Startpagina » Symptomen » Belangrijkste symptomen van vaginale kanker en behandelingsopties

    Belangrijkste symptomen van vaginale kanker en behandelingsopties

    Symptomen van kanker in de vagina, zoals bloeding na intiem contact en stinkende vaginale afscheiding, verschijnen meestal tussen de 50 en 70 jaar bij vrouwen die besmet zijn met het HPV-virus, maar kunnen ook voorkomen bij jongere vrouwen, vooral als ze risico lopen. hoe je relaties hebt met meerdere partners en geen condoom gebruikt.

    Kanker in de vagina is echter zeer zeldzaam en komt in de meeste gevallen voor als verergering van kanker in andere delen van het lichaam, zoals de baarmoederhals of vulva, bijvoorbeeld.

    Meestal bevinden de kankerweefsels zich in het binnenste deel van de vagina, zonder dat veranderingen in het buitenste gebied zichtbaar zijn en daarom kan de diagnose alleen worden gesteld op basis van beeldvormende tests die zijn besteld door de gynaecoloog of oncoloog.

    Mogelijke symptomen

    In een vroeg stadium veroorzaakt vaginale kanker geen symptomen, maar naarmate het zich ontwikkelt, zullen symptomen zoals de onderstaande verschijnen. Controleer de symptomen die u mogelijk ervaart: 

    1. 1. Stinkende of zeer vloeibare afscheiding Ja Nee
    2. 2. Roodheid en zwelling in het genitale gebied Ja Nee
    3. 3. Vaginale bloeding buiten de menstruatie Ja Nee
    4. 4. Pijn tijdens intiem contact JaNee
    5. 5. Bloeden na intiem contact Ja Nee
    6. 6. Frequente wens om te plassen Ja Nee
    7. 7. Constante buik- of bekkenpijn Ja Nee
    8. 8. Pijn of brandend tijdens het plassen Ja Nee

    Symptomen van kanker in de vagina zijn ook aanwezig bij tal van andere ziekten die de regio aantasten en daarom is het belangrijk om regelmatig naar gynaecologische consulten te gaan en periodiek het preventieve onderzoek te doen, ook wel uitstrijkje genoemd, om veranderingen in een vroeg stadium te identificeren, zodat betere genezingskansen.

    Lees meer over het uitstrijkje en hoe u het testresultaat kunt begrijpen.

    Om de diagnose van de ziekte te stellen, schraapt de gynaecoloog het oppervlakteweefsel in de vagina voor biopsie. Het is echter mogelijk om tijdens een routine gynaecologisch consult een verdachte wond of gebied met het blote oog te observeren..

    Wat veroorzaakt vaginale kanker

    Er is geen specifieke oorzaak voor het optreden van kanker in de vagina, maar deze gevallen houden meestal verband met infectie door het HPV-virus. Dit komt omdat sommige typen van het virus eiwitten kunnen produceren die de manier veranderen waarop het tumorsuppressorgen werkt. Kankercellen zijn dus gemakkelijker te verschijnen en te vermenigvuldigen, waardoor kanker ontstaat.

    Wie loopt het meeste risico

    Het risico om een ​​vorm van kanker in de genitale regio te ontwikkelen is hoger bij vrouwen met een HPV-infectie, maar er zijn ook andere factoren die ook de oorzaak kunnen zijn van vaginale kanker, waaronder:

    • Ouder zijn dan 60 jaar;
    • Heb een diagnose van intra-epitheliale vaginale neoplasie;
    • Roker zijn;
    • HIV-infectie hebben

    Aangezien dit type kanker vaker voorkomt bij vrouwen met een HPV-infectie, is preventief gedrag zoals het vermijden van het hebben van meerdere seksuele partners, het gebruik van condooms en vaccineren tegen het virus, wat gratis kan worden gedaan bij SUS in meisjes tussen 9 en 14 jaar oud. Lees meer over dit vaccin en wanneer u zich moet laten vaccineren.

    Bovendien kunnen vrouwen die zijn geboren nadat de moeder tijdens de zwangerschap met DES of diethylstilbestrol was behandeld, ook een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van kanker in de vagina..

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Behandeling van kanker in de vagina kan worden gedaan met chirurgie, chemotherapie, bestralingstherapie of plaatselijke therapie, afhankelijk van het type en de grootte van de kanker, het stadium van de ziekte en de algemene gezondheid van de patiënt:

    1. Radiotherapie

    Stralingstherapie gebruikt straling om de groei van kankercellen te vernietigen of te vertragen en kan worden gedaan in combinatie met lage doses chemotherapie.

    Radiotherapie kan worden toegepast door uitwendige straling, via een machine die stralingsbundels over de vagina uitzendt, en moet gedurende een paar weken of maanden 5 keer per week worden uitgevoerd. Maar radiotherapie kan ook worden gedaan door brachytherapie, waarbij het radioactieve materiaal dicht bij de kanker wordt geplaatst en thuis kan worden toegediend, 3 tot 4 keer per week, met een tussenpoos van 1 of 2 weken.

    Enkele van de bijwerkingen van deze therapie zijn:

    • Vermoeidheid;
    • Diarree;
    • Misselijkheid;
    • Braken;
    • Verzwakking van de bekkenbotten;
    • Vaginale droogheid;
    • Vernauwing van de vagina.

    De bijwerkingen verdwijnen meestal binnen enkele weken na beëindiging van de behandeling. Als radiotherapie wordt toegediend in combinatie met chemotherapie, zijn de bijwerkingen op de behandeling intenser.

    2. Chemotherapie

    Chemotherapie gebruikt medicijnen oraal of rechtstreeks in de ader, wat cisplatine, fluorouracil of docetaxel kan zijn, die helpen bij het vernietigen van kankercellen in de vagina of verspreid door het lichaam. Het kan vóór de operatie worden uitgevoerd om de omvang van de tumor te verkleinen en is de belangrijkste behandeling die wordt gebruikt voor de behandeling van meer ontwikkelde vaginale kanker.

    Chemotherapie valt niet alleen kankercellen aan, maar ook normale cellen in het lichaam, dus bijwerkingen zoals:

    • Haaruitval;
    • Zweertjes in de mond;
    • Gebrek aan eetlust;
    • Misselijkheid en braken;
    • Diarree;
    • Infecties;
    • Veranderingen in de menstruatiecyclus;
    • Onvruchtbaarheid.

    De ernst van de bijwerkingen hangt af van de gebruikte medicatie en de dosering en verdwijnt meestal binnen een paar dagen na de behandeling.

    3. Chirurgie

    De operatie heeft tot doel de tumor in de vagina te verwijderen, zodat deze niet groter wordt en zich niet naar de rest van het lichaam verspreidt. Er zijn verschillende chirurgische procedures die kunnen worden uitgevoerd, zoals:

    • Lokale excisie: bestaat uit het verwijderen van de tumor en een deel van het gezonde weefsel van de vagina;
    • Vaginectomie: bestaat uit het geheel of gedeeltelijk verwijderen van de vagina en is geïndiceerd voor grote tumoren.

    Soms kan het ook nodig zijn om de baarmoeder te verwijderen om kanker in dit orgaan te voorkomen. Lymfeklieren in het bekkengebied moeten ook worden verwijderd om te voorkomen dat kankercellen zich verspreiden.

    De hersteltijd van een operatie varieert van vrouw tot vrouw, maar het is belangrijk om te rusten en intiem contact te vermijden tijdens de genezingstijd. In gevallen waarin de vagina volledig wordt verwijderd, kan deze worden gereconstrueerd met huidextracten uit een ander deel van het lichaam, waardoor vrouwen gemeenschap kunnen hebben.

    4. Topische therapie

    Topische therapie bestaat uit het rechtstreeks aanbrengen van crèmes of gels op de tumor in de vagina, om kankergroei te voorkomen en kankercellen te elimineren.

    Een van de geneesmiddelen die wordt gebruikt bij plaatselijke therapie is Fluorouracil, dat eenmaal per week gedurende ongeveer 10 weken of 's nachts gedurende 1 of 2 weken rechtstreeks op de vagina kan worden aangebracht. Imiquimod is een ander geneesmiddel dat kan worden gebruikt, maar beide moeten worden aangegeven door de gynaecoloog of oncoloog, omdat ze niet zonder recept verkrijgbaar zijn..

    Bijwerkingen van deze therapie kunnen ernstige irritatie van de vagina en vulva, droogheid en roodheid zijn. Hoewel het effectief is bij sommige soorten vagina-kanker, heeft topische therapie niet zo goede resultaten in vergelijking met chirurgie en wordt daarom minder gebruikt.