Wat is farmacokinetiek en farmacodynamiek
Farmacokinetiek en farmacodynamiek zijn verschillende begrippen. Farmacokinetiek is de studie van het pad dat het medicijn in het lichaam aflegt sinds het wordt ingenomen totdat het wordt uitgescheiden en de farmacodynamiek is de studie van de interactie van dit medicijn met de bindingsplaats, die tijdens dit pad zal optreden.
Farmacokinetiek
De farmacokinetiek bestaat uit het bestuderen van het pad dat het medicijn zal afleggen vanaf het moment dat het wordt toegediend tot het wordt geëlimineerd, via absorptie-, distributie-, metabolisme- en uitscheidingsprocessen. Op deze manier vindt het geneesmiddel een verbindingsplaats.
1. Absorptie
Absorptie bestaat uit het doorgeven van het geneesmiddel van de plaats waar het wordt toegediend, naar de bloedbaan. Toediening kan enteraal gebeuren, wat betekent dat het geneesmiddel oraal, sublinguaal of rectaal of parenteraal wordt ingenomen, wat betekent dat het geneesmiddel intraveneus, subcutaan, intradermaal of intramusculair wordt toegediend..
2. Distributie
De distributie bestaat uit het pad dat het geneesmiddel volgt nadat het de barrière van het darmepitheel is overgegaan in de bloedbaan, die in vrije vorm kan zijn of kan worden gekoppeld aan plasma-eiwitten, en vervolgens verschillende plaatsen kan bereiken:
- Plaats van therapeutische actie, waar het het gewenste effect zal hebben;
- Weefselreservoirs, waar het zich ophoopt zonder een therapeutisch effect uit te oefenen;
- Onverwachte plaats van handeling, waar u een ongewenste handeling zult uitoefenen die bijwerkingen veroorzaakt;
- Plaats waar ze worden gemetaboliseerd, wat hun werking kan versterken of kan worden geïnactiveerd;
- Plaatsen waar ze worden uitgescheiden.
Wanneer een medicijn zich aan plasma-eiwitten bindt, kan het de barrière niet passeren om het weefsel te bereiken en therapeutische werking uitoefenen, dus een medicijn dat een hoge affiniteit heeft voor deze eiwitten, zal minder distributie en metabolisme hebben. De tijd die in het lichaam wordt doorgebracht, zal echter langer zijn, omdat het langer duurt voordat de werkzame stof op de plaats van actie is en wordt verwijderd..
3. Metabolisme
Metabolisme vindt grotendeels plaats in de lever en het volgende kan gebeuren:
- Inactiveer een stof die het meest voorkomt;
- Uitscheiding vergemakkelijken door meer polaire en meer in water oplosbare metabolieten te vormen om gemakkelijker te worden geëlimineerd;
- Activeer oorspronkelijk inactieve verbindingen, verander hun farmacokinetisch profiel en vorm actieve metabolieten.
Het metabolisme van geneesmiddelen kan ook minder vaak voorkomen in de longen, nieren en bijnieren.
4. Excretie
Uitscheiding bestaat uit de eliminatie van de verbinding via verschillende structuren, voornamelijk in de nier, waarbij de eliminatie via de urine plaatsvindt. Bovendien kunnen metabolieten ook worden verwijderd via andere structuren zoals de darm, via de ontlasting, de longen als ze vluchtig zijn en de huid via zweet, moedermelk of tranen.
Verschillende factoren kunnen de farmacokinetiek verstoren, zoals leeftijd, geslacht, lichaamsgewicht, ziekten en disfunctie van bepaalde organen of gewoonten zoals roken en alcohol drinken, bijvoorbeeld.
Farmacodynamica
Farmacodynamica bestaat uit het bestuderen van de interactie van geneesmiddelen met hun receptoren, waar ze hun werkingsmechanisme uitoefenen en een therapeutisch effect produceren.
1. Plaats van handeling
De actielocaties zijn de plaatsen waar de endogene stoffen, dat wil zeggen stoffen die door het lichaam worden geproduceerd of exogeen, wat het geval is bij geneesmiddelen, een interactie aangaan om een farmacologische respons te veroorzaken. De belangrijkste doelen voor de werking van werkzame stoffen zijn de receptoren waar het gebruikelijk is om endogene stoffen, ionkanalen, transporters, enzymen en structurele eiwitten te binden.
2. Werkingsmechanisme
Het werkingsmechanisme is de chemische interactie die een bepaalde actieve stof heeft met de receptor, waardoor een therapeutische respons ontstaat.
3. Therapeutisch effect
Het therapeutische effect is het gunstige en gewenste effect dat het medicijn op het lichaam heeft wanneer het wordt toegediend.
