Rabdomyolyse wat is het, oorzaken, symptomen en behandeling
Rabdomyolyse is een ernstige aandoening die wordt gekenmerkt door de vernietiging van spiervezels, wat leidt tot het vrijkomen van componenten die aanwezig zijn in spiercellen in de bloedbaan, zoals calcium, natrium en kalium, myoglobine, creatinofosfokinase en het enzym pyruvische transaminase (TGP). Grote hoeveelheden van deze stoffen in het bloed kunnen leiden tot gebrek aan kracht, verminderde urine, spiervermoeidheid en nierfalen, indien niet geïdentificeerd en behandeld.
Omdat de vrijgekomen stoffen in grote hoeveelheden giftig zijn, is het belangrijk dat de behandeling zo snel mogelijk wordt gestart en het wordt aanbevolen om naar het ziekenhuis of de eerste hulp te gaan zodra er een vermoeden is van rabdomyolyse. Rabdomyolyse kan optreden als gevolg van het beoefenen van zware en langdurige fysieke activiteiten of als gevolg van direct of indirect trauma aan een spier in het lichaam, het is ook belangrijk om de oorzaak vast te stellen zodat de behandeling gerichter is.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van rabdomyolyse kunnen variëren afhankelijk van de circulerende hoeveelheid enzymen die uit de binnenkant van spiercellen vrijkomen, de meest voorkomende symptomen zijn:
- Spierpijn;
- Gebrek aan kracht;
- Moeilijkheid om uw benen of armen te bewegen;
- Spierstijfheid;
- Gewrichtspijn;
- Urine in kleine hoeveelheden en erg donker, vergelijkbaar met de kleur van coca cola.
Naast deze symptomen kunnen er meer algemene symptomen optreden, zoals koorts, misselijkheid, buikpijn, een gevoel van algemene vermoeidheid, braken, verwarring en opwinding. Aangezien de symptomen variëren naargelang de oorzaak en het lichaam van de persoon, kan het vrij moeilijk zijn om een geval van rabdomyolyse te identificeren.
Om rabdomyolyse te identificeren en complicaties te voorkomen, is het daarom belangrijk om naar het ziekenhuis te gaan voor specifieke tests om de ziekte te identificeren, zodat het mogelijk is om de meest geschikte behandeling te starten..
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose rabdomyolyse wordt meestal door de arts gesteld na beoordeling van de symptomen en de medische geschiedenis van de persoon. Daarnaast raadt de arts aan bloed- en urinetests uit te voeren om de hoeveelheid in het bloed circulerende elektrolyten te controleren, evenals de concentratie van myoglobine, creatinefosfokinase en TGP. Door middel van urineonderzoek kan de arts ook de hoeveelheid myoglobine beoordelen, wat belangrijk is om de omvang van rabdomyolyse te kennen en of er tekenen zijn die wijzen op nierfalen.
Myoglobine is een van de belangrijkste tests waar de arts om vraagt, want hoe meer spiervezels worden vernietigd, hoe meer myoglobine in het bloed en de urine wordt afgegeven, waardoor het vrij donker wordt. Bovendien, hoe groter de hoeveelheid afgegeven myoglobine, hoe groter de kans op obstructie van de niertubuli, wat kan leiden tot tubulair letsel en bijgevolg acuut nierfalen. Lees meer over myoglobine.
Wat veroorzaakt rabdomyolyse
Rabdomyolyse gebeurt meestal als gevolg van het beoefenen van zware en langdurige fysieke activiteit, wat resulteert in overmatige spierstress. Andere oorzaken van rabdomyolyse zijn:
- Ernstige ongevallen, zoals hoge valpartijen of verkeersongevallen;
- Langdurig gebruik van sommige medicijnen, vooral antipsychotica of statines;
- Drugsgebruik, voornamelijk cocaïne, heroïne of amfetaminen;
- Langdurige immobilisatie vanwege flauwvallen of ziekte;
- Infecties, dat kan leiden tot ophoping van gifstoffen in het lichaam, wat de hoofdoorzaak is van rabdomyolyse bij kinderen;
- Spierziekten, zoals myopathie en polio;
- Verandering in lichaamstemperatuur.
Bovendien kan rabdomyolyse ook optreden als gevolg van overmatig alcoholgebruik, elektrische schokken, stofwisselingsziekten en beroertes..
Hoe de behandeling wordt gedaan
Wanneer rabdomyolyse geen complicaties heeft, verdwijnt het meestal binnen een paar dagen tot weken. In sommige gevallen kan het echter nodig zijn om de behandeling uit te voeren met de persoon die in het ziekenhuis is opgenomen, zodat serum rechtstreeks in de ader wordt toegediend om ernstige complicaties van de ziekte, zoals uitdroging of nierfalen, veroorzaakt door overmatig spierafval in het bloed te voorkomen..
Daarnaast is het belangrijk om de oorzaak van rabdomyolyse te achterhalen om zo nodig een geschikte behandeling te starten. Dus als het wordt veroorzaakt door het gebruik van bijvoorbeeld medicijnen, moet u stoppen met het gebruik ervan en op medisch advies overschakelen naar een ander medicijn..
De behandelingsduur varieert afhankelijk van de oorzaak en de evolutie van de patiënt, en tijdens ziekenhuisopname is het noodzakelijk om geboeid te worden om de hoeveelheid urine per dag te beoordelen en andere niertesten uit te voeren om ervoor te zorgen dat de nierfunctie niet wordt beïnvloed. De patiënt wordt meestal ontslagen als de tests normaal zijn en er geen risico is op het ontwikkelen van nierfalen.
In de ernstigste gevallen, waarbij de nieren weinig urine gaan produceren, kan de arts dialyse voorschrijven om de nierfunctie te helpen, waardoor overtollige stoffen uit het bloed worden verwijderd die de behandeling mogelijk bemoeilijken..
Mogelijke complicaties
De meest ernstige en meest voorkomende complicatie van rabdomyolyse is het optreden van nierschade, die uiteindelijk nierfalen kan veroorzaken. De aanwezigheid van residuen in het bloed leidt echter ook tot een verhoging van het kalium- en fosforgehalte in het lichaam, wat uiteindelijk de werking van het hart kan beïnvloeden..
In zeldzamere situaties kan ook een ander syndroom ontstaan dat bekend staat als compartimentsyndroom, waarbij de bloedcirculatie in een gebied van het lichaam, zoals de benen, armen of sommige buikspieren, wordt aangetast, wat weefselsterfte veroorzaakt. Begrijp wat compartimentsyndroom is.
