Startpagina » Infectieziekten » Wat is aangeboren rubella en hoe te behandelen

    Wat is aangeboren rubella en hoe te behandelen

    Congenitaal rubella-syndroom komt voor bij baby's van wie de moeder tijdens de zwangerschap contact heeft gehad met het rubella-virus en die niet is behandeld. Het contact van de baby met het rubella-virus kan verschillende gevolgen hebben, voornamelijk met betrekking tot de ontwikkeling ervan, omdat dit virus in sommige delen van de hersenen verkalking kan veroorzaken, naast doofheid en zichtproblemen, bijvoorbeeld.

    Baby's met aangeboren rodehond moeten klinische behandelingen en operaties ondergaan en revalidatie ondergaan in de kindertijd om hun levenskwaliteit te verbeteren. Aangezien de ziekte tot 1 jaar lang van persoon op persoon kan worden overgedragen via respiratoire secreties en urine, wordt aanbevolen om uit de buurt te blijven van andere kinderen die niet zijn ingeënt en om vanaf de eerste dag naar de dagopvang te gaan. levensjaar of wanneer artsen aangeven dat er geen risico meer is op overdracht van ziekten.

    De beste manier om rubella te voorkomen is door middel van vaccinatie en de eerste dosis moet op de leeftijd van 12 maanden worden toegediend. Bij vrouwen die zwanger willen worden, maar die niet zijn ingeënt tegen rodehond, kan het vaccin in een enkele dosis worden ingenomen, maar men moet ongeveer 1 maand wachten om zwanger te worden, aangezien het vaccin is gemaakt met het verzwakte virus. Lees meer over het rubella-vaccin.

    Tekenen van aangeboren rubella

    Congenitale rubella kan zelfs tijdens de zwangerschap of na de geboorte worden gediagnosticeerd op basis van de waarneming van enkele fysieke en klinische kenmerken, omdat het rubella-virus de ontwikkeling van de baby kan verstoren. De tekenen van aangeboren rubella zijn dus:

    • Gehoorproblemen, zoals doofheid, die bijvoorbeeld via de oortest kunnen worden opgespoord. Ontdek hoe de oortest wordt gedaan;
    • Visusproblemen, zoals cataract, glaucoom of blindheid, die kunnen worden gedetecteerd door het oog te onderzoeken. Kijk waar de oogtest voor is;
    • Meningoencephalitis, een ontsteking in verschillende delen van de hersenen;
    • Purpura, dit zijn kleine rode vlekjes die op de huid verschijnen en niet verdwijnen als ze worden ingedrukt;
    • Cardiale veranderingen, die kunnen worden geïdentificeerd door middel van echografie;
    • Trombocytopenie, wat overeenkomt met een afname van het aantal bloedplaatjes.

    Bovendien kan het rubella-virus neuronale veranderingen veroorzaken, wat leidt tot mentale retardatie en zelfs de verkalking van sommige hersengebieden en microcefalie, waarvan de beperkingen ernstiger kunnen zijn. Het kind kan tot de leeftijd van 4 jaar ook worden gediagnosticeerd met andere aandoeningen, zoals diabetes en autisme, daarom is het noodzakelijk om door meerdere artsen te worden vergezeld om de beste behandeling te vinden..

    De grootste complicaties en misvormingen worden waargenomen bij kinderen van wie de moeder in het eerste trimester van de zwangerschap is geïnfecteerd, maar zelfs als de zwangere vrouw in de laatste fase van de zwangerschap is geïnfecteerd, kan rubella-virus in contact komen met de baby en tot veranderingen in haar ontwikkeling leiden.

    Hoe de diagnose wordt gesteld

    De diagnose van aangeboren rubella wordt nog steeds gesteld tijdens de zwangerschap, door het meten van antilichamen tegen rubella in het bloed van de moeder of door het virus te isoleren in het vruchtwater, de vloeistof die de baby beschermt.

    Rubella-serologie moet worden uitgevoerd in het eerste trimester van de zwangerschap, samen met andere essentiële tests, en kan worden herhaald als de zwangere vrouw symptomen van rodehond heeft of in contact is geweest met mensen met de ziekte. Kijk wat de zwangere vrouw moet doen.

    Als de diagnose congenitale rubella nog niet is gesteld tijdens de zwangerschap en de moeder is geïnfecteerd door het virus, is het belangrijk dat de kinderarts het kind vergezelt, rekening houdend met mogelijke vertragingen in hun ontwikkeling.

    Hoe te behandelen

    De behandeling van aangeboren rubella varieert van kind tot kind, omdat de symptomen niet hetzelfde zijn voor alle baby's met aangeboren rubella.

    Complicaties van aangeboren rubella zijn niet altijd te genezen, maar klinische, chirurgische behandeling en revalidatie moeten zo snel mogelijk worden gestart, zodat het kind zich beter kan ontwikkelen. Deze baby's moeten dus worden vergezeld door een team bestaande uit een kinderarts, cardioloog, oogarts en neuroloog, en moeten fysiotherapiesessies ondergaan om hun motorische en hersenontwikkeling te verbeteren, en hebben vaak bijvoorbeeld hulp nodig bij het lopen en eten..

    Om de symptomen te verlichten, kan de arts ook het gebruik van pijnstillers, geneesmiddelen tegen koorts, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en immunoglobulinen aanbevelen.