheid of tintelingen;
- Verplaatsing van tanden;
- Ongemak;
- Misvorming van het gezicht.
De diagnose van de dentigereuze cyste wordt gesteld door röntgenfoto's, maar dit onderzoek is niet altijd voldoende om de diagnose te voltooien, omdat op de röntgenfoto de kenmerken van de cyste vergelijkbaar zijn met andere ziekten, zoals keratocyst en ameloblastoom, wat een is tumor die groeit in de botten en mond en symptomen veroorzaakt wanneer deze erg groot is. Begrijp wat ameloblastoom is en hoe de diagnose wordt gesteld.
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van tandachtige cyste is chirurgisch en kan plaatsvinden door middel van enucleatie of marsupialisatie, die door de tandarts wordt gekozen afhankelijk van de leeftijd van de persoon en de grootte van de laesie.
Enucleation is meestal de voorkeursmethode voor de tandarts en komt overeen met de totale verwijdering van de cyste en de meegeleverde tand. Als de tandarts de mogelijke uitbarsting van de tand waarneemt, wordt slechts een gedeeltelijke verwijdering van de cystewand uitgevoerd, waardoor de uitbarsting mogelijk is. Het is een definitieve behandeling zonder dat andere chirurgische ingrepen nodig zijn.
Marsupialisatie wordt voornamelijk gedaan voor grotere cysten of laesies, bijvoorbeeld met de kaak. Deze procedure is minder invasief, omdat deze wordt uitgevoerd om de druk in de cyste te verminderen door de vloeistof af te tappen, waardoor het letsel wordt verminderd.
