Startpagina » Schoonheid en cosmetica » Controleer de risico's van siliconen in de kolf

    Controleer de risico's van siliconen in de kolf

    Een operatie om de siliconenprothese in de kolf te plaatsen, brengt risico's met zich mee zoals bij elke andere operatie, maar wanneer de procedure op een veilige plaats wordt uitgevoerd, zoals in een kliniek of ziekenhuis door een gespecialiseerd team met goed opgeleide chirurgen, kunnen deze risico's worden verminderd.

    Het plaatsen van siliconenprothesen in de billen is een van de meest voorkomende in Brazilië, maar tijdens operaties gebeuren incidenten zoals:

    1. Longembolie

    Embolie treedt op wanneer bijvoorbeeld een bloed- of vetstolsel door de bloedbaan reist en de longen bereikt, waardoor de doorgang van lucht wordt geblokkeerd. Ken de symptomen van longembolie.

    2. Infectie 

    Lokale infectie kan optreden als het materiaal niet goed is gesteriliseerd of als er onzorgvuldigheid optreedt tijdens de operatie. Dit risico wordt verkleind wanneer een operatie wordt uitgevoerd in een geschikte omgeving, zoals in de kliniek of het ziekenhuis.

    3. Afwijzing van de prothese

    Er bestaat nog steeds een risico op afstoting van de prothese, maar dit komt voor bij minder dan 7% van de personen, hoewel het in dit geval nodig is om de prothese te verwijderen om het probleem op te lossen..

    4. De steken openen

    Voor het plaatsen van prothesen in de bilspieren worden sneden gemaakt in de huid en spieren, in welk geval er mogelijk de hechtingen worden geopend, wat een meer gebruikelijke situatie is die moet worden behandeld met het gebruik van apparatuur die specifiek is voor de functionele dermato fysiotherapie of chirurgische reparatie. . Het is echter gebruikelijk dat de site witachtig en met littekens bedekt wordt. Deze opening komt vaker voor wanneer vloeistof wordt gevormd.

    5. Vorming van vloeistofophoping

    Zoals bij elke operatie, kan er ook een opeenhoping van vocht in de gluteus zijn, waardoor een hoger, met vocht gevuld gebied wordt gevormd, wetenschappelijk seroma genoemd. De meest voorkomende is dat het alleen vloeibaar is, zonder etter, dat gemakkelijk met een spuit kan worden afgetapt door de arts of verpleegkundige. 

    Deze vloeistof wordt gemakkelijker gevormd wanneer een operatie voor siliconenplaatsing en liposuctie van de rug en zijkanten van het lichaam tegelijkertijd wordt uitgevoerd, zodat het resultaat meer harmonieus is, en daarom wordt het niet aanbevolen om gluteoplastiek samen met liposuctie uit te voeren..

    6. Asymmetrie van de gluteus

    Afhankelijk van hoe de siliconen in de gluteus worden geïmplanteerd, kan de ene kant anders zijn dan de andere, wat te zien is met ontspannen spieren, of vaker met samengetrokken kontspieren. De afname van dit risico hangt af van de ervaring van de chirurg en om dit probleem op te lossen kan het nodig zijn om een ​​correctie te doen met een andere operatie.

    7. Fibrose

    Fibrose is een veel voorkomende complicatie na plastische chirurgie, waardoor er kleine 'knobbeltjes' onder de huid ontstaan, die gemakkelijk kunnen worden waargenomen bij het staan ​​of liggen van de persoon. Om het te elimineren, kan men zijn toevlucht nemen tot functionele dermato fysiotherapie, die specifieke apparaten gebruikt om deze punten van fibrose te elimineren, zoals 

    8. Contractuur van de prothese

    Vooral wanneer de siliconen onder de huid en over de spier worden geplaatst, kan het lichaam reageren door een capsule te vormen die de hele prothese omgeeft, waardoor deze door iedereen kan worden verplaatst, zelfs door de siliconenprothese te draaien of te verplaatsen. het zijwaarts of naar beneden. Om dit risico te verkleinen, is het beter om een ​​andere techniek te kiezen waarbij de siliconen in de spier worden geplaatst en hierover te praten met de arts.

    9. Compressie van de heupzenuw

    Soms kan de heupzenuw die van het uiteinde van de wervelkolom naar de hiel loopt, worden samengedrukt, wat ernstige rugpijn veroorzaakt met een branderig gevoel of een onvermogen om te bewegen. In dit geval moet de arts evalueren om te zien hoe hij de zenuw kan decomprimeren, maar om de symptomen te verbeteren, kan hij bijvoorbeeld cortisoninjecties aangeven.