Hoe mitralisstenose en behandeling te identificeren
Mitrale stenose komt overeen met de verdikking en verkalking van de mitralisklep, wat resulteert in een vernauwing van de opening waardoor bloed van het atrium naar het ventrikel kan stromen. De mitralisklep, ook bekend als de bicuspidalisklep, is een hartstructuur die het linker atrium van de linker hartkamer scheidt..
Afhankelijk van de verdikking en bijgevolg de grootte van de opening voor de doorgang van bloed, kan mitralisstenose worden ingedeeld in:
- Milde mitrale stenose, waarvan de opening voor de doorgang van bloed van het atrium naar de hartkamer tussen 1,5 en 4 cm is;
- Matige mitrale stenose, waarvan de opening tussen 1 en 1,5 cm is;
- Ernstige mitrale stenose, waarvan de opening minder dan 1 cm is.
Symptomen beginnen meestal te verschijnen wanneer de stenose matig of ernstig is, omdat de bloedstroom moeilijk begint te worden, wat resulteert in kortademigheid, lichte vermoeidheid en pijn op de borst, bijvoorbeeld een bezoek aan de cardioloog ter bevestiging diagnose en behandeling begonnen.
Symptomen van mitrale stenose
Mitralisstenose vertoont gewoonlijk geen symptomen, maar sommige kunnen zich ontwikkelen na fysieke inspanning, zoals:
- Gemakkelijke vermoeidheid;
- Gevoel van kortademigheid, vooral 's nachts, zittend of liggend moeten slapen;
- Duizeligheid bij het opstaan;
- Pijn op de borst;
- De bloeddruk kan normaal of verlaagd zijn;
- Roze gezicht.
Bovendien kan de persoon het eigen bloed voelen ophoesten en ophoesten als de ader of longcapillairen scheuren. Ken de belangrijkste oorzaken van bloedige hoest.
Belangrijkste oorzaken
De belangrijkste oorzaak van mitralisstenose is reumatische koorts, een ziekte die voornamelijk wordt veroorzaakt door de bacterie Streptococcus pneumoniae, die naast ontsteking in de keel ervoor zorgt dat het immuunsysteem auto-antilichamen aanmaakt, wat leidt tot ontsteking van de gewrichten en, mogelijk veranderingen in de hartstructuur. Kijk hoe u reumatische koorts kunt identificeren en behandelen.
Minder vaak is mitrale stenose aangeboren, dat wil zeggen dat het met de baby wordt geboren en kan worden geïdentificeerd in tests die snel na de geboorte worden uitgevoerd. Andere oorzaken van mitrale stenose die zeldzamer zijn dan aangeboren stenose zijn: systemische lupus erythematodes, reumatoïde artritis, de ziekte van Fabry, de ziekte van Whipple, amyloïdose en harttumor.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose wordt gesteld door de cardioloog aan de hand van de analyse van de door de patiënt beschreven symptomen, naast de uitvoering van sommige tests, zoals thoraxradiografie, elektrocardiogram en echocardiogram. Kijk waar het voor is en hoe het echocardiogram wordt gedaan.
Bovendien kan de arts in het geval van congenitale mitralisstenose de diagnose stellen van auscultatie van het hart, waarbij een hartruis kenmerkend voor de ziekte te horen is. Kijk hoe u hartruis kunt herkennen.
Hoe te behandelen
De behandeling van mitralisstenose wordt uitgevoerd volgens de aanbeveling van de cardioloog, waarbij geïndividualiseerde medicatiedoses worden aangegeven op basis van de behoefte van de patiënt. De behandeling wordt meestal gedaan met bètablokkers, calciumantagonisten, diuretica en anticoagulantia, die het hart in staat stellen goed te functioneren, symptomen te verlichten en complicaties te voorkomen..
In de ernstigste gevallen van mitralisstenose kunnen cardiologen een operatie aanbevelen om de mitralisklep te repareren of te vervangen. Lees meer over het postoperatieve en herstel van hartchirurgie.
Mogelijke complicaties
Omdat er bij mitralisstenose problemen zijn bij de doorgang van bloed van het atrium naar de hartkamer, wordt de linker hartkamer gespaard en blijft deze op de normale grootte. Omdat er echter een grote ophoping van bloed is in het linker atrium, heeft deze holte de neiging groter te worden, wat het optreden van hartritmestoornissen zoals atriumfibrilleren kan vergemakkelijken. In deze gevallen moet de patiënt mogelijk orale anticoagulantia gebruiken om het risico op een beroerte te verminderen.
Bovendien, aangezien het linker atrium bloed uit de long ontvangt, zal de long, als er een ophoping van bloed in het linker atrium is, moeite hebben met het sturen van het bloed dat het naar het hart bereikt. De long verzamelt dus veel bloed en kan daardoor doorweekt raken, wat resulteert in acuut longoedeem. Lees meer over acuut longoedeem.
