Immuunsysteem dat werkt, cellen en hoe het werkt (volledige gids)

Het immuunsysteem, ook immunologisch genoemd, is een verzameling organen en cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van binnenvallende micro-organismen, waardoor de ontwikkeling van ziekten wordt voorkomen. Verder ben je verantwoordelijk voor het bevorderen van de balans van het organisme door de gecoördineerde respons van cellen en moleculen die worden geproduceerd als reactie op de ziekteverwekker.. 

De beste manier om het immuunsysteem te versterken en correct te reageren op binnenvallende micro-organismen is door het voeden en beoefenen van gezonde gewoonten. Verder is het belangrijk dat er voornamelijk bij het kind wordt gevaccineerd om de aanmaak van antilichamen te stimuleren en te voorkomen dat het kind ziekten ontwikkelt die de ontwikkeling kunnen verstoren, zoals polio, ook wel verlamming van kinderen genoemd, het kan worden voorkomen door middel van de vacuna. Lees meer over het poliovaccin.

Immuunsysteemcellen

De immunologische respons wordt gemedieerd door sommige cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van infecties, witte bloedcellen of leukocyten, wat de gezondheid van het organisme bevordert. De witte bolletjes kunnen worden onderverdeeld in polymorfonucleaire en mononucleaire cellen, waarbij elke groep enkele soorten afweercellen van het organisme heeft die verschillende en complementaire functies vervullen. De cellen die tot het immuunsysteem behoren zijn: 

• Lymfocyten, dit zijn de cellen die normaal gesproken het meest veranderd zijn tijdens infecties, omdat ze specificiteit geven aan de immunologische respons. Hay 3 soorten lymfocyten B, T en los natuurlijke moordenaar (NK), die verschillende functies vervullen; 
• Monocyten, die tijdelijk in het bloed circuleren en die kunnen differentiëren tot macrofagen, die belangrijk zijn om de agressors van het organisme te bestrijden;
• Neutrofielen, die circuleren in de grootste concentratie en de eerste stappen om een ​​infectie te identificeren en er actie tegen te ondernemen;
• Eosinofielen, die normaal gesproken in mindere mate in het bloed circuleren, maar tijdens een allergische reactie of in het geval van parasitaire, bacteriële of schimmelinfecties hun concentratie in het bloed verhogen;
• Basofielen, deze cellen circuleren ook in kleine bloedconcentraties, maar ze kunnen toenemen bij allergieën of langdurige ontstekingen.

Vanaf het moment dat een extra lichaam en het infectieuze agens het lichaam binnenkomen, worden de immuunsysteemcellen geactiveerd en werken ze op een gecoördineerde manier met als doel de agressor te bestrijden. Lees meer over leukocyten.

Hoe het werkt

Het immuunsysteem is verantwoordelijk voor de bescherming van het organisme tegen elk type infectie. op deze manier kan het immuunsysteem, wanneer een micro-organisme het lichaam binnendringt, deze ziekteverwekker identificeren en verdedigingsmechanismen vermijden om infecties te bestrijden..

Het immuunsysteem bestaat uit de belangrijkste soorten reacties: de aangeboren immuunrespons, de eerste verdedigingslinie van het organisme, en de adaptieve immuunrespons, die specifieker is en wordt geactiveerd wanneer de eerste respons niet voldoende werkt.

Respuesta inmune innata o natuurlijk

De natuurlijke immuunreactie op aangeboren is de eerste verdedigingslinie van het organisme, die sinds de geboorte in de persoon aanwezig is. Zodra het micro-organisme het lichaam binnendringt, wordt deze verdedigingslinie gestimuleerd, gekenmerkt door zijn snelheid en specificiteit.

Deze vorm van immuniteit bestaat uit:

• Fysieke barrières, wie zijn de gelovigen, de mensen en de mensen, die verantwoordelijk zijn voor het voorkomen van de vertraging van het binnenkomen van extra lichamen in het lichaam;
• Fysiologische barrières, zoals maagzuur, lichaamstemperatuur en cytokines, die voorkomen dat het binnendringende micro-organisme zich in het lichaam ontwikkelt, naast het bevorderen van de eliminatie ervan;
• Cellulaire barrières, gevormd door de cellen die worden beschouwd als de eerste verdedigingslinie, namelijk neutrofielen, macrofagen en NK-lymfocyten, die verantwoordelijk zijn voor het omvatten van de ziekteverwekker en het bevorderen van de vernietiging ervan.

Vanwege de efficiëntie van het aangeboren immuunsysteem treden er voortdurend infecties op, waardoor micro-organismen snel worden geëlimineerd. Wanneer natuurlijke immuniteit echter niet voldoende is om de ziekteverwekker te bestrijden, wordt adaptieve immuniteit gestimuleerd.

Adaptieve of verworven immuunrespons

De verworven of adaptieve immuniteit, ondanks dat het de tweede verdedigingslinie van het organisme is, is van groot belang omdat het geheugencellen genereert, waardoor het genereren van infecties die door het micro-organisme zelf worden gegenereerd, wordt voorkomen in het geval van die voorkomen in sean tan graven.

Naast het ontstaan ​​van de geheugencellen, is de adaptieve immuunrespons laat, maar het is specifieker, maar het is mogelijk om de specifieke kenmerken van elk micro-organisme te identificeren en daarom tot de immuunrespons te leiden..

Dit type immuniteit wordt geactiveerd door contact met infectieuze agentia en typen:

• Humorale immuniteit, dat een respons wordt gemedieerd door antilichamen geproduceerd door type B-lymfocyten;
• Cellulaire immuniteit, die immuunreactie gemedieerd door T-lymfocyten, die de vernietiging van het micro-organisme of de afbraak van geïnfecteerde cellen bevordert, aangezien dit type immuniteit zich ontwikkelt wanneer de ziekteverwekker de aangeboren en humorale immuniteit overleeft, waardoor het kwetsbaar wordt voor antilichamen. Lees meer over wat is en wat zijn de normale waarden van lymfocyten.

Naast humorale en cellulaire immuniteit, kan adaptieve immuunrespons ook als actief worden geclassificeerd wanneer het wordt verworven door middel van vaccinatie, bijvoorbeeld passief, wanneer het wordt geleverd door een andere persoon, bijvoorbeeld door middel van lactatie, en de antilichamen kunnen van de moeder op de baby worden overgedragen.

Wat zijn de antigenen en antilichamen?

Om te kunnen reageren op het immuunsysteem zijn antigenen en antilichamen nodig. Antigenen ondersteunen het opwekken van een immunologische respons, specifiek voor elk micro-organisme, en verbinden rechtstreeks met de lymfocyt of een antilichaam om een ​​immuunrespons te produceren, wat normaal gesproken resulteert in de vernietiging van het micro-organisme, en op deze manier het einde van de infectie.

De antilichamen zijn Y-vormige eiwitten die verantwoordelijk zijn voor het beschermen van het organisme tegen infectie en worden geproduceerd als reactie op een binnenvallend micro-organisme. De antilichamen worden ook immunoglobulinen genoemd, die kunnen worden gekocht door middel van borstvoeding, die in het geval van IgA, in het geval van IgG, kunnen worden geproduceerd als reactie op een allergische reactie in het geval van IgE.

Als reactie op infecties is IgM het antilichaam dat het eerst wordt geproduceerd. Wanneer de infectie is vastgesteld, produceert het organisme het IgG, dat naast het bestrijden van de infectie in de bloedsomloop blijft en wordt beschouwd als een geheugenantilichaam. Meer over IgG- en IgM-antilichamen.

Soorten immunisatie

Immunisatie komt overeen met het organische mechanisme om de bescherming tegen bepaalde micro-organismen te bevorderen en zich op natuurlijke wijze te kunnen verwerven, zoals in het geval van bijvoorbeeld vacuna's.

Actieve immunisatie

Actieve immunisatie is die welke wordt verkregen door middel van vaccinatie door contact met het agens van een bepaalde ziekte, waardoor het immuunsysteem wordt gestimuleerd, zodat de productie van antilichamen wordt bevorderd..

De actieve immunisatie kan geheugen genereren en beslissen dat wanneer het lichaam in contact komt met de stof die een bepaalde ziekte veroorzaakt, het lichaam zich opnieuw verbindt en de indringer bestrijdt, waardoor wordt voorkomen dat de persoon de ziekte ontwikkelt om zich slechter te manifesteren. serieus. Daarom is dit type respons echter langdurig, laat in het vaststellen, ondanks de blootstelling aan het schadelijke middel in de onmiddellijke respons op de immunologische responsvorming. Het immuunsysteem heeft tijd nodig om deze informatie te verwerken en te assimileren.

Natuurlijke blootstelling aan ziekteverwekkers is een manier om actieve immunisatie te krijgen. Bovendien is het belangrijk om kunstmatig actieve immunisatie te verkrijgen, die het gevolg is van vaccinatie, dus toekomstige infecties worden verwacht. Bij de vaccinatie krijgt de persoon het micro-organisme veel toegediend met de verminderde activiteit met als doel het immuunsysteem te stimuleren en de ziekteverwekker te herkennen en immuniteit daartegen te creëren.

Passieve immunisatie

Passieve immunisatie vindt plaats wanneer de persoon antilichamen verwerft die zijn geproduceerd door een andere persoon van het dier. Dit type immunisatie wordt normaal gesproken op natuurlijke wijze verkregen door het verloop van immunoglobulinen, voornamelijk het IgG-type (antilichaam), door de placenta en door directe overdracht van de moeder op de baby..

Passieve immunisatie zou ook kunstmatig kunnen worden verkregen door injectie van antilichamen van andere dieren of dieren, zoals bijvoorbeeld bij slangenbeten, waaruit het slangengif wordt gewonnen en vervolgens verwijderd. persoonlijk beheren.

Dit type immunisatie genereert een snellere immuunrespons, maar houdt niet stand zoals bij actieve immunisatie.

Hoe het immuunsysteem te versterken

Om het immuunsysteem te verbeteren, is het belangrijk om gezonde levensstijlgewoonten aan te nemen, zoals regelmatige lichaamsbeweging en uitgebalanceerde voeding, met voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C, selenium en zink. Weet welke voedingsmiddelen het immuunsysteem kunnen helpen versterken.