Intoxicatietypes, symptomen en behandeling

Intoxicatie is de reeks tekenen en symptomen die ontstaan ​​door blootstelling aan chemicaliën die giftig zijn voor het lichaam, zoals overdosis medicijnen, giftige dierenbeten, zware metalen zoals lood en kwik, of blootstelling aan insecticiden en pesticiden.

Intoxicatie is een vorm van vergiftiging en kan daarom lokale reacties veroorzaken, zoals roodheid en pijn in de huid, of meer algemeen, zoals braken, koorts, intens zweten, convulsies, coma en zelfs het risico op overlijden. Dus, in aanwezigheid van tekenen en symptomen die kunnen leiden tot verdenking van dit probleem, is het erg belangrijk om snel naar de eerste hulp te gaan, zodat de behandeling wordt uitgevoerd, met maagspoeling, gebruik van medicijnen of tegengiffen, voorgeschreven door de arts. 

Soorten vergiftiging

Er zijn twee soorten vergiftiging, zoals:

• Exogene intoxicatie: treedt op wanneer de bedwelmende stof in het milieu is en kan verontreinigen door inslikken, contact met de huid of inademing door de lucht. De meest voorkomende zijn het gebruik van medicijnen in hoge doses, zoals antidepressiva, analgetica, anticonvulsiva of anxiolytica, het gebruik van illegale drugs, het bijten van giftige dieren, zoals slangen of schorpioenen, overmatig alcoholgebruik of het inademen van chemicaliën;
• Endogene intoxicatie: het wordt veroorzaakt door de opeenhoping van schadelijke stoffen die het lichaam zelf produceert, zoals ureum, maar die gewoonlijk worden geëlimineerd door de werking van de lever en door de nieren te filteren, en kan zich ophopen wanneer deze organen een tekort hebben.

Bovendien kan intoxicatie acuut zijn, wanneer het tekenen en symptomen veroorzaakt na een enkel contact met de stof, of chronisch, wanneer de tekenen ervan worden gevoeld na ophoping van de stof in het lichaam, langdurig geconsumeerd, zoals in het geval van intoxicaties door geneesmiddelen zoals digoxine en Amplictil bijvoorbeeld, of door metalen, zoals lood en kwik. 

Gastro-enteritis, ook bekend als voedselvergiftiging, treedt op als gevolg van de aanwezigheid van micro-organismen, zoals virussen en bacteriën, of hun toxines, in voedingsmiddelen, vooral wanneer ze slecht geconserveerd zijn, wat misselijkheid, braken en diarree veroorzaakt. Voor meer informatie over deze situatie, zie hoe voedselvergiftiging kan worden geïdentificeerd en behandeld. 

Belangrijkste symptomen

Omdat er verschillende soorten giftige stoffen zijn, is er een grote verscheidenheid aan tekenen en symptomen die op intoxicatie kunnen duiden, en enkele van de belangrijkste zijn:

• Snelle of langzame hartslag;
• Verhogen of verlagen van de bloeddruk;
• Vergroten of verkleinen van pupildiameter;
• Intens zweet;
• Roodheid of huidwonden;
• Visuele veranderingen, zoals vervaging, troebelheid of verduistering;
• Kortademigheid;
• Braken;
• Diarree;
• Buikpijn;
• Sufheid;
• Hallucinatie en delier;
• Urinaire en fecale retentie of incontinentie;
• Vertragen en moeilijk bewegingen maken.

Zo variëren het type, de intensiteit en de hoeveelheid symptomen van vergiftiging afhankelijk van het type giftige stof dat wordt ingenomen, de hoeveelheid en de fysieke toestand van de persoon die het heeft ingenomen. Bovendien zijn kinderen en ouderen gevoeliger voor vergiftiging. 

Eerste hulp bij vergiftiging

De eerste hulpmaatregelen die in geval van vergiftiging moeten worden genomen, zijn onder meer:

1. Bel onmiddellijk SAMU 192, om hulp te roepen en vervolgens naar het Antigifinformatiecentrum (CIAVE), tot en met 0800 284 4343, om begeleiding te krijgen van professionals terwijl medische hulp arriveert;
2. Verwijder het giftige middel, wassen met water als het in contact komt met de huid, of de omgeving veranderen als het wordt ingeademd;
3. Houd het slachtoffer zijdelings, voor het geval u het bewustzijn verliest;
4. Zoek naar informatie over de stof die de vergiftiging heeft veroorzaakt, indien mogelijk, zoals het controleren van een medicijndoos, productcontainers of de aanwezigheid van giftige dieren in de buurt, om het medische team te helpen informeren.

Vermijd vloeistoffen te drinken of braken te veroorzaken, vooral als de ingenomen stof onbekend, zuur of bijtend is, omdat dit de effecten van de stof op het spijsverteringskanaal kan verergeren. Voor meer informatie over wat te doen bij vergiftiging of vergiftiging, bekijk eerste hulp bij vergiftiging. 

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling voor intoxicatie varieert afhankelijk van de oorzaak en de klinische toestand van de persoon en kan al in de ambulance of bij aankomst op de eerste hulp door het medische team worden gestart en omvat:

• Beoordeling van vitale functies, zoals druk, hartslag en bloedoxygenatie en stabilisatie, bijvoorbeeld met hydratatie of gebruik van zuurstof, indien nodig;
• Identificeer de oorzaken van vergiftiging, door analyse van de medische geschiedenis, symptomen en lichamelijk onderzoek van het slachtoffer;
• Ontsmetting, die tot doel heeft de blootstelling van het lichaam aan de giftige stof te verminderen, door maatregelen zoals maagspoeling, irrigatie van zoutoplossing via een nasogastrische buis, toediening van geactiveerde houtskool in het spijsverteringskanaal om de opname van het giftige middel of darmspoeling te vergemakkelijken, met laxeermiddelen, zoals mannitol;
• Gebruik een tegengif, indien aanwezig, die specifiek kunnen zijn voor elk type stof. Enkele van de meest gebruikte tegengiffen zijn:

Om elke vorm van vergiftiging te voorkomen, is het bovendien belangrijk om aandacht te besteden aan producten die dagelijks in aanraking komen, vooral mensen die met chemische producten werken, zoals in fabrieken of plantages, en het gebruik van beschermende uitrusting is essentieel. individueel. 

Er moet ook speciale aandacht worden besteed aan kinderen, die een grotere kans hebben op contact of accidentele inname van bedwelmende producten en op huiselijke ongevallen. Bekijk ook wat de eerstehulpmaatregelen zijn voor andere veel voorkomende ongevallen thuis.