Hoe Dengue-diagnose wordt gedaan

De diagnose voor dengue wordt gesteld op basis van de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, naast laboratoriumtests, zoals bloedonderzoek, virusisolatie en biochemische tests, bijvoorbeeld. Zodra de onderzoeken zijn voltooid, kan de arts het type virus controleren en zo de meest geschikte behandeling voor de persoon aangeven. Daarom, als koorts optreedt, vergezeld van twee of meer van de hierboven genoemde symptomen, wordt aanbevolen om naar de eerste hulp te gaan voor diagnostische tests en zo begint de behandeling..

Dengue is een ziekte die wordt veroorzaakt door muggenbeten Aedes aegypti besmet, wat vaker voorkomt in de zomer en in meer vochtige gebieden vanwege het gemak van de ontwikkeling van de dengue-mug. Kijk hoe je de dengue-mug kunt identificeren.

Hoe de diagnose wordt gesteld

1. Lichamelijk onderzoek

Het lichamelijk onderzoek bestaat uit de beoordeling door de arts van de door de patiënt beschreven symptomen, die indicatief zijn voor klassieke dengue:

• Ernstige hoofdpijn;
• Pijn in de achterkant van de ogen;
• Moeilijkheid om gewrichten te verplaatsen;
• Spierpijn door het hele lichaam;
• Duizeligheid, misselijkheid en braken;
• Rode vlekken op het lichaam met of zonder jeuk.

In het geval van hemorragische knokkelkoorts kunnen de symptomen ook overmatige bloeding omvatten die zich gewoonlijk manifesteert als rode vlekken op de huid, blauwe plekken en vaak bloeden uit de neus of bijvoorbeeld tandvlees.

De symptomen verschijnen gewoonlijk 4 tot 7 dagen na de beet van de door het virus geïnfecteerde mug en beginnen met koorts boven 38 ° C, maar gaan na een paar uur gepaard met andere symptomen. Daarom is het bij vermoeden van bloed belangrijk om medische hulp te zoeken zodat er meer specifieke tests kunnen worden gedaan om de diagnose te bevestigen en de behandeling snel te starten, aangezien in ernstigere gevallen het denguevirus de lever en het hart kan aantasten. Ontdek wat de complicaties zijn van dengue.

2. Lusbestendig

De snare-test is een type snel onderzoek dat de kwetsbaarheid van bloedvaten en de neiging tot bloeden controleert, en wordt vaak uitgevoerd bij verdenking van klassieke of hemorragische knokkelkoorts. Deze test bestaat uit het onderbreken van de bloedstroom in de arm en het waarnemen van het verschijnen van kleine rode stippen, met een groter risico op bloeding naarmate er meer rode stippen worden waargenomen.

Ondanks dat het deel uitmaakt van de tests die door de Wereldgezondheidsorganisatie zijn aangegeven voor de diagnose van dengue, kan de snare-test valse resultaten opleveren wanneer de persoon medicijnen zoals aspirine of corticosteroïden gebruikt of zich bijvoorbeeld in de pre- of postmenopauzefase bevindt. Begrijp hoe de lustest wordt uitgevoerd.

3. Snelle test om dengue te diagnosticeren

De snelle test om dengue te identificeren wordt steeds vaker gebruikt om mogelijke gevallen van infectie door het virus te diagnosticeren, aangezien het minder dan 20 minuten duurt om te bepalen of het virus in het lichaam aanwezig is en hoe lang als gevolg van de detectie van antilichamen, de IgG en IgM. Op die manier is het mogelijk om sneller met de behandeling te beginnen.

De sneltest identificeert echter ook niet de aanwezigheid van andere ziekten die worden overgedragen door de Dengue-mug, zoals Zika of Chikungunya, en daarom kan de arts een normale bloedtest laten uitvoeren om vast te stellen of u ook met deze virussen bent geïnfecteerd. De snelle test is gratis en kan door iedereen op elk moment in gezondheidscentra in Brazilië worden gedaan, omdat het niet nodig is om te vasten.

4. Isolatie van het virus

Dit onderzoek heeft tot doel het virus in de bloedbaan te identificeren en vast te stellen welk serotype de differentiële diagnose mogelijk maakt voor andere ziekten die worden veroorzaakt door de beet van dezelfde mug en die vergelijkbare symptomen hebben, naast het toestaan ​​dat de arts een meer specifieke behandeling start.

Isolatie wordt gedaan door een bloedmonster te analyseren, dat moet worden verzameld zodra de eerste symptomen optreden. Dit bloedmonster wordt naar het laboratorium gestuurd en met moleculaire diagnostische technieken, zoals bijvoorbeeld PCR, is het mogelijk om de aanwezigheid van het denguevirus in het bloed te identificeren.

5. Serologische tests

De serologische test heeft tot doel de ziekte te diagnosticeren door de concentratie van IgM en IgG-immunoglobulinen in het bloed, dit zijn eiwitten waarvan de concentratie verandert in geval van infectie. De concentratie van IgM neemt toe zodra er contact is met het virus, terwijl IgG daarna toeneemt, maar nog steeds in de acute fase van de ziekte, en blijft in grote hoeveelheden in het bloed, en is daarom een ​​marker van de ziekte, aangezien het is specifiek voor elk type infectie. Lees meer over IgM en IgG.

Serologische tests worden meestal gevraagd als een aanvulling op de virusisolatietest en het bloed moet ongeveer 6 dagen na het begin van de symptomen worden afgenomen, omdat dit het mogelijk maakt de immunoglobulineconcentraties nauwkeuriger te controleren..

6. Bloedonderzoek

Het bloedbeeld en het coagulogram zijn ook door de arts gevraagde tests voor de diagnose van dengue, met name hemorragische dengue. Het bloedbeeld vertoont gewoonlijk verschillende hoeveelheden leukocyten en er kan leukocytose zijn, waardoor de hoeveelheid leukocyten toeneemt, of leukopenie, wat overeenkomt met een afname van het aantal leukocyten in het bloed..

Bovendien wordt gewoonlijk een toename van het aantal lymfocyten (lymfocytose) waargenomen bij de aanwezigheid van atypische lymfocyten, naast trombocytopenie, dat wil zeggen wanneer de bloedplaatjes lager zijn dan 100.000 / mm³, wanneer de referentiewaarde tussen 150000 en 450000 ligt / mm³. Ken de referentiewaarden van het bloedbeeld.

Het coagulogram, de test die het stollingsvermogen van het bloed controleert, wordt meestal gevraagd in het geval van vermoedelijke hemorragische dengue en een toename van de protrombinetijd, gedeeltelijke tromboplastine en trombinetijd, naast een afname van fibrinogeen, protrombine, een factor VIII en factor XII, wat aangeeft dat hemostase niet plaatsvindt zoals zou moeten, wat de diagnose van hemorragische dengue bevestigt.

7. Biochemische tests

De belangrijkste gevraagde biochemische tests zijn de meting van albumine en leverenzymen TGO en TGP, die de mate van leverinsufficiëntie aangeven en indicatief zijn voor een verder gevorderd stadium van de ziekte wanneer deze parameters.

Wanneer dengue zich al in een vergevorderd stadium bevindt, is het meestal mogelijk om een ​​verlaging van de concentratie albumine in het bloed en de aanwezigheid van albumine in de urine waar te nemen, naast een verhoging van de concentraties TGO en TGP in het bloed, wat wijst op leverschade..