Fusarium wat het is, symptomen, diagnose en behandeling

Fusariosis is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door een opportunistische schimmel, de Fusarium spp., die in het milieu voorkomt, voornamelijk in plantages. Infectie met Fusarium spp. het komt vaker voor bij mensen met een verminderd immuunsysteem, hetzij als gevolg van hematologische aandoeningen of als gevolg van beenmergtransplantatie, maar komt in deze gevallen vaker voor bij gedissemineerde fusariosis, waarbij de schimmel twee of meer kan bereiken organen, waardoor de klinische toestand van de persoon verslechtert.

De belangrijkste soort Fusarium in staat om ziekten bij mensen te veroorzaken zijn de Fusarium solani, Fusarium oxysporum, Fusarium verticillioides en Fusarium proliferatum, die kunnen worden geïdentificeerd door laboratoriumtests.

Symptomen van infectie door Fusarium spp.

Symptomen van Fusarium spp. ze zijn niet erg specifiek, omdat ze vergelijkbaar zijn met de symptomen van andere ziekten die door schimmels worden veroorzaakt, het hangt af van het immuunsysteem van de persoon, aangezien het een opportunistische schimmel is en kan variëren afhankelijk van de locatie van de schimmel in het lichaam. De belangrijkste tekenen en symptomen van fusariosis zijn:

• Koorts;
• Spierpijn;
• Huidletsels, die pijnlijk zijn en zich kunnen ontwikkelen tot zweren en vaker worden gezien op de romp en ledematen;
• Verminderde bewustzijnsniveaus;
• Cornea-ontsteking;
• Verandering van de kleur, dikte en vorm van de nagel, naast de aanwezigheid van pus, in sommige gevallen;
• Ademhalings-, hart-, lever-, nier- of neurologische problemen, afhankelijk van de locatie van de schimmel.

Infectie met Fusarium spp. het komt vaker voor bij mensen met hematologische aandoeningen, neutropenie, die beenmergtransplantatie hebben ondergaan of chemotherapie, die profylactische antischimmelmiddelen hebben gebruikt om infectie door Candida sp. en bijvoorbeeld een ziekte hebben die het immuunsysteem aantast.

Hoe is besmetting

Infectie met Fusarium spp. het gebeurt voornamelijk door het inademen van sporen die in het milieu aanwezig zijn, omdat deze schimmel voornamelijk voorkomt in planten en in de bodem. Een infectie kan echter ook optreden door directe inoculatie van de schimmel, meestal als gevolg van een snee veroorzaakt door bijvoorbeeld een tak, wat resulteert in schimmelkeratitis..

Schimmelkeratitis is een van de klinische manifestaties van infectie door Fusarium spp. en komt overeen met een ontsteking van het hoornvlies die kan leiden tot blindheid, en het is belangrijk dat het zo snel mogelijk wordt geïdentificeerd en behandeld door hoornvliestransplantatie om de verspreiding van de schimmel te voorkomen. Daarnaast schimmelinfectie door Fusarium het kan gebeuren door het gebruik van contactlenzen die besmet zijn met deze schimmel. Lees meer over keratitis.

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose fusariosis wordt gesteld door een infectieziektendokter of huisarts door evaluatie van de gepresenteerde klachten en symptomen, naast de resultaten van laboratoriumtesten. De test die infectie bevestigt door Fusarium spp. is het isoleren van de schimmel op de geïnfecteerde plaatsen, wat volgens de patiënt huid, long of bloed kan zijn.

Na isolatie en kweek wordt microscopische observatie uitgevoerd om de schimmel te controleren die verantwoordelijk is voor de infectie. Hoewel dit de diagnostische methode is die fusariosis bevestigt, hebben deze technieken tijd nodig omdat de schimmel voldoende tijd nodig heeft om voldoende te groeien zodat deze onder de microscoop kan worden waargenomen. Bovendien laten isolatie en observatie de identificatie van de soort die verantwoordelijk is voor de infectie niet toe, wat het gebruik van moleculaire technieken vereist om de identificatie te maken, wat ook tijd vergt..

Immunologische technieken kunnen ook worden gebruikt om de Fusarium spp., en zijn gericht op het identificeren van componenten van de schimmelcelwand, maar deze technieken zijn weinig specifiek voor de identificatie van Fusarium spp. omdat het gezochte component ook deel uitmaakt van andere schimmels, zoals Aspergillus sp., bijvoorbeeld, wat de diagnose kan verwarren.

Ondanks dat het isoleren en identificeren van de schimmel meer tijd kost, zijn er nog steeds tests nodig om de infectie te bevestigen. Daarnaast kan histologisch onderzoek worden uitgevoerd, waarbij weefselbiopsie wordt uitgevoerd en, als de aanwezigheid van schimmel wordt vastgesteld, kan profylactische behandeling worden gestart in afwachting van het kweekresultaat..

Fusariosis-behandeling

Fusariosis wordt behandeld met antischimmelmiddelen die volgens de aanbevelingen van de arts moeten worden gebruikt, waarbij amfotericine B en voriconazol de meest aangewezen zijn. Amfotericine B is het belangrijkste antischimmelmiddel dat geïndiceerd is bij gedissemineerde fusariosis, maar dit medicijn wordt geassocieerd met hoge toxiciteitsniveaus en sommige patiënten reageren niet op de behandeling, aangezien het gebruik van Voriconazol wordt aanbevolen.

De Fusarium spp. heeft een intrinsieke resistentie tegen fluconazol en antischimmelmiddelen die behoren tot de echinocandineklasse, zoals micafungine en caspofungine, wat de behandeling moeilijk maakt en kan worden geassocieerd met hoge morbiditeit en mortaliteit.