Alles over AIDS en HIV wat ze zijn, geschiedenis, symptomen en behandeling

AIDS - Acquired Immunodeficiency Syndrome - is een ernstige ziekte van het immuunsysteem veroorzaakt door het HIV-virus - Human Immunodeficiency Virus - van de Engelse afkorting. Deze ziekte kan, indien onbehandeld, tot de dood leiden, omdat de aanwezigheid van het hiv-virus het afweersysteem van het lichaam verzwakt, waardoor de persoon gevoeliger wordt voor andere infecties door virussen, schimmels of bacteriën die normaal worden bestreden door het gezonde immuunsysteem. Tot dusver is er ook geen definitieve genezing
vaccin.

Bij infectie met het HIV-virus - Human Immunodeficiency Virus - wordt de persoon HIV-positief of seropositief genoemd en kan hij anderen infecteren door contact met zijn bloed en / of lichaamsvloeistoffen, ook al vertonen ze geen specifieke tekenen of symptomen..

Het virus repliceert langzaam in het lichaam en tast de afweercellen van het menselijk lichaam aan, de CD4 + T-lymfocyten, de belangrijkste doelwitten van HIV. Deze cellen organiseren en sturen de cellulaire respons op micro-organismen zoals bacteriën, virussen en andere agressieve stoffen die het menselijk lichaam infecteren..

Het HIV-virus, binnen in het menselijk lichaam, bereikt het immuunsysteem door zich te hechten aan een onderdeel van het celmembraan, CD4, en doordringt het interieur waar het zich vermenigvuldigt. Als gevolg hiervan verliest het afweersysteem langzaam het vermogen om adequaat te reageren, wat het individu kwetsbaarder maakt voor infectieuze processen. Wanneer het lichaam het vermogen verliest om te reageren op deze externe middelen, verschijnen er tekenen en of symptomen die AIDS definiëren. Dit moment markeert meestal het begin van de behandeling met antiretrovirale geneesmiddelen, die de reproductie van virussen bestrijden. Het is belangrijk om te weten dat hiv niet betekent dat je aids hebt. Er zijn veel hiv-positieve mensen die jaren zonder symptomen leven en de ziekte niet ontwikkelen. Maar toch kunnen ze het virus doorgeven aan andere mensen.

Geschiedenis van de oorsprong van aids

Aids wordt verondersteld te zijn ontstaan in Congo in 1920, maar het werd bekend in 1981 in de Verenigde Staten, toen de eerste geïnfecteerde mensen verschenen, die Kaposi-sarcoom hadden, een zeldzame vorm van kanker die wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van bloed- en lymfevaten en bijgevolg het immuunsysteem. Hoewel er nog steeds geen medicijn is dat aids kan genezen en / of het hiv-virus kan elimineren, kunnen mensen met de vooruitgang van de geneeskunde jarenlang leven, mits ze alle noodzakelijke zorg hebben.

De korte geschiedenis van aids is als volgt:

1920: Het hiv-virus is in Congo gevonden, waarschijnlijk bij primaten, omdat ze meestal virussen uit dezelfde hiv-familie hebben. Afrikaanse chimpansees hebben een 98% hiv-achtig virus dat zich bij mensen manifesteert, daarom wordt aangenomen dat ze een gemeenschappelijke achtergrond hebben.
1981: Eerste gevallen van mensen met ernstige verzwakking van het immuunsysteem, die stierven door ongebruikelijke ziekten. Allen waren homoseksuele Amerikanen en hadden Kaposi-sarcoom, een vorm van kanker die bekend werd als homo kanker.
1983: Franse wetenschappers konden het AIDS-virus, HIV-1, identificeren in bloed- en lichaamsafscheidingen, zoals moedermelk, vaginale afscheidingen en sperma, waar de ziekte wordt overgedragen.
1986: Een ander hiv-virus werd geïdentificeerd, dat hiv-2 werd genoemd, en het eerste aids-medicijn werd ook gemaakt, Zidovudine (AZT), een antiretroviraal middel dat, hoewel het het hiv-virus niet elimineerde, hielp voorkomen dat het virus zich vermenigvuldigde. in het lichaam. Datzelfde jaar deden zich de eerste gevallen in Europa voor.
1996: De eerste cocktail van medicijnen is gemaakt, bestaande uit 3 remedies die helpen de replicatie van het virus te bestrijden, waardoor de levensduur van HIV-positieve mensen wordt verlengd. Datzelfde jaar waren er gevallen in Afrika, India en China.
2006: Er is ontdekt dat besnijdenis, die de voorhuid snijdt die het hoofd van de penis bedekt, de kans op mannen die met HIV besmet zijn, met 50% zou kunnen verminderen.
2010: Er werd ontdekt dat een vaginale gel met antiretrovirale geneesmiddelen, bij correct gebruik door vrouwen, de kans op vrouwen met HIV met 50% zou kunnen verminderen.
2011: Het bleek dat als de hiv-positieve mensen kort na besmetting behandeld werden, de kans op besmetting van hun seksuele partners veel kleiner was.

Verschil tussen aids en hiv

AIDS is de naam van de ziekte en HIV is de naam van het virus dat de ziekte veroorzaakt, dus het is niet precies hetzelfde. Bovendien is het hebben van het HIV-virus niet hetzelfde als het manifesteren van de ziekte en de symptomen ervan. Met andere woorden, de persoon draagt mogelijk het HIV-virus, maar is gezond, terwijl de persoon met AIDS een immuunsysteem heeft dat is geïnfecteerd door het HIV-virus, dat het individu verzwakt met verschillende tekenen of symptomen van de ziekte als gevolg van vermenigvuldiging en agressie. van immuuncellen.

Er zijn 2 hoofdtypen van het HIV-virus: HIV 1 en HIV 2. Deze virussen hebben zich in de loop van de tijd echter op verschillende manieren gerepliceerd en daarom zijn ze geclassificeerd als:

HIV 1: A, B, C, D, E, F, G, H, I en O
HIV 2: A, B, C, D en E

Wanneer een persoon ontdekt dat hij besmet is met het hiv-virus, moet hij weten welk type virus hij heeft, omdat er voor elke groep verschillende therapeutische schema's zijn. Terwijl de HIV 1 A-groep beter reageert op een dosis medicatie, reageert de HIV 2 E-groep beter op een ander type dosis. De arts vraagt dus andere, meer specifieke tests om het type virus en de virale lading ervan te kennen, omdat de behandeling van HIV zeer geïndividualiseerd is en de dosis medicijnen niet precies hetzelfde is voor alle geïnfecteerde mensen..

Hoe hiv te krijgen

Het hiv-virus wordt aangetroffen in bloed en lichaamsvloeistoffen, zoals moedermelk, vaginale afscheidingen en sperma. Zo kan een persoon besmet raken met het HIV-virus wanneer hij in direct contact komt met deze afscheidingen, wat op de volgende manieren kan gebeuren:

Tijdens borstvoeding, daarom kunnen hiv + -vrouwen geen borstvoeding geven en moeten hun kinderen worden geboren met een geplande keizersnede, zodat ze niet besmet zijn;
Tijdens zwangerschap, als de vrouw niet weet dat ze het virus heeft, zonder het gebruik van antiretrovirale middelen tijdens de zwangerschap en of tijdens de bevalling, wat bij gebruik de kans op infectie van de pasgeborene verkleint;
Seks zonder condoom (condoom) met hiv + persoon, vaginaal, oraal en / of anaal;
Spuiten delen voor het injecteren van drugsgebruik;
Direct contact met bloed van de hiv-persoon +, bij verkeersongevallen, snijwonden en / of andere ongevallen met scherpe voorwerpen zoals messen, spuiten, scharen of scalpel, onder andere situaties waarbij bloed besmet is met HIV1 of 2.

Een paar jaar geleden een bloedtransfusie ontvangen was een van de manieren om geïnfecteerd te worden, maar de laatste jaren wordt al het bloed van bloeddonors getest op HIV 1 en HIV 2. Als het virus aanwezig is in het geteste bloed, wordt het weggegooid , maar als er enige besmetting is, krijgt de geïnfecteerde persoon de juiste behandeling. Al het gedoneerde bloed is dus veilig en hiv-vrij en is niet langer een bron van besmetting..

De factoren die het risico op overdracht verhogen, zijn met HIV geïnfecteerde mensen met een hoge virale last, AIDS zelf, receptieve anale seks, seks tijdens de menstruatie, seks met mensen met zachte kanker, syfilis, genitale herpes en / of anderen seksueel overdraagbare infecties.

Het is belangrijk op te merken dat het virus niet wordt overgedragen door knuffels, kusjes en / of het aanraken van hiv-positieve mensen. Het is dus belangrijk om de persoon met het hiv / aids-virus te ondersteunen en om persoonlijk en sociaal contact niet te vermijden.

HIV-symptomen

Direct na besmetting met het HIV-virus kan worden waargenomen:

Vermoeidheid, lage koorts, keelpijn,
Hoofdpijn, nachtelijk zweten, diarree,
Orale candidiasis, pijn in spieren en gewrichten, gevoeligheid voor licht,
Misselijkheid, braken, gewichtsverlies, kleine zweertjes in de mond.

Deze symptomen duren maximaal 14 dagen en kunnen gemakkelijk worden aangezien voor een eenvoudige griep. Aangezien deze symptomen geen aandacht trekken en alledaags lijken, is het normaal dat een persoon pas maanden of jaren na de besmetting het virus ontdekt wanneer hij een specifieke bloedtest voor hiv 1 en hiv 2 uitvoert. Maar zelfs als de hiv-tests in dit stadium worden uitgevoerd, het resultaat zal negatief zijn vanwege het immunologische venster van het virus. Ken het hiv-immuunvenster.

Meestal duren deze symptomen niet langer dan 1 week en verdwijnen dan volledig. Het virus begint zich geruisloos in het menselijk lichaam te vermenigvuldigen, ongeveer 8 tot 10 jaar, zonder symptomen te veroorzaken, aangezien deze fase asymptomatisch wordt genoemd.

AIDS-symptomen

De eerste symptomen van aids treden op wanneer het afweersysteem van het lichaam ernstig is aangetast, wat het optreden van ziekten bevordert. In deze fase zijn er:

Zeeziekte;
Braken;
Diarree;
Nachtelijk zweten;
Vermoeidheid;
Sinusitis;
Orale en vaginale candidiasis;
Zwelling van de lymfeklieren;
Duidelijk gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak.

Symptomen van AIDS zijn zeer duidelijk en het immuunsysteem wordt steeds meer aangetast, wat bevorderlijk is voor het optreden van opportunistische ziekten, zoals toxoplasmose, Kaposi-sarcoom, hepatitis, herpes en candidiasis, onder anderen. Kijk hoe u de symptomen van aids kunt herkennen.

Hoe weet ik of ik hiv of aids heb?

De enige manier om te bevestigen dat een persoon besmet is met het hiv-virus en dat ze aids kunnen ontwikkelen, is door middel van een specifieke bloedtest, de zogenaamde hiv-1 en hiv-2. Deze bloedtest is beschikbaar in alle klinieken ziekenhuizen en laboratoria en kan door SUS gratis worden uitgevoerd in testcentra in het hele land.

Dit onderzoek moet worden uitgevoerd door alle vrouwen die zwanger willen worden, het maakt deel uit van de prenatale zorg van alle zwangere vrouwen die worden gecontroleerd in SUS of privéklinieken en al het gedoneerde bloed wordt getest. Iedereen kan echter op aids worden getest als ze denken dat ze mogelijk contact hebben gehad met virussen omdat ze bijvoorbeeld injecterende drugs gebruikten of seks hadden zonder condoom.

De beste tijd om getest te worden op hiv is tussen 40 en 60 dagen na het risicovolle gedrag, dat wil zeggen na het moment waarop de persoon denkt dat hij of zij mogelijk geïnfecteerd is, want als de test vóór die 40 dagen wordt gedaan, het resultaat kan vals-negatief zijn. Begrijp het HIV-testresultaat.

Behandeling van hiv en aids

De behandeling van aids wordt gedaan met antiretrovirale therapie, die bestaat uit het gebruik van een cocktail van door de arts aangewezen medicijnen die dagelijks moet worden ingenomen en die tot doel heeft het immuunsysteem te versterken en de replicatie van het virus te voorkomen. Alle aids-behandelingen worden gratis verstrekt door SUS, dat de protocollen voor gebruik verstrekt.

De behandeling moet levenslang worden uitgevoerd en vereist periodieke tests, zoals een volledige bloedtelling, lever- en nierevaluatie, tests op syfilis, hepatitis B en C, toxoplasmose, cytomegalovirus, thoraxfoto, jaarlijkse tuberculose-test, uitstrijkje, profiel immuun- en virale lading.

Deze worden in combinatie gebruikt, met variërende doses, die kunnen worden aangepast volgens protocollen en die kunnen worden voorgeschreven en gewijzigd indien nodig, afhankelijk van de behoefte die de persoon heeft aan de doses die verband houden met het stadium van infectie / ziekte. Meer informatie over AIDS-behandeling.

Omdat hiv en aids niet te genezen zijn

Het hiv-virus vermenigvuldigt zich op verschillende manieren en dus hebben medicijnen die de replicatie ervan lijken te kunnen stoppen snel geen effect meer, omdat het virus zich in het lichaam zelf aanpast en op een andere manier kan worden gerepliceerd..

Verschillende onderzoeken zoeken naar een manier om bestaande virussen te elimineren en hun replicatie in het lichaam te voorkomen. Er is slechts één geval van aids-genezing gemeld, maar met zoveel bijzonderheden dat het onmogelijk is om dezelfde behandeling voor alle getroffen mensen te herhalen. Een hiv-vaccin kan ook een oplossing zijn, maar de formule is nog niet gevonden. Begrijp waarom er nog steeds geen vaccin is tegen het HIV-virus.

Hoe hiv en aids te voorkomen

Om niet besmet te raken met het hiv-virus en dus ook geen aids te ontwikkelen, wordt aanbevolen:

Gebruik condooms voor mannen of vrouwen bij alle seksuele contacten, of het nu tijdens strelingen of vaginale, anale of orale penetratie is. Het juiste gebruik van condooms kan het risico op besmetting met meer dan 95% verminderen;
Deel geen gebruikte spuiten;
Vermijd contact met iemands bloed of secreties, die mogelijk besmet zijn;
Identificeer en behandel seksueel overdraagbare aandoeningen omdat ze het risico op besmetting met het hiv-virus vergroten.

Hiv + -patiënten moeten ook deze voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat ze opnieuw besmet raken met een ander type hiv-virus, omdat er verschillende subtypes van virussen zijn die het moeilijk kunnen maken om de virale lading onder controle te houden..