Hoe rectale verzakking te identificeren
Rectale verzakking wordt gekenmerkt door buikpijn, een gevoel van onvolledige stoelgang, ontlasting, branderigheid in de anus en een zwaar gevoel in het rectum, naast het kunnen zien van het rectum, een vochtig, donkerrood weefsel in de vorm van een buis.
Rectale verzakking komt vaker voor vanaf de leeftijd van 60 jaar als gevolg van verzwakking van de spieren in de regio, maar het kan ook voorkomen bij kinderen vanwege het gebrek aan spierontwikkeling of vanwege de kracht die wordt uitgeoefend op het moment van evacuatie..
Belangrijkste symptomen
Het belangrijkste symptoom van rectale verzakking is de waarneming van donkerrood, vochtig, buisvormig weefsel buiten de anus. Andere symptomen geassocieerd met rectale verzakking zijn:
- Moeilijk poepen;
- Gevoel van onvolledige evacuatie;
- Buikkrampen;
- Veranderingen in de stoelgang;
- Diarree;
- Aanwezigheid van slijm of bloed in de ontlasting;
- Gevoel van de aanwezigheid van een massa in het anale gebied;
- Bloeden in de anus;
- Gevoel van druk en gewicht in het rectum;
- Ongemak en branderig gevoel in de anus.
Rectale verzakking komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 60 jaar, als gevolg van de zwakke anale spier en bij mensen met een langdurige voorgeschiedenis van obstipatie als gevolg van een intense inspanning bij het evacueren..
Een rectale verzakking kan echter ook voorkomen bij kinderen tot 3 jaar omdat de spieren en ligamenten van het rectum zich nog aan het ontwikkelen zijn.
Behandeling voor rectale verzakking
Behandeling voor rectale verzakking omvat het samendrukken van de ene bil tegen de andere, het handmatig inbrengen van het rectum in de anus, het verhogen van de inname van vezelrijk voedsel en het drinken van ongeveer 2 liter water per dag. Chirurgie kan ook worden aanbevolen in gevallen waarin rectale verzakking vaak voorkomt. Kijk wat u moet doen in geval van rectale verzakking.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van rectale verzakking wordt door de arts gesteld door de anale opening van de persoon die met kracht staat of hurken te beoordelen, zodat de arts de omvang van de verzakking kan beoordelen en de beste vorm van behandeling kan aangeven.
Daarnaast kan de arts digitaal rectaal onderzoek uitvoeren naast andere tests zoals contrastradiografie, colonoscopie en sigmoïdoscopie, een onderzoek dat wordt uitgevoerd om het slijmvlies van het laatste deel van de darm te evalueren. Begrijp wat sigmoïdoscopie is en hoe het wordt gedaan.
