Panhipopituïtarisme wat is het, symptomen en hoe wordt de behandeling uitgevoerd

Panhypopituïtarisme is een zeldzame ziekte die overeenkomt met de afname of het gebrek aan productie van verschillende hormonen als gevolg van de verandering in de hypofyse, een klier in de hersenen die verantwoordelijk is voor het reguleren van verschillende andere klieren in het lichaam en die daardoor leidt tot de productie van hormonen die essentieel zijn voor de goede werking van het organisme.

Het gebrek aan hormonen kan verschillende symptomen veroorzaken, zoals gewichtsverlies, veranderingen in de menstruatiecyclus, verminderde lengte, overmatige vermoeidheid en vruchtbaarheidsproblemen. De belangrijkste manier om de symptomen van panhypopituïtarisme te verminderen is dus door hormoonvervanging, wat moet gebeuren onder begeleiding van de endocrinoloog.

Belangrijkste symptomen

De symptomen van panhypopituïtarisme zijn afhankelijk van welke hormonen niet worden geproduceerd of in een lagere concentratie worden geproduceerd, zoals:

• Gewichtsverlies door verminderde schildklierhormonen;
• Verlies van eetlust;
• Overmatige vermoeidheid;
• Stemmingswisselingen;
• Moeilijk zwanger worden en ontregeling van de menstruatiecyclus als gevolg van verminderde productie van vrouwelijke geslachtshormonen;
• Verminderde melkproductiecapaciteit bij vrouwen;
• Verminderde gestalte en vertraagde puberteit bij kinderen, omdat de productie van groeihormoon (GH) in het gedrang komt;
• Baardverlies en vruchtbaarheidsproblemen bij mannen als gevolg van verminderde testosteronproductie en als gevolg daarvan rijping van het sperma.

Van de door de persoon beschreven symptomen en laboratoriumtests die gericht zijn op het meten van de hormonen in het bloed, kan de endocrinoloog de diagnose voltooien en aangeven welke medicijnen de persoon moet nemen.

Mensen met panhypopituïtarisme ontwikkelen vaker diabetes insipidus, wat te wijten is aan een verminderde productie van antidiuretisch hormoon (ADH), wat leidt tot een verhoogde bloedglucoseconcentratie als gevolg van een verlaagde waterconcentratie, naast uitdroging en erg dorstig. Lees meer over diabetes insipidus.

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling gebeurt volgens de richtlijnen van de endocrinoloog en gebeurt door hormoonvervanging door het gebruik van medicijnen. Omdat de hypofyse de productie van verschillende hormonen regelt, kan het nodig zijn dat de persoon vervangt:

• ACTH, ook wel adrenocorticotroof hormoon of corticotrofine genoemd, dat wordt aangemaakt door de hypofyse en de aanmaak van cortisol stimuleert, een hormoon dat verantwoordelijk is voor het beheersen van de stressreactie en voor het mogelijk maken van de fysiologische aanpassing van het lichaam aan nieuwe situaties. Begrijp waar cortisol voor is;
• TSH, ook wel schildklierstimulerend hormoon genoemd, dat wordt aangemaakt door de hypofyse en verantwoordelijk is voor het stimuleren van de schildklier om de hormonen T3 en T4 te produceren, die een sleutelrol spelen in de stofwisseling;
• LH, bekend als luteïniserend hormoon, dat de aanmaak van testosteron bij mannen en progesteron bij vrouwen stimuleert, en FSH, bekend als follikelstimulerend hormoon, dat de spermaproductie en de rijping van eieren mogelijk maakt. Dus als er een afname is van de productie van deze hormonen door bijvoorbeeld problemen met de hypofyse, dan is er een afname van de vruchtbaarheid van mannen en vrouwen, naast haarverlies en ontregeling van de menstruatiecyclus, bijvoorbeeld. Lees meer over het hormoon FSH;
• GH, bekend als groeihormoon of somatotropine, het wordt geproduceerd door de hypofyse en is verantwoordelijk voor de groei van kinderen en adolescenten, naast het ondersteunen van de metabole functies van het lichaam.

Bovendien kan de arts, als gevolg van stemmingswisselingen als gevolg van hormonale veranderingen, het gebruik van milde antidepressiva en zelfs anxiolytica aanbevelen om de symptomen te verminderen die verband houden met plotselinge stemmingswisselingen..

De arts kan ook de vervanging van calcium en kalium aanbevelen, die belangrijke mineralen zijn voor verschillende metabolische processen in het lichaam, omdat sommige hormonale veranderingen leiden tot een verminderde concentratie van deze mineralen in het bloed.

Mogelijke oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van panhypopituïtarisme is de hypofysetumor, die, afhankelijk van het stadium van de tumor, mogelijk de hypofyse moet verwijderen. De hypofysetumor betekent echter niet altijd dat de persoon lijdt aan panhypopituïtarisme, wat alleen gebeurt wanneer de klier moet worden verwijderd..

Bovendien kan panhypopituïtarisme optreden als gevolg van infecties die de hersenen aantasten, zoals meningitis, bijvoorbeeld het Simmonds-syndroom, een aangeboren ziekte of zelfs een gevolg van straling..