Hoe een keizersnede wordt uitgevoerd
Een keizersnede is een door artsen geprogrammeerde bevalling die voor of na de bevalling kan plaatsvinden.
De meest voorkomende is dat het gepland is voordat de weeën verschijnen, wat comfortabeler is voor de vrouw. Het kan echter ook worden uitgevoerd nadat de weeën zijn begonnen en drinken duidelijke tekenen vertoont dat je klaar bent om geboren te worden..
Stap voor stap van traditionele keizersnede
De eerste stap van een keizersnede is de anesthesie die wordt gegeven aan de ruggengraat van de zwangere vrouw, wanneer ze zit. Vervolgens wordt een katheter in de epidurale ruimte geplaatst om de toediening van medicijnen te vergemakkelijken en wordt er een buisje geplaatst om de urine op te vangen..
De arts maakt een snee van ongeveer 10 tot 12 cm breed bij de bikinilijn en snijdt nog meer 6 lagen stof tot hij de baby bereikt. Dan trekt de dokter de baby, wat geen pijn doet, maar het kan een vreemd gevoel zijn.
Als de baby uit de buik wordt gehaald, moet de neonatoloog-kinderarts beoordelen of de baby goed ademt en kan de verpleegkundige de baby al aan de moeder laten zien, terwijl de arts ook de placenta verwijdert. De baby wordt goed schoongemaakt, gewogen en opgemeten en kan pas daarna aan de moeder worden gegeven om borstvoeding te geven.
Het laatste deel van de operatie is het sluiten van de snee. Op dit punt naait de arts alle weefsellagen die zijn afgesneden voor aflevering, wat gemiddeld 30 minuten kan duren.
Hoe is een normale keizersnede
Een nieuwe vorm van bevalling die wijdverbreid is, is de normale keizersnede, die bestaat uit wachten op het begin van de bevalling, en nadat artsen de buik hebben doorgesneden, heeft de baby de mogelijkheid om alleen te gaan, met minimale medische tussenkomst. In dit geval voert de arts de snee uit totdat deze de baarmoeder bereikt en positioneert hij de baby alleen voor zijn uitgang via de buik en met de samentrekkingen van de baarmoeder wordt hij 'geduwd' om geboren te worden.
Bovendien heeft de moeder de mogelijkheid om te zien dat de baby wordt geboren omdat ze haar eigen buik kan zien, omdat het scheidingsweefsel, dat wordt gebruikt in de traditionele keizersnede, niet wordt geplaatst.
Dit is een poging om een meer gehumaniseerde bevalling te krijgen, dichter bij de normale bevalling, maar met anesthesie en zonder angst dat de baby de vagina niet zal passeren. Dit nieuwe type bevalling is veilig, maar het kan niet altijd worden uitgevoerd door een medisch team, en het is noodzakelijk om met de arts te praten over de wens om dit type bevalling te krijgen, voordat de bevalling begint.
Wanneer een keizersnede is aangegeven
De belangrijkste indicatie voor keizersnede is de wens van de moeder om deze geboortemethode voor de baby te kiezen, maar enkele andere situaties die de noodzaak van een keizersnede benadrukken, zijn:
- Moederziekte die normale bevalling voorkomt, zoals HIV-positieve en verhoogde, actieve genitale herpes, kanker, ernstige hart- of longziekte;
- Ziekten bij de baby die normale bevalling verhinderen, zoals myelomeningocele, hydrocephalus, macrocefalie, hart of lever buiten het lichaam;
- In het geval van placenta previa of accreta, loslaten van de placenta, baby te klein voor zwangerschapsduur, hartziekte;
- Als de vrouw meer dan 2 keizersneden heeft ondergaan, heeft ze een deel van de baarmoeder verwijderd, heeft ze een baarmoederreconstructie nodig waarbij het hele baarmoederslijmvlies betrokken was, en een baarmoederruptuur op een eerder tijdstip;
- Als de baby niet draait en wordt gekruist in de baarmoeder van de vrouw;
- Bij zwangerschap van een tweeling of meer baby's;
- Wanneer normale arbeid wordt geparkeerd, verlengd en zonder volledige verwijding.
In deze gevallen, zelfs als de ouders een normale bevalling willen, is een keizersnede de veiligste optie, aanbevolen door artsen.
