Startpagina » Pakket en remedies » Medicijnen kunnen gewichtstoename veroorzaken

    Medicijnen kunnen gewichtstoename veroorzaken

    Sommige medicijnen die worden gebruikt om verschillende gezondheidsproblemen te behandelen, zoals antidepressiva, antiallergica of corticosteroïden, kunnen bijwerkingen veroorzaken die na verloop van tijd gewichtstoename kunnen veroorzaken

    Hoewel de effecten die tot gewichtstoename leiden nog niet volledig bekend zijn, wordt aangenomen dat ze in de meeste gevallen verband houden met verhoogde eetlust, het optreden van overmatige vermoeidheid of vochtretentie.

    Hoewel ze daadwerkelijk aankomen, mogen deze remedies niet worden onderbroken en moet de arts die ze heeft voorgeschreven eerst worden geraadpleegd om de mogelijkheid van overschakeling op een ander type te beoordelen. Het is ook mogelijk dat een medicijn dat gewichtstoename veroorzaakt bij de ene persoon, dit niet doet bij een andere, vanwege de verschillende reacties van het lichaam.

    1. Antiallergisch

    Sommige anti-allergenen, zoals Cetirizine of Fexofenadine, kunnen weliswaar geen slaap veroorzaken, maar kunnen leiden tot een verhoogde eetlust, waardoor de gewichtstoename na verloop van tijd wordt vergemakkelijkt. Dit komt omdat antiallergica werken door het effect van histamine te verminderen, een stof die allergieën veroorzaakt, maar ook helpt de eetlust te verminderen. Dus als het wordt verminderd, kan de persoon meer honger hebben.

    Om te bevestigen welke anti-allergische geneesmiddelen het meeste risico lopen om gewichtstoename te veroorzaken, is het raadzaam om de arts te vragen of bijvoorbeeld de bijsluiter te lezen..

    2. Tricyclische antidepressiva

    Deze soorten antidepressiva, waaronder Amitriptyline en Nortriptyline, worden vaak gebruikt om gevallen van depressie of migraine te behandelen, maar beïnvloeden neurotransmitters in de hersenen en hebben een milde antihistaminische werking die de eetlust enorm kan verhogen..

    De beste antidepressiva zijn Fluoxetine, Sertraline of Mirtazapine, omdat ze gewoonlijk geen gewichtsveranderingen veroorzaken.

    3. Antipsychotica

    Antipsychotica zijn een van de soorten geneesmiddelen die het meest verband houden met gewichtstoename, maar degenen die deze bijwerking meestal hebben, zijn atypische antipsychotica, zoals bijvoorbeeld Olanzapine of Risperidon..

    Dit effect treedt op omdat antipsychotica een herseneiwit verhogen, bekend als AMPK, en wanneer dat eiwit wordt verhoogd, kan het het effect van histamine blokkeren, wat belangrijk is om het hongergevoel te reguleren.

    Antipsychotica zijn echter erg belangrijk bij de behandeling van psychiatrische stoornissen zoals schizofrenie of bipolaire stoornis en mogen daarom niet worden gestopt zonder medisch advies. Sommige antipsychotische opties die normaal gesproken minder risico lopen op gewichtstoename zijn Ziprasidon of Aripiprazol.

    4. Corticosteroïden

    Orale corticosteroïden die vaak worden gebruikt om de symptomen van ontstekingsziekten zoals bijvoorbeeld ernstige astma of artritis te verlichten, kunnen de stofwisseling van het lichaam beïnvloeden en tot een verhoogde eetlust leiden. Sommigen van hen die dit effect hebben, zijn prednison, methylprednison of hydrocortison.

    Injecteerbare corticosteroïden, die worden gebruikt om knie- of wervelkolomproblemen te behandelen, veroorzaken gewoonlijk geen verandering in gewicht.

    5. Drukgeneesmiddelen

    Hoewel het zeldzamer is, kunnen sommige medicijnen die worden gebruikt om de bloeddruk onder controle te houden, ook leiden tot gewichtstoename, met name bètablokkers zoals Metoprolol of Atenolol, bijvoorbeeld.

    Dit effect, hoewel niet veroorzaakt door de toename van de eetlust, komt voor omdat een vaak voorkomende bijwerking het optreden van overmatige vermoeidheid is, waardoor de persoon minder lichaamsbeweging kan doen, wat de kans op gewichtstoename vergroot..

    6. Orale antidiabetica

    Orale pillen voor de behandeling van diabetes, zoals Glipizide, kunnen, als ze niet correct worden ingenomen, een duidelijke verlaging van de bloedsuikerspiegel veroorzaken, waardoor het lichaam hongeriger kan worden, om te proberen het gebrek aan suiker te compenseren.