Wat is rectale verzakking en hoe het te behandelen

Rectale verzakking treedt op wanneer het binnenste deel van het rectum, het laatste deel van de darm, door de anus gaat en zichtbaar is buiten het lichaam. Afhankelijk van de ernst kan de verzakking worden onderverdeeld in twee hoofdtypen:

Gedeeltelijke rectale verzakking: Wanneer alleen de slijmlaag van de darm wordt blootgesteld. In deze gevallen kan de verzakking berucht zijn;
Totale rectale verzakking: wanneer alle lagen naar buiten komen, wat leidt tot een groot volume van het rectum buiten het lichaam.

Over het algemeen komt verzakking vaker voor bij mensen ouder dan 60 jaar, met als belangrijkste oorzaak zwakke anale spieren als gevolg van veroudering, maar het kan ook optreden als gevolg van een zeer intense poging tot evacuatie, obstipatie of worminfectie. Trichuris trichiura. Wanneer het bij kinderen voorkomt, vooral bij kinderen jonger dan 3 jaar, treedt verzakking meestal op als gevolg van zwakte van de spieren en ligamenten die de darm ondersteunen..

Rectale verzakking is te genezen en de behandeling omvat het regulariseren van de darmfunctie en het opnieuw inbrengen van het rectum in de anus door middel van een operatie. Bij kinderen komt spontane verbetering met groei vaak voor, en het is alleen raadzaam om de begeleiding door een kinderarts of proctoloog te volgen..

Er moet aan worden herinnerd dat rectale verzakking niet moet worden verward met aambeien. In het geval van rectale verzakking is het laatste deel van de darm via de anus buiten het lichaam te zien, terwijl aambeien verschijnen wanneer de darmaders verwijden en naar buiten komen. Lees meer over hoe u kunt weten of het aambeien zijn en wat u moet doen.

Belangrijkste symptomen

Normaal gesproken kan rectale verzakking worden geïdentificeerd door de exterieurvorming van het rectum en kan een donkerrood, vochtig, buisvormig weefsel buiten de anus worden gezien..

Andere symptomen die ook kunnen voorkomen, zijn onder meer:

Buikpijn;
Gevoel van een massa in de anus;
Branden, bloeden, ongemak en zwaarte in de anus;
Moeilijk poepen en gevoel van onvolledige stoelgang.

Om de diagnose te bevestigen, voert de coloproctoloog een proctologisch onderzoek uit, waardoor een verzakking in de anale opening wordt waargenomen. In sommige gevallen kunnen tests zoals colonoscopie, sigmoïdoscopie of röntgenfoto's met contrast worden besteld om bevestiging te vergemakkelijken en de omvang van het probleem te observeren.

Wat zijn de oorzaken?

Rectale verzakking komt meestal voor bij de uitersten van het leven, bij ouderen of kinderen, en de belangrijkste oorzaken zijn:

Obstipatie;
Intense poging om te evacueren;
Verzwakking van de anusspier;
Intestinale worminfectie Trichuris trichiura;
Misvormingen van de darm;
Overmatig gewichtsverlies.

Bovendien kan verzakking ook optreden wanneer er een verandering in de anatomie van de regio is, door een operatie, bevalling, letsel of ziekten, zoals een vergrote prostaat of misvorming van de darm. Lees meer over de oorzaken van rectale verzakking.

Rectale verzakking is normaal bij kinderen?

Rectale verzakking bij zuigelingen komt relatief vaak voor bij kinderen tot 3 jaar, omdat de spieren en ligamenten die het rectum ondersteunen zich nog steeds vormen en daarom niet sterk gehecht zijn aan de buikwand en wanneer het kind vaak diarree heeft , de wand van het rectum verzakt en exterieur.

In dit geval bestaat de behandeling van rectale verzakking bij kinderen alleen uit het opnieuw inbrengen van het rectum, omdat het rectum zich bij de groei van het kind goed aan de muur zal hechten. Bovendien kan het ook worden geassocieerd met infecties, een tekort aan opname van voedingsstoffen en constante obstipatie. Lees meer over de symptomen en behandeling van dit type verzakking.

Hoe de behandeling wordt gedaan

Behandeling voor rectale verzakking omvat het comprimeren van de billen om te proberen het rectum opnieuw in de anus te introduceren of, indien nodig, handmatige herintroductie van het rectum door de proctoloog..

In gevallen waarin rectale verzakking wordt veroorzaakt door obstipatie, omvat de behandeling ook laxerende medicijnen, verhoogde inname van vezelrijk voedsel en inname van ongeveer 2 liter water per dag, om te proberen de inspanning om te evacueren en te verminderen te verminderen dat het probleem niet meer voorkomt.

Chirurgie voor rectale verzakking is ook een optie, maar het is alleen aangewezen in het laatste geval en, bij frequente rectale verzakking en bij chirurgie, kan een deel van het rectum worden verwijderd of aan het heiligbeen worden bevestigd, zodat er geen verzakking meer is.