Wat is doping in de sport, belangrijkste stoffen en hoe wordt doping gedaan?
Doping in de sport komt overeen met het gebruik van verboden stoffen die spiergroei stimuleren of de prestaties en fysieke weerstand van de atleet verbeteren, op een kunstmatige en tijdelijke manier, waardoor betere resultaten worden behaald in de sport die hij beoefent.
Omdat de stoffen op korte termijn de prestaties van de atleet tijdelijk verhogen, wordt het als een oneerlijke praktijk beschouwd, zodat atleten die positief zijn voor doping worden uitgesloten van de competitie.
Doping wordt vaker gedetecteerd tijdens sportwedstrijden, zoals de Olympische Spelen en het WK. Om deze reden is het gebruikelijk dat topsporters een dopingtest ondergaan om te controleren op de aanwezigheid van verboden stoffen in het lichaam..
Meest gebruikte stoffen
De meest gebruikte stoffen die als doping worden beschouwd, zijn stoffen die de spierkracht en het uithoudingsvermogen vergroten, pijn en het gevoel van vermoeidheid verminderen. Enkele van de belangrijkste gebruikte stoffen zijn:
- Erytropoëtine (EPO): helpt de cellen die zuurstof in het bloed vervoeren te vergroten, waardoor de prestaties verbeteren;
- Furosemide: krachtig diureticum dat helpt om snel gewicht te verminderen, voornamelijk gebruikt door vechters met gewichtscategorieën. Het helpt ook om andere verboden stoffen in de urine te verdunnen en te verbergen;
- Energie: verhoog aandacht en karakter, verminder het gevoel van vermoeidheid;
- Anabolen: hormonen die worden gebruikt om de kracht en spiermassa te vergroten.
Bovendien krijgen atleten en hun team een lijst met aanbevelingen en medicijnen die niet mogen worden gebruikt tijdens de training omdat ze stoffen bevatten die als illegaal worden beschouwd in de sport. Het is dus noodzakelijk om zelfs tijdens behandelingen van veel voorkomende ziekten zoals griep en hoog cholesterol en huidproblemen oplettend te zijn, want zelfs zonder de intentie van doping kan de atleet worden uitgesloten van de competitie.
Hoe de dopingtest wordt uitgevoerd
Het anti-doping-examen wordt altijd gedaan in competities om te controleren of er sprake is van fraude en dat kan het eindresultaat hebben verstoord, dat voor, tijdens of na de wedstrijd kan worden gedaan. Winnaars moeten doorgaans de dopingtest afleggen om te bewijzen dat ze geen stoffen of methoden hebben gebruikt die als doping worden beschouwd. Bovendien kunnen examens ook buiten de wedstrijdperiode en zonder voorafgaande kennisgeving worden afgelegd, waarbij de atleten door loting worden gekozen..
Het onderzoek kan worden gedaan door een bloed- of urinemonster te verzamelen en te analyseren, dat wordt geëvalueerd om de aanwezigheid of afwezigheid van verboden stoffen te identificeren. Ongeacht de hoeveelheid van de stof, als een verboden stof die in het lichaam circuleert of producten van zijn metabolisme wordt geïdentificeerd, wordt dit beschouwd als doping en wordt de atleet bestraft.
Het wordt ook beschouwd als doping, volgens de Braziliaanse Dopingcontrole-autoriteit (ABCD), de ontsnapping of weigering om de monsterafname, het bezit van een verboden stof of methode uit te voeren en fraude of poging tot fraude in elk stadium van het dopingproces.
Waarom doping atleten helpt
Het gebruik van chemicaliën die niet natuurlijk zijn voor het lichaam, helpt de algehele prestaties van de atleet te verbeteren, met voordelen zoals:
- Concentratie verhogen en fysieke capaciteit verbeteren;
- Verlicht oefenpijn en verminder spiervermoeidheid;
- Verhoog spiermassa en kracht;
- Ontspan het lichaam en verbeter de concentratie;
- Help snel af te vallen.
- Het nemen van deze stoffen zorgt er dus voor dat de atleet snellere en betere resultaten behaalt dan hij alleen zou krijgen door training en dieet, en daarom zijn ze verboden in de sport.
Maar zelfs met het verbod gebruiken veel atleten deze stoffen gewoonlijk 3 tot 6 maanden voor de officiële wedstrijd, tijdens hun training om hun succes te vergroten, en vervolgens het gebruik ervan op te schorten zodat het lichaam de tijd krijgt om de stoffen te verwijderen en het onderzoek antidoping is negatief. Deze praktijk kan echter gevaarlijk zijn, aangezien antidopingonderzoeken zonder voorafgaande kennisgeving kunnen worden uitgevoerd..
