Anosognosia wat is het, tekenen en belangrijkste oorzaken

Anosognosia komt overeen met bewustzijnsverlies en ontkenning van de ziekte zelf en de beperkingen ervan. Anosognosie is meestal een symptoom of een gevolg van neurologische aandoeningen en kan vaak voorkomen in vroege stadia of ernstiger stadia van de ziekte van Alzheimer, schizofrenie of dementie, bijvoorbeeld vaker bij ouderen.

Er is geen specifieke behandeling voor anosognosie, maar behandeling voor de oorzaak van deze aandoening is meestal effectief om dit symptoom te verminderen. Wat de behandeling echter moeilijk maakt, is de ontkenning van de aandoening door de persoon, die elke vorm van hulp weigert.

Het is belangrijk om het cognitieve vermogen van die persoon te stimuleren door bijvoorbeeld puzzels, kruiswoordraadsels of woordzoekopdrachten, naast het stimuleren van contact met andere mensen, zoals bij groepstherapie, omdat het hen kan helpen hun eigen kennis te kennen beperkingen, bijvoorbeeld.

Tekenen van anosognosie

Anosognosie kan worden waargenomen door de plotselinge gedragsverandering van de persoon, zoals het optreden van gedrag met als doel bijvoorbeeld de aandacht te trekken. Andere symptomen die zowel de arts als de familie kunnen helpen bij het identificeren van anosognosie zijn:

Ik draag altijd dezelfde kleding zonder dat ik me ervan bewust ben;
Verminderde hygiënegewoonten;
Veranderingen in de stemming doordat uw toestand wordt geconfronteerd met andere mensen;
Gebrek aan bewustzijn over uw ziekte.

Bovendien kan de persoon denken dat hij zijn arm normaal kan bewegen, bijvoorbeeld wanneer hij dat echt niet kan, of denkt dat hij alle vragen correct heeft beantwoord in een test, terwijl hij in feite faalde, en de fout niet beseft. Deze symptomen moeten door de familie worden waargenomen en aan de geriater worden meegedeeld, zodat de oorzaak kan worden vastgesteld en de behandeling kan worden gestart..

Belangrijkste oorzaken

Anosognosia is meestal een symptoom of een gevolg van neurologische aandoeningen zoals:

Beroerte: Het is de onderbreking van de bloedtoevoer naar een bepaald deel van de hersenen, wat verlamming van een deel van het lichaam veroorzaakt, moeite met spreken en duizeligheid. Leer hoe u een beroerte kunt identificeren en behandelen.
Schizofrenie: Het is een psychiatrische ziekte die wordt gekenmerkt door veranderingen in het functioneren van de geest die leiden tot stoornissen in denken en gedrag. Begrijp meer over schizofrenie.
Dementie: Het komt overeen met het progressieve en onomkeerbare verlies van intellectuele functies, wat bijvoorbeeld kan leiden tot geheugenverlies, redenering en taal. Kijk wat de symptomen zijn van dementie.
Alzheimer: Het is een neurodegeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door progressieve geheugenveranderingen. Leer hoe u kunt identificeren en wat de tekenen en symptomen van Alzheimer zijn.
Hemiplegie: Het is een soort hersenverlamming die één kant van het lichaam aantast. Weet wat cerebrale hemiplegie is en wat de kenmerken zijn.
Bipolaire stoornis: Komt overeen met de afwisseling van stemming die dagen, maanden of jaren kan duren. Kijk wat de symptomen, stadia en soorten bipolaire stoornis zijn.

De diagnose wordt gesteld door de neuroloog of geriater op basis van familierapporten en observatie van het gedrag van de persoon, rekening houdend met enkele factoren zoals taal, geheugen, persoonlijkheidsveranderingen en het vermogen om een bepaalde taak uit te voeren..

Hoe de behandeling wordt gedaan

Omdat ze niet op de hoogte zijn van hun toestand, accepteert een persoon met anosognosie meestal geen psychologische behandeling of medicatie, omdat hij van mening is dat alles in orde is met zijn gezondheidsstatus..

Er is geen specifieke behandeling voor anosognosie, maar behandeling voor de oorzaak en in de meeste gevallen is het voldoende om dit symptoom te elimineren. Artsen kunnen deze symptomen het beste verminderen door neurologische stimulatie door het uitvoeren van cognitieve stimulusactiviteiten, zoals zoeken naar woorden, puzzels of kruiswoordpuzzels, naast de beoefening van fysieke oefeningen, psychotherapie en therapie in groep.

Bovendien moet de persoon met anosognosie periodiek worden gecontroleerd door de geriater of neuroloog, zodat de voortgang van het symptoom en de algemene toestand worden opgemerkt.