Wat is het Empty Nest Syndrome en wat zijn de symptomen

Het lege-nestsyndroom wordt gekenmerkt door overmatig lijden dat gepaard gaat met het verlies van de rol van de ouders, met het vertrek van de kinderen, wanneer ze in het buitenland gaan studeren, wanneer ze trouwen of alleen wonen..

Dit syndroom lijkt verband te houden met cultuur, dat wil zeggen, in culturen waar mensen, vooral vrouwen, zich uitsluitend wijden aan het opvoeden van kinderen, veroorzaakt het verlaten van het huis meer lijden en eenzaamheid in relatie tot culturen waar vrouwen werken en andere activiteiten in hun leven hebben. 

Over het algemeen worden mensen in de periode dat hun kinderen het huis verlaten geconfronteerd met andere veranderingen in hun levenscyclus, zoals pensionering of het begin van de menopauze bij vrouwen, die gevoelens van depressie en een laag zelfbeeld kunnen verergeren.. 

Wat zijn de tekenen en symptomen

Vaders en moeders die lijden aan het lege-nestsyndroom vertonen gewoonlijk symptomen van afhankelijkheid, lijden en verdriet, geassocieerd met depressieve aandoeningen, verlies van de rol van verzorger voor hun kinderen, vooral bij vrouwen die hun leven uitsluitend hebben gewijd aan het opvoeden van hun kinderen, namelijk erg moeilijk voor hen om ze te zien gaan. Leer hoe je verdriet kunt onderscheiden van depressie.

Sommige studies stellen dat moeders meer lijden dan vaders als hun kinderen het huis verlaten, omdat ze zich meer aan hen wijden en hun zelfrespect verminderen, omdat ze denken dat ze niet langer nuttig zijn..

Wat te doen

De fase waarin kinderen het huis verlaten kan voor sommige mensen erg moeilijk zijn, maar er zijn enkele manieren om met de situatie om te gaan:

1. Accepteer het moment

Men moet accepteren dat de kinderen het huis verlaten zonder deze fase te vergelijken met de fase waarin ze hun ouders verlieten. In plaats daarvan moeten ouders hun kind in deze tijd van verandering helpen, zodat hij in deze nieuwe fase kan slagen.

2. Contact houden

Hoewel de kinderen niet meer thuis wonen, betekent dit niet dat ze niet langer bij de ouders thuis blijven. Ouders kunnen dicht bij hun kinderen blijven, zelfs als ze apart wonen, bezoeken, telefoontjes plegen of samen rondleidingen organiseren.

3. Zoek hulp

Als ouders het moeilijk vinden om deze fase te doorstaan, moeten ze hulp en steun zoeken bij familie en vrienden. Mensen met dit syndroom hebben mogelijk zelfs behandeling nodig en daarvoor moeten ze naar een arts of therapeut gaan.

4. Oefenactiviteiten

Over het algemeen verliezen de ouders in de periode dat de kinderen thuis wonen hun levenskwaliteit een beetje, omdat ze stoppen met het uitvoeren van bepaalde activiteiten die ze leuk vinden, ze hebben minder quality time als koppel en zelfs tijd voor zichzelf. 

Dus, met extra tijd en meer energie, kunt u meer tijd besteden aan uw echtgenoot of zelfs een uitgestelde activiteit uitvoeren, zoals naar de sportschool gaan, leren schilderen of een muziekinstrument bespelen, bijvoorbeeld.