Wat is de longsurfactant en zijn belangrijkste functies
Longsurfactant is een door het lichaam geproduceerde vloeistof die de uitwisseling van ademhalingsgassen in de longen vergemakkelijkt. Door zijn werking kunnen de longblaasjes, de kleine zakjes die verantwoordelijk zijn voor deze gasuitwisseling, tijdens de ademhaling open blijven, door spanning, waardoor de zuurstof in de bloedbaan terechtkomt..
Kinderen die te vroeg geboren zijn, hebben mogelijk niet voldoende productie van pulmonaire oppervlakteactieve stoffen om een efficiënte ademhaling te garanderen en kunnen daarom het respiratory distress syndrome ontwikkelen, wat ernstige ademhalingsproblemen veroorzaakt..
Gelukkig is er een medicijn dat de exogene oppervlakteactieve stof is, die de natuurlijke ondersteuning van de huid nabootst en helpt de ademhaling van de baby zelf te produceren. Dit geneesmiddel kan worden toegediend in het eerste uur nadat de baby is geboren voor een sneller resultaat, via een directe sonde naar de longen..
Oppervlakteactieve functies
De belangrijkste functie van de pulmonale oppervlakteactieve stof is het vormen van een filmlaag die een goede opening van de longblaasjes mogelijk maakt en ademhaling mogelijk maakt door:
- Onderhoud van de opening van de longblaasjes;
- Disminución de la fuerza nodig om de longen uit te zetten;
- Stabilisatie van de grootte van de longblaasjes.
Op deze manier blijven de longen altijd actief en kunnen ze de gasvormige veranderingen goed uitvoeren.
Wat veroorzaakt het gebrek aan oppervlakteactieve stof?
De oppervlakteactieve stof wordt geproduceerd vanaf de rijpheid van de longen van de baby, maar in de baarmoeder van de moeder, na ongeveer 28 weken zwangerschap. Daarom zijn te vroeg geboren baby's die vóór deze periode zijn geboren, maar kunnen ze niet genoeg produceren van deze stof, die het respiratory distress syndrome veroorzaakt..
Deze ziekte, ook bekend als het hyaline-membraansyndroom, het respiratory distress syndrome, veroorzaakt, zoals de naam al aangeeft, ademhalingsmoeilijkheden, snelle ademhaling, piepende ademhaling en blauwe lippen en vingers, die zelfs dodelijk kunnen zijn.
In deze gevallen zou de kinderarts de doseringen van exogene oppervlakteactieve stof aan de pasgeborene kunnen aangeven, die natuurlijk zou kunnen zijn, gewonnen uit dieren, de synthetische stof, die de functie van de in de longen geproduceerde oppervlakteactieve stof kan vervangen en voldoende ademhaling mogelijk kan maken..
