Wat is Myoclonus en wat is de behandeling

Myoclonus bestaat uit een korte, snelle, onvrijwillige en plotselinge en schokachtige beweging, bestaande uit enkele of herhaalde spierontladingen. Over het algemeen is myoclonus fysiologisch en geen reden tot bezorgdheid, maar vormen van myoclonus kunnen optreden als gevolg van een aandoening van het centrale zenuwstelsel, zoals epilepsie, metabole problemen of reactie op medicijnen.

De hik is een vorm van myoclonus, evenals plotselinge hobbels, die optreden wanneer een persoon in slaap valt. Deze vormen van myoclonus komen voor bij gezonde mensen en vormen geen probleem.

De behandeling bestaat meestal uit het behandelen van de oorzaak of ziekte die aan de oorsprong ligt, maar in sommige gevallen is het niet mogelijk de oorzaak op te lossen en bestaat de behandeling alleen uit het verlichten van de symptomen..

Welke symptomen

Over het algemeen beschrijven mensen met myoclonus een soort plotselinge, korte, onvrijwillige spierspasmen, alsof het een schok is, die kan variëren in intensiteit en frequentie, die slechts in één deel van het lichaam kan zijn of in meerdere, en in zeer ernstige gevallen, kan het eten en de manier van praten of lopen verstoren.

Mogelijke oorzaken

Myoclonus kan door verschillende problemen worden veroorzaakt en kan naargelang de oorzaak in verschillende typen worden ingedeeld:

1. Fysiologische myoclonus

Dit type myoclonus komt voor bij normale, gezonde mensen en heeft zelden behandeling nodig, zoals:

• Hik;
• Spasmen tijdens het inslapen, ook wel nachtelijke myoclonus genoemd;
• Tremoren of spasmen als gevolg van angst of inspanning;
• Infantiele spasmen tijdens de slaap of na het eten.

2. Idiopathische myoclonus

Bij idiopathische myoclonus treedt myoclonische beweging spontaan op, zonder geassocieerd te worden met andere symptomen of ziekten, en kan het de dagelijkse activiteiten verstoren. De oorzaak is nog niet bekend, maar wordt meestal geassocieerd met erfelijke factoren.

3. Epileptische myoclonus

Dit type myoclonus treedt gedeeltelijk op als gevolg van een epileptische aandoening, waarbij epileptische aanvallen worden veroorzaakt die snelle bewegingen veroorzaken, zowel in de armen als in de benen. Weet hoe u de symptomen van epilepsie kunt identificeren.

4. Secundaire myoclonus

Ook bekend als symptomatische myoclonus, komt het meestal voor als gevolg van een andere ziekte of medische aandoening, zoals hoofdletsel of ruggenmerg, infectie, nier- of leverfalen, ziekte van Gaucher, vergiftiging, langdurige zuurstoftekort, reactie op medicatie, ziekte auto-immuun en metabolisch.

Daarnaast zijn er andere aandoeningen die verband houden met het centrale zenuwstelsel, die ook kunnen leiden tot secundaire myoclonus, zoals beroerte, hersentumor, de ziekte van Huntington, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, de ziekte van Alzheimer en Parkinson, corticobasale degeneratie en frontotemporale dementie.

Wat is nachtelijke myoclonus

Nachtelijke myoclonus of spierspasmen tijdens de slaap, is een aandoening die optreedt tijdens de slaap, wanneer de persoon voelt dat hij valt of uit balans is en die normaal gesproken optreedt wanneer hij in slaap valt, waarbij de armen of benen onwillekeurig bewegen, zoals als het spierspasmen waren.

De oorzaak van deze bewegingen is nog niet bekend, maar men denkt dat het een soort hersenconflict is, waarbij het systeem dat de persoon wakker houdt, interfereert met het systeem dat slaap opwekt, wat kan gebeuren omdat , zelfs tijdens het slapen, wanneer men begint te dromen, oefent het motorische systeem enige controle over het lichaam uit, zelfs wanneer de spieren beginnen te ontspannen.

Hoe de behandeling wordt gedaan

Er zijn veel gevallen waarin behandeling niet nodig is, maar wanneer dit gerechtvaardigd is, bestaat deze meestal uit het behandelen van de oorzaak of de ziekte die de oorzaak is, maar in sommige gevallen is het niet mogelijk om de oorzaak op te lossen en alleen symptomen. De gebruikte medicijnen en technieken zijn als volgt:

Kalmerende middelen: Clonazepam is in deze gevallen het meest voorgeschreven medicijn om de symptomen van myoclonus te bestrijden, maar het kan bijwerkingen veroorzaken, zoals verlies van coördinatie en slaperigheid..

Anticonvulsiva: Dit zijn medicijnen die epileptische aanvallen onder controle houden, die ook helpen de symptomen van myoclonus te verminderen. De anticonvulsiva die in deze gevallen het meest worden gebruikt, zijn levetiracetam, valproïnezuur en primidon. De meest voorkomende bijwerkingen van valproïnezuur zijn misselijkheid, levetiracetam is vermoeidheid en duizeligheid en primidon is sedatie en misselijkheid.

Therapieën: Botox-injecties kunnen verschillende vormen van myoclonus helpen behandelen, vooral wanneer slechts één lichaamsdeel wordt aangetast. Botulinumtoxine blokkeert de afgifte van een chemische boodschapper die spiercontractie veroorzaakt.

Chirurgie: Als myoclonussymptomen worden veroorzaakt door een tumor of letsel aan de hersenen of het ruggenmerg, kan in deze gevallen een operatie een optie zijn.