Wat is een lumbaalpunctie en welke bijwerkingen
Lumbale punctie is een procedure die meestal tot doel heeft een monster van het hersenvocht te verzamelen dat de hersenen en het ruggenmerg baadt, door een naald tussen twee lumbale wervels in te brengen tot het de subarachnoïdale ruimte bereikt, die is een ruimte tussen lagen die het ruggenmerg bekleden, waar de vloeistof doorheen stroomt.
Deze techniek wordt gebruikt om neurologische veranderingen te identificeren, die infecties kunnen zijn, zoals meningitis of encefalitis, maar ook ziekten zoals multiple sclerose of subarachnoïdale bloeding. Daarnaast kan het ook worden gebruikt om medicijnen in het hersenvocht in te brengen, zoals chemotherapie of antibiotica.
Waar is het voor
Lumbale punctie heeft verschillende indicaties, waaronder:
- Laboratoriumanalyse van hersenvocht om ziekten te identificeren en te evalueren;
- Meting van de hersenvochtdruk;
- Spinale decompressie;
- Injectie van medicijnen zoals antibiotica en chemotherapie;
- Stadiëring of behandeling van leukemieën en lymfomen;
- Injectie van contrast- of radioactieve stoffen om röntgenfoto's te maken.
Laboratoriumanalyse is bedoeld om het bestaan van veranderingen in het centrale zenuwstelsel te detecteren, zoals bacteriële, virale of schimmelinfecties zoals meningitis, encefalitis of syfilis, bijvoorbeeld om bloedingen, kanker of de diagnose van bepaalde inflammatoire of degeneratieve aandoeningen van de zenuwstelsel, zoals multiple sclerose, de ziekte van Alzheimer of het Guillain-Barré-syndroom.
Hoe de punctie is gedaan
Vóór de procedure is geen speciale voorbereiding vereist, tenzij er een stollingsprobleem is of het gebruik van bepaalde medicijnen die de techniek verstoren, zoals anticoagulantia.
De persoon kan in een van de twee posities worden geplaatst of op de zijkant liggen met de knieën en het hoofd dicht bij de borst, de foetushouding genoemd, of zittend met het hoofd en de rug naar voren gebogen en met de armen gekruist.
Vervolgens brengt de arts een antiseptische oplossing aan op de onderrug en zoekt hij naar de ruimte tussen de L3- en L4- of L4- en L5-wervels, zodat hij op deze plaats een verdovingsmedicijn kan injecteren. Vervolgens wordt langzaam een fijne naald tussen de wervels ingebracht, totdat deze de subarachnoïdale ruimte bereikt, vanwaar de vloeistof zal weglopen en door de naald zal druppelen en wordt verzameld in een steriele reageerbuis..
Ten slotte wordt de naald verwijderd en wordt er een verband op de beet aangebracht. Deze procedure duurt meestal een paar minuten, maar het kan zijn dat de arts het cerebrospinale vloeistofmonster niet direct bij het inbrengen van de naald kan verkrijgen, en het kan nodig zijn om de richting van de naald af te wijken of de prik opnieuw te maken in een ander gebied..
Mogelijke bijwerkingen
Deze procedure is over het algemeen veilig, met een lage kans op complicaties of risico's voor de persoon. Het meest voorkomende nadelige effect dat kan optreden na een lumbaalpunctie is tijdelijke hoofdpijn als gevolg van een afname van hersenvocht in de aangrenzende weefsels, en misselijkheid en braken kunnen ook worden vermeden als de persoon na het onderzoek enige tijd gaat liggen..
Er kan ook pijn en ongemak in de onderrug zijn die kan worden verlicht met door de arts voorgeschreven pijnstillers, en hoewel het zeldzaam is, kan er ook infectie of bloeding optreden..
Contra-indicaties voor lumbaalpunctie
Lumbale punctie is gecontra-indiceerd bij aanwezigheid van intracraniële hypertensie, zoals veroorzaakt door een hersenmassa, vanwege het risico op verplaatsing van de hersenen en hernia. Het mag ook niet worden gedaan bij mensen met een huidinfectie om te worden doorboord of met een hersenabces..
Bovendien moet u de arts altijd informeren over de medicatie die ze gebruiken, vooral als de persoon anticoagulantia zoals warfarine of clopidogrel gebruikt, vanwege het risico op bloeding.
Resultaten
De monsters van hersenvocht worden naar het laboratorium gestuurd voor analyse van verschillende parameters, zoals het uiterlijk, dat meestal transparant en kleurloos is. Als het geelachtig of roze is of een troebel uiterlijk heeft, kan dit duiden op infectie, evenals de aanwezigheid van micro-organismen zoals bacteriën, virussen of schimmels.
Daarnaast worden ook het totale aantal eiwitten en de hoeveelheid witte bloedcellen geëvalueerd, wat, indien verhoogd, kan duiden op infectie of een ontstekingsaandoening, glucose, dat, indien laag, een teken kan zijn van infectie of andere ziekten, evenals de aanwezigheid van abnormale cellen kan op bepaalde soorten kanker duiden.
