Wat kan onvrijwillig gewichtsverlies veroorzaken?

Het gewichtsverlies moet zorgen baren als het onvrijwillig gebeurt, zelfs als de persoon zich realiseert dat hij gewicht verliest. Het kan normaal zijn om te adelgazar nadat je door een stressvolle situatie bent gegaan, zoals van baan veranderen, door een scheiding gaan of een geliefde verliezen.

Als gewichtsverlies echter niet gerelateerd is aan een van deze factoren, wordt het ook geassocieerd met veranderingen in het dieet of een toename van fysieke activiteit, als een arts moet worden geholpen om de oorzaak van het probleem te beoordelen, waardoor Ik zou kunnen praten over de aanwezigheid van een ziekte, zoals problemen met de schildklier, diabetes of kanker. 

Mogelijke oorzaken

Wanneer het gewichtsverlies onvrijwillig optreedt, kan dit worden beïnvloed door verschillende situaties, zoals: de aanwezigheid van zweren of een inflammatoire darmaandoening; neurologische veranderingen zoals de ziekte van Parkinson; schildklierproblemen zoals hyperthyreoïdie; chronische obstructieve longziekte zoals emfyseem; infectieziekten zoals tuberculose en aids; problemen of psychologische omwentelingen zoals depressie, anorexia of boulimia, bijvoorbeeld.

Daarnaast kunnen ook andere ziekten zoals diabetes, depressie, kanker, misbruik van alcoholische dranken of drugs zonder aanwijsbare reden gewichtsverlies veroorzaken. Het kan echter ook specifieke oorzaken hebben, afhankelijk van de leeftijd van het individu of specifieke levensfasen, zoals: 

1. En personas mayores

Het gewichtsverlies tijdens het ouder worden wordt als normaal beschouwd als het langzaam is, gerelateerd aan het gebrek aan eetlust, veranderingen in smaak en het secundaire effect van sommige medicijnen. Een andere reden voor seniele dementie is dat de persoon vergeet om voedsel te bereiden en goed te eten.

Naast het gewichtsverlies is het ook normaal om spiermassa en botmassa te verliezen, waardoor het mogelijk is voor de persoon met het grootste risico op fracturen.

2. Aan boord

Het gewichtsverlies bij het embargo is niet in een normale situatie, maar het kan gebeuren wanneer de zwangere vrouw aan het begin van het embargo te veel water en braken heeft, zolang ze geen goede voeding kan volgen..

In deze gevallen is het essentieel om zowel een arts als een voedingsdeskundige te raadplegen om erachter te komen wat u moet doen en om ernstige complicaties te voorkomen die de groei van de foetus zouden kunnen schaden, aangezien wordt verwacht dat een gezond gewicht en normaal gewicht tijdens de behandeling met 11 tot 15 kg zullen toenemen. alle dracht.

3. Bij de baby

Het gewichtsverlies is bij pasgeboren baby's, die tijdens de eerste 15 levensdagen slechts tot 10% van hun lichaamsgewicht verliezen als gevolg van het uitstoten van vloeistoffen door de orine en de behoeften..

Na deze periode neemt de baby naar verwachting toe met ongeveer 250 g per week tot de leeftijd van 6 maanden, en zal hij naarmate de leeftijd vordert, steeds toenemen in gewicht en lengte..

Hoe de diagnose wordt gesteld

Om de oorzaak van gewichtsverlies te achterhalen, is het ideaal om eerst naar een huisarts, huisarts of internist te gaan, die een klinisch onderzoek gaat doen en beoordelen of het bij andere bijbehorende symptomen voorkomt.. 

Daarnaast kunt u ook enkele bloedonderzoeken, orine en naalden aanvragen; zoals sommige beeldonderzoeken zoals magnetische resonantie, radiografie, endoscopie of colonoscopie, bijvoorbeeld. Zodra de resultaten zijn verkregen, zal de arts de persoon doorverwijzen naar de meest geschikte specialist.  

Ontmoet enkele tekenen en symptomen die op kanker kunnen duiden.

Als je je zorgen moet maken

Afvallen is zorgwekkend als de patiënt zonder aanwijsbare reden meer dan 5% van het lichaamsgewicht over een periode van 6 maanden tot 1 jaar valt. Bij mensen met bijvoorbeeld 70 kg is het gewichtsverlies zorgwekkend als het groter is dan 3,5 kg, en bij een persoon van 50 kg bij het dunner worden onverwachts meer dan 2,5 kg. 

Daarnaast moet u zich ook bewust zijn van de aanwezigheid van andere symptomen zoals vermoeidheid, verlies van eetlust, veranderingen in de darmfunctie en toename van de frequentie van infecties..