Stafylokokken wat is het, symptomen en behandeling
Stafylokokken komen overeen met een groep grampositieve bacteriën die een ronde vorm hebben, worden gegroepeerd in clusters gevonden, vergelijkbaar met een tros druiven en het geslacht wordt genoemd Staphylococcus.
Deze bacteriën zijn van nature aanwezig bij mensen zonder enig teken van ziekte. Wanneer het immuunsysteem echter onderontwikkeld is, zoals bij pasgeborenen, of verzwakt is door bijvoorbeeld chemotherapie of ouderdom, bacteriën van het geslacht Staphylococcus kan het lichaam binnendringen en ziekte veroorzaken.
Belangrijkste soort
Stafylokokken zijn kleine, onbeweeglijke bacteriën die in clusters zijn gerangschikt en die van nature bij mensen voorkomen, vooral op de huid en slijmvliezen, en die geen enkele vorm van ziekte veroorzaken. De meeste stafylokokken zijn facultatief anaëroob, dat wil zeggen dat ze kunnen groeien in een omgeving met of zonder zuurstof.
De soort van Staphylococcus kan in twee groepen worden ingedeeld naargelang de aanwezigheid of afwezigheid van het coagulase-enzym. Daarom worden de soorten die het enzym hebben positieve coagulase genoemd, de Staphylococcus aureus de enige soort in deze groep, en soorten die het niet hebben, worden coagulase-negatieve stafylokokken genoemd, waarvan de belangrijkste soorten zijn Staphylococcus epidermidis en Staphylococcus saprophyticus.
1. Staphylococcus aureus
De Staphylococcus aureus, of S. aureus, het is een soort stafylokokken die normaal gesproken wordt aangetroffen in de huid en het slijmvlies van mensen, voornamelijk in de mond en neus, en veroorzaakt geen ziekte. Wanneer het immuunsysteem echter verzwakt is, is de S. aureus het kan het lichaam binnendringen en infecties veroorzaken die mild kunnen zijn, zoals folliculitis of ernstig, zoals sepsis, die het leven van een persoon in gevaar kunnen brengen. Ontdek welke ziekten worden veroorzaakt S. aureus.
Deze bacterie is ook gemakkelijk te vinden in een ziekenhuisomgeving en kan ernstige infecties veroorzaken die moeilijk te behandelen zijn vanwege de verworven resistentie van het micro-organisme tegen verschillende antibiotica..
De Staphylococcus aureus het kan het lichaam binnendringen via wonden of naalden, vooral in het geval van ziekenhuisopnames, die injecteerbare medicijnen gebruiken of die regelmatig penicilline-injecties moeten nemen, maar het kan ook van persoon op persoon worden overgedragen door direct contact of door luchtdruppels van hoesten en niezen.
De identificatie van infectie door Staphylococcus aureus het wordt gedaan door middel van microbiologische onderzoeken die op elk materiaal kunnen worden uitgevoerd, dat wil zeggen afscheiding van wond, urine, speeksel of bloed. Bovendien kan de identificatie van S. aureus worden gedaan door middel van coagulase, omdat het de enige soort Staphylococcus is die dit enzym heeft en daarom positieve coagulase wordt genoemd..
Belangrijkste symptomen: Symptomen van infectie door S. aureus variëren afhankelijk van het type infectie, vorm van infectie en conditie van de persoon. Er kan dus pijn, roodheid en zwelling in de huid zijn, wanneer de bacteriën zich op de huid woekeren, of hoge koorts, spierpijn, hoofdpijn en algehele malaise, wat meestal een indicatie is dat de bacterie in het bloed aanwezig is.
Hoe de behandeling is gedaan: Behandeling van infectie door Staphylococcus aureus varieert afhankelijk van uw gevoeligheidsprofiel voor antimicrobiële stoffen, wat kan variëren afhankelijk van de persoon en het ziekenhuis waarin u zich bevindt, indien dit het geval is. Daarnaast houdt de arts rekening met de gezondheidstoestand van de patiënt en de symptomen die de patiënt vertoont, naast eventuele andere infecties. Meestal adviseert de arts het gebruik van methicilline, vancomycine of oxacilline gedurende 7 tot 10 dagen.
2. Staphylococcus epidermidis
De Staphylococcus epidermidis of S. epidermidis, net als de S. aureus, het is normaal gesproken aanwezig op de huid en veroorzaakt geen enkele vorm van infectie. Echter, de S. epidermidis kan als opportunistisch worden beschouwd, omdat het ziekte kan veroorzaken wanneer het immuunsysteem verzwakt of onderontwikkeld is, zoals bijvoorbeeld bij pasgeborenen.
De S. epidermidis het is een van de belangrijkste micro-organismen die bij ziekenhuispatiënten worden geïsoleerd, omdat het van nature in de huid aanwezig is en de isolatie ervan vaak wordt beschouwd als besmetting van het monster. Echter, de S. epidermidis zijn in verband gebracht met een groot aantal infecties in de ziekenhuisomgeving vanwege hun vermogen om intravasculaire apparaten, grote wonden, prothesen en hartkleppen te koloniseren, en kunnen bijvoorbeeld in verband worden gebracht met sepsis en endocarditis.
Het vermogen om medische apparatuur te koloniseren, maakt dit micro-organisme resistent tegen verschillende antibiotica, wat de behandeling van de infectie ingewikkelder kan maken en het leven van de persoon in gevaar kan brengen..
Bevestiging van infectie door S. epidermidis gebeurt wanneer twee of meer bloedkweken positief zijn voor dit micro-organisme. Daarnaast is het mogelijk om de S. aureus van S. epidermidis door middel van de coagulase-test, waarbij de Staphylococcus epidermidis heeft het enzym niet, dit wordt negatieve coagulase genoemd. Begrijp hoe de identificatie van de Staphylococcus epidermidis.
Belangrijkste symptomen: Symptomen van infectie door Staphylococcus epidermidis ze verschijnen meestal alleen als de bacterie in de bloedbaan zit en er kan bijvoorbeeld hoge koorts, hoofdpijn, malaise, kortademigheid of ademhalingsmoeilijkheden en lage bloeddruk zijn. Kijk hoe u symptomen van bloedinfectie kunt identificeren.
Hoe de behandeling is gedaan: Behandeling van infectie door S. epidermidis varieert afhankelijk van het type infectie en kenmerken van het geïsoleerde micro-organisme. Als de infectie bijvoorbeeld verband houdt met de kolonisatie van medische apparaten, is de vervanging van de apparaten geïndiceerd, waardoor de bacteriën worden geëlimineerd.
Wanneer de infectie is bevestigd, kan de arts ook het gebruik van antibiotica aangeven, zoals vancomycine en rifampicine, bijvoorbeeld.
3. Staphylococcus saprophyticus
De Staphylococcus saprophyticus, of S. saprophyticus, net als de S. epidermidis, wordt beschouwd als een coagulase-negatieve staphylococcus, die verdere tests vereist om deze twee soorten te onderscheiden, zoals de novobiocine-test, een antibioticum dat S. saprophyticus is normaal gesproken taai en de S. epidermidis het is gevoelig.
Deze bacterie komt van nature voor op de huid en het genitale gebied en veroorzaakt geen symptomen. Wanneer er echter een onbalans is in de genitale microbiota, is de S. saprophyticus en urineweginfectie veroorzaken, vooral bij vrouwen, omdat deze bacterie zich kan hechten aan de cellen van het urinestelsel van vrouwen in de vruchtbare leeftijd.
Belangrijkste symptomen: Symptomen van infectie door S. saprophyticus ze zijn hetzelfde als bij een urineweginfectie, met pijn en moeite met plassen, troebele urine, bijvoorbeeld het gevoel de blaas niet te kunnen legen en aanhoudende lage koorts. Leer hoe u de symptomen van een urineweginfectie kunt herkennen.
Hoe de behandeling is gedaan: Behandeling van infectie door S. saprophyticus het wordt gedaan met het gebruik van antibiotica, zoals Trimethoprim. Behandeling met antibiotica mag echter alleen door de arts worden aangegeven in aanwezigheid van symptomen, anders kan het de opkomst van resistente bacteriën bevorderen.
