Wat is sarcoom en de belangrijkste typen
Sarcoom is een zeldzaam type tumor waarbij de huid, botten, inwendige organen en zachte weefsels, zoals bijvoorbeeld spieren, pezen en vet, kunnen worden aangetast. Er zijn verschillende soorten sarcoom, die kunnen worden geclassificeerd op basis van hun oorsprong, zoals liposarcoom, dat zijn oorsprong vindt in vetweefsel, en osteosarcoom, dat zijn oorsprong vindt in botweefsel.
Sarcomen kunnen gemakkelijk andere plaatsen rond hun plaats van herkomst binnendringen, wat de behandeling bemoeilijkt en de levenskwaliteit van de persoon in gevaar brengt. Daarom is het belangrijk dat de diagnose vroeg wordt gesteld en dat de behandeling kan worden vastgesteld op basis van het type sarcoom, chirurgie voor verwijdering van het sarcoom en, in sommige gevallen, chemosessies of radiotherapie.
Belangrijkste soorten sarcoom
Er zijn verschillende soorten sarcomen die zijn geclassificeerd op basis van hun plaats van herkomst. De belangrijkste soorten zijn:
- Ewing's sarcoom, die kan voorkomen in botten of zachte weefsels en komt vaker voor bij kinderen en jonge volwassenen tot de leeftijd van 20 jaar. Begrijp wat Ewing's sarcoom is;
- Kaposi-sarcoom, die de bloedvaten aantast, leidt tot het verschijnen van rode laesies op de huid en wordt geassocieerd met infectie door humaan herpesvirus type 8, HHV8. Leer de symptomen van Kaposi-sarcoom herkennen;
- Rhabdomyosarcoma, die zich ontwikkelt in de spieren, pezen en bindweefsel, en komt vaker voor bij jongeren tot 18 jaar. Ken de symptomen van rabdomyosarcoom;
- Osteosarcoom, waar botbetrokkenheid is;
- Leiomyosarcoma, die zich ontwikkelt op plaatsen waar gladde spieren zijn, bijvoorbeeld in de buik, armen, benen of baarmoeder;
- Liposarcoom, waarvan de ontwikkeling begint op plaatsen waar vetweefsel is.
In de vroege stadia van sarcoom zijn er meestal geen tekenen of symptomen, maar naarmate het sarcoom groeit en andere weefsels en organen infiltreert, kunnen symptomen optreden die variëren met het type sarcoom. Er kan dus worden opgemerkt dat de groei van een knobbel in een bepaald deel van het lichaam al dan niet pijn heeft, buikpijn die na verloop van tijd verergert, aanwezigheid van bloed in de ontlasting of braken, bijvoorbeeld.
De ontwikkeling van sarcoom is zeldzaam, maar het gebeurt gemakkelijker bij mensen met genetische aandoeningen, zoals het Li-Fraumeni-syndroom en neurofibromatose type I, die een behandeling met chemotherapie of radiotherapie hebben ondergaan of die een infectie hebben met het hiv-virus of het menselijke herpesvirus-type 8.
Hoe diagnose en behandeling wordt gedaan
De diagnose sarcoom wordt gesteld door de huisarts of oncoloog met beeldvormende tests, zoals echografie of tomografie. Als er tekenen van verandering worden gevonden, kan de arts aanbevelen een biopsie uit te voeren, waarbij een monster van het mogelijke sarcoom wordt verwijderd en voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Door microscopisch onderzoek van het verzamelde materiaal kunnen we zeggen of het overeenkomt met een sarcoom, het type en de mate van maligniteit. Zo kan de arts aangeven wat de beste behandeling is.
Het identificeren van het type sarcoom is belangrijk, zodat behandeling kan worden geïndiceerd, omdat sarcomen niet op dezelfde manier reageren. Dat wil zeggen, er zijn sommige soorten sarcoom, zoals bijvoorbeeld alveolair sarcoom, waarbij de longblaasjes zijn aangetast, wat niet goed reageert op chemotherapie, waarvoor meer specifieke behandelingen nodig zijn.
De behandeling wordt meestal gestart door het operatief verwijderen van sarcoom en wordt gevolgd door chemo- en radiotherapiebehandelingen volgens het type sarcoom dat is vastgesteld. Het is belangrijk dat de diagnose en behandeling zo snel mogelijk worden gedaan, want als het sarcoom de organen en weefsels die eromheen infiltreren, wordt de operatie gecompliceerder.
