Hoe de symptomen van waterpokken te identificeren

Symptomen van waterpokken verschijnen meestal tot 20 dagen na contact met iemand met de ziekte, met kleine ronde blaren gevuld met een vloeibare en jeukende huid..

In het begin zijn de eerste symptomen meestal lage koorts, rond 38 ° C, en het verschijnen van verschillende kleine blaren aan de zijkant van de buik. Na de eerste dag verspreiden deze blaren zich en verschijnen ze op het gezicht, de hoofdhuid en de benen en milt, waar ze in kleinere hoeveelheden verschijnen. Andere symptomen van waterpokken zijn gebrek aan eetlust en algemene malaise, waardoor het kind moe en onwillig kan worden om te spelen of zelfs geïrriteerder, alsof hij zich ongemakkelijk voelt, maar zonder duidelijke reden.

Bovendien kunnen waterpokkenblaren in verschillende stadia verschijnen en daarom is het gebruikelijk om blaren met vloeistof te zien, terwijl andere al genezen, met korst. Zolang de bellen vloeistof bevatten, kan de patiënt anderen besmetten en mag hij daarom niet naar school of werk gaan..

De baby waterpokken symptomen ze zijn hetzelfde als hierboven vermeld, maar hoesten en neusafscheiding kunnen ook optreden vóór het verschijnen van blaren. Bij baby's jonger dan 1 jaar zijn de symptomen meestal mild en veroorzaken ze slechts enkele huidwonden.

Wat is waterpokken 

Waterpokken, ook wel waterpokken genoemd, is een ziekte die door het virus wordt veroorzaakt Waterpokken Zoster, zeer besmettelijk, wat zich manifesteert door rode vlekken op het lichaam en intense jeuk. De behandeling wordt gedaan om de symptomen onder controle te houden.

Waterpokken treft vooral kinderen, maar het kan individuen van alle leeftijden treffen, in welk geval het ernstiger is.

Diagnose van waterpokken

De diagnose waterpokken wordt gesteld door de huisarts of kinderarts op basis van de evaluatie van de gepresenteerde symptomen, de blaren op het lichaam en indien nodig kan hij ook een bloedonderzoek laten doen om de infectie te bevestigen..

Foto's van waterpokken

Behandeling voor waterpokken

Waterpokkenbehandeling wordt meestal gedaan om de symptomen onder controle te houden. De arts kan de volgende voorzorgsmaatregelen aangeven:

• Neem Paracetamol om de koorts te verlagen;
• Gebruik een anti-allergische zalf, zoals Polaramine, op wonden om jeuk te verlichten;
• Breng Povidine aan op de blaren om infectie te voorkomen en de genezing van de blaren te vergemakkelijken;
• Neem dagelijks 2 of 3 baden met koud water en een zeep met calamine, die de jeuk zal kalmeren;
• Knip je nagels heel kort om te voorkomen dat huidlaesies verergeren;
• Was uw handen 3 keer per dag met een antiseptische zeep, zoals bijvoorbeeld Protex;
• Vermijd zout en zuur voedsel als er zweren in de mond zijn.

Sommige artsen raden aan om te baden met kaliumpermanganaat om de huid schoon te houden, vrij van micro-organismen en om wonden door waterpokken te genezen.

In het geval van mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals zwangere vrouwen, hiv-patiënten en tijdens de behandeling van kanker, kan de arts aanbevelen het antivirale Acyclovir te gebruiken om het immuunsysteem te helpen het waterpokkenvirus sneller te elimineren. Zie voorbeelden van huismiddeltjes voor waterpokken.

Besmetting en preventie van waterpokken

De besmetting van waterpokken vindt plaats door:

• Contact met druppeltjes speeksel, hoesten of niezen van de geïnfecteerde persoon;
• Direct contact met wondvloeistof.

Het individu kan waterpokken ongeveer 1 tot 2 dagen voor de uitslag aan anderen overdragen totdat alle blaren al korstig zijn. Houd in deze periode afstand van anderen en ga bijvoorbeeld niet naar scholen, de werkplaats of winkelcentra, bioscopen of kerken. Kijk hoe u geen waterpokken van uw kind kunt vangen.

Iedereen die ooit waterpokken heeft gehad, wordt beschermd tegen de ziekte en kan geen waterpokken meer krijgen. In sommige gevallen kan contact met een persoon met waterpokken echter leiden tot de ontwikkeling van herpes zoster als het individu een verzwakt immuunsysteem heeft, zoals bij aids- en kankerbehandelingen bijvoorbeeld..

Mogelijke complicaties van waterpokken

De meest voorkomende complicatie van waterpokken is dat een van de blaren geïnfecteerd raakt en pijn, zwelling en roodheid rond de wond veroorzaakt, zoals weergegeven in de laatste afbeelding.

Er kan worden vermoed dat een van de blaren van waterpokken is geïnfecteerd als het lang duurt om te genezen, het ziet er nat uit als het al zonder de "kegel" is en het gebied eromheen wordt gezwollen, rood en verhard. In dit geval kan de arts de inname van een antibioticum, zoals amoxicilline, gedurende 8 dagen aangeven.

Deze complicatie treedt meestal op wanneer het kind de kegel afdoet en de plaats niet goed wordt schoongemaakt. Andere mogelijke complicaties van waterpokken zijn:

• Encefalitis;
• Longontsteking;
• Syndroom van Reye;
• Myocarditis;
• Voorbijgaande artritis;
• Cerebellaire ataxie.

Deze complicaties kunnen optreden wanneer het individu de huid krabt of wanneer de meest ernstige vorm van de ziekte zich ontwikkelt, een aangetast immuunsysteem heeft en indien nodig niet met antivirale middelen werd behandeld.

Waterpokken-vaccin

Het waterpokkenvaccin verzwakt het virus en voorkomt de ernstigste vorm van de ziekte. Dus als het individu wordt gevaccineerd en de waterpokken vangt, zal hij een zeer milde vorm van de ziekte ontwikkelen, met nog minder typische blaren van waterpokken, die soms zelfs niet eens worden gediagnosticeerd.

De eerste dosis van het vaccin moet worden toegediend op de leeftijd van 12 maanden en de tweede tussen de 15 en 24 maanden. Dit vaccin maakt deel uit van het basisvaccinatieschema en wordt gratis aangeboden bij Basic Health Units.