Wat is trichotillomanie (haartrekken manie) en hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Trichotillomanie is een psychologische aandoening die bekend staat om de manie van het uittrekken van haar, waarbij er een obsessie bestaat om haren op een oncontroleerbare manier uit het hoofd of lichaamshaar te trekken, zoals wenkbrauwen en baarden. De persoon met dit type stoornis kan beginnen door slechts een paar haren of strengen te trekken, maar het kan doorgaan tot het verwijderen van strengen haar..
Deze manie voor haartrekken is te genezen en de behandeling moet worden aangegeven door een psychiater die, naast therapiesessies met een psycholoog, gewoonlijk medicijnen voor angst en depressie voorschrijft. Het is echter belangrijk om onmiddellijk met de behandeling te beginnen, omdat het lang kan duren, trichotillomanie kaalheid kan veroorzaken en aangezien sommige mensen met deze aandoening hun haar inslikken, kunnen complicaties optreden als gevolg van ophoping van haar in de maag of darm.
Belangrijkste symptomen
Trichotillomanie, bekend als haartrekmanie, is een aandoening die tekenen en symptomen veroorzaakt, zoals:
- Beweeg je haar constant;
- Herhaaldelijk trekken of krullen van haar of wenkbrauw- of wimperhaar;
- Hebben delen van het lichaam of hoofd met gebrek aan haar of haar;
- Haren zuigen, kauwen, bijten of slikken;
- Voel opluchting of plezier na het plukken van haar of haarlokken.
De diagnose wordt meestal gesteld door een psychiater of psycholoog, met de hulp van familie of vrienden, door bijvoorbeeld het gedrag te observeren, het gebrek aan haar in de hoofdhuid te controleren en in sommige gevallen wordt de stoornis geïdentificeerd door symptomen zoals buikpijn, misselijkheid en braken veroorzaakt door te veel haar eten.
Mensen met trichotillomanie voelen zich vaak schaamte en diep verdriet, omdat het door de ziekte veroorzaakte haarverlies zeer duidelijk kan zijn, zichtbaar door kale ruimtes op het hoofd.
Bovendien kan de manie om het haar uit te trekken in sommige situaties verergeren, zoals in perioden van meer stress of angst of zelfs in momenten van ontspanning, zoals televisie kijken, op het strand of autorijden, bijvoorbeeld.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Trichotillomanie is te genezen en de behandeling moet worden aangegeven door een psychiater die het gebruik van antidepressiva en anxiolytica kan aanbevelen, omdat de persoon met deze manie vaak ook een obsessief-compulsieve stoornis of depressie kan hebben. Follow-up met een psycholoog kan ook worden geadviseerd voor psychotherapiesessies, zoals cognitieve gedragstherapie. Lees meer over hoe cognitieve gedragstherapie wordt gedaan.
In minder ernstige gevallen van de ziekte kunnen enkele kleine veranderingen in dagelijkse gewoonten voldoende zijn om het probleem te behandelen, zoals:
- Maak je haar nat op de momenten dat de wens om haar uit te trekken verschijnt;
- Activiteiten doen die je handen bezig houden, hoe je bijvoorbeeld tuiniert, schildert of kookt;
- Haar vastzetten met een tiara of draag een hooded top, vooral om te slapen;
- Borstel je haar of was het, vervang de drang om haar uit te trekken.
Ontspanning en meditatie-activiteiten kunnen ook worden uitgevoerd om te proberen angst en stress onder controle te houden, bijvoorbeeld yoga. Lees meer over de gezondheidsvoordelen van yoga.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van trichotillomanie zijn nog niet volledig bekend, maar het is bekend dat factoren zoals trauma bij kinderen, depressie of obsessief-compulsieve stoornis en angst of stress het begin van deze manie kunnen beïnvloeden.
Sommige onderzoeken zijn ontwikkeld om aan te tonen dat sommige veranderingen in specifieke hersenregio's mogelijk betrokken zijn bij het optreden van deze aandoening, net zoals mensen met een familiegeschiedenis van trichotillomanie meer kans hebben om dezelfde problemen te ontwikkelen. Bovendien komt trichotillomanie vaker voor in de kindertijd, tussen 9 en 13 jaar, maar het kan mensen van alle leeftijden treffen.
Wat zijn de complicaties
De belangrijkste complicaties die optreden als gevolg van trichotillomanie kunnen kaalheid, haarloze ruimtes op de hoofdhuid, afwezigheid van wenkbrauwen of wimpers zijn, baardgebreken en ziekten in de maag of darmen die optreden als gevolg van de opeenhoping van haar in deze organen.
Om de symptomen van deze aandoening onder controle te houden, is het belangrijk om stress en angst onder controle te houden. Bekijk een video met tips om dit te doen: