Streptococcus, wat zijn de belangrijkste soorten en hoe wordt geïdentificeerd
El Estreptococo o Streptococcus komt overeen met een type bacterie dat wordt gekenmerkt omdat ze een ronde vorm hebben en in paren of in paren groeien, ze hebben ook een violette of donkerblauwe kleur wanneer ze door de microscoop worden bekeken, omdat ze grampositieve bacteriën worden genoemd..
Veel van de soorten Streptococcus ze zijn te vinden in het organisme zonder enige vorm van ziekte te veroorzaken. Door een bepaalde situatie kan er echter een onevenwicht zijn tussen de verschillende soorten micro-organismen die in het menselijk lichaam voorkomen, met als gevolg de proliferatie van dit type bacteriën, die ernstige ziekten kunnen veroorzaken als ze niet tegelijkertijd worden behandeld..
Belangrijkste soort
De bacteriën van het geslacht Streptococcus ze zijn klein en onbeweeglijk, maar ze vormen niet de verantwoordelijke structuur van voortbeweging, het zijn de plagen. Bovendien zullen de meeste soorten in facultatieve anaëroben waarschijnlijk groeien in omgevingen zonder zuurstof en vormen ze een optimale groeitemperatuur van ongeveer 37 ° C. De belangrijkste soorten bacteriën die tot dit geslacht behoren, zijn:
1. Pyogenes streptokokken
El Pyogenes streptokokken, Ik weet ook hoe Groep A beta-hemolytische streptokokken de S. pyogenes het is het meest pathogeen voor mensen, ondanks het feit dat het hun natuurlijke reservoir is. Deze bacterie is voornamelijk aanwezig in de mond en in de keel, naast dat hij aanwezig is in de longen en de luchtwegen, zodat hij gemakkelijk kan worden overgedragen van de ene persoon op de andere door bijen, afscheidingen zoals spreeuwen en tos, door te delen cellen door contact met het geheim van erfelijke geïnfecteerde personen.
De belangrijkste vorm van toegang tot de S. pyogenes in het lichaam is door middel van het ademhalingssysteem, het zou de eerste plaats van infectie kunnen zijn om het optreden van infecties in andere delen van het lichaam te vergemakkelijken, maar niet alle mensen die door deze bacterie zijn geïnfecteerd, ontwikkelen symptomen.
Een van de belangrijkste ziekten veroorzaakt door S. pyogenes es la pharingitis, die wordt gekenmerkt door keelpijn, koorts, malaise en pijn in het hoofd. Naast faryngitis is de S. pyogenes het kan roodvonk, huidinfecties zoals impetigo en erysipelas veroorzaken, naast weefselnecrose en reumatische koorts. Reumatische ziekte is een auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt doordat het organisme zijn eigen immuunsysteem aanvalt en zich kan presenteren na een infectie met groep A-streptokokkenbacteriën, bijvoorbeeld met pijn in gewrichten en cardiale betrokkenheid..
De symptomen van infectie door S. pyogenes ze variëren afhankelijk van de ziekte, maar het symptoom met aanhoudende keelpijn en meer dan 2 keer per jaar. De identificatie van de infectie wordt uitgevoerd door middel van laboratoriumtests, voornamelijk door het onderzoek van anti-streptolysine O (ASLO), waardoor de antilichamen die tegen deze bacteriën worden geproduceerd, kunnen worden geïdentificeerd..
Kijk waar ASLO uit bestaat.
Behandeling voor infectie door S. pyogenes het hangt af van de ziekte die de bacterie veroorzaakt, voornamelijk bij gebruik van antibiotica zoals penicilline en erytromycine. Het is belangrijk dat de behandeling onder medische begeleiding wordt uitgevoerd, omdat het gebruikelijk is dat deze bacteriën resistentiemechanismen verwerven, die de behandeling moeilijk kunnen maken en ernstige gezondheidscomplicaties veroorzaken..
2. Streptococci agalactiae
El Streptococcus agalactiae, de S. agalactiae de Groep B streptokok het zijn bacteriën die gemakkelijk kunnen worden gevonden in het lagere maagdarmkanaal, in het urinaire en genitale stelsel van de vrouw en die bij pasgeborenen ernstige infecties kunnen veroorzaken..
Ondanks dat ze van nature aanwezig kunnen zijn in de vagina van vrouwen, S. agalactiae hij kan een risico vormen voor de baby bij vrouwen in verlegenheid gebracht, wat sepsis, longontsteking, endocarditis en zelfs meningitis kan veroorzaken. Dit komt omdat de bacteriën in de vagina het vruchtwater kunnen besmetten en door de baby kunnen worden opgezogen, wat kan leiden tot bloedvergiftiging voor zowel de moeder als de baby, en bij de bevalling kan worden overgedragen op de baby..
De aanwezigheid van deze bacteriën veroorzaakt normaal gesproken geen symptomen, maar kan in de weken voor de bevalling worden vastgesteld, zodat profylactische maatregelen kunnen worden genomen om infectie bij de pasgeborene tijdens de bevalling te voorkomen. De infectie door S. agalactiae bij de baby kon hij zichzelf identificeren door de aanwezigheid van kenmerken, zoals bijvoorbeeld veranderingen in het bewustzijnsniveau, cyanose en apneu, die uren na de bevalling tot de volgende paar dagen kunnen optreden.
Tijdens het embargo wordt de infectie door S. agalactiae het kan bijvoorbeeld abortus, infectie van het vruchtwater, sepsis tijdens de bevalling, longontsteking en meningitis veroorzaken. In het geval van meningitis wordt de diagnose gesteld door een monster van hersenvocht dat wordt gekweekt om te controleren op bacteriële groei. Bovendien, als enkele specifieke problemen kunnen worden uitgevoerd om de diagnose van S-infectie te voltooien. agalactiae. De behandeling wordt meestal uitgevoerd met antibiotica, maar de meest aangewezen arts is penicilline, cefalosporine, erytromycine en chlooramfenicol..
3. Streptococcus pneumoniae
El Streptococcus pneumoniae de S. pneumoniae neumococcen zijn te vinden in de luchtwegen van volwassenen, maar minder vaak bij kinderen. Verantwoordelijk zijn voor ziekten zoals otitis, sinusitis, meningitis en vooral longontsteking.
Het neuroom is de belangrijkste ziekte die wordt veroorzaakt door dit micro-organisme, dat kan worden geïdentificeerd door middel van ademhalingssymptomen als ademhalingsmoeilijkheden, snellere normale ademhaling en overmatige vermoeidheid. Kent andere symptomen van neumonia.
Behandeling voor infectie door S. pneumoniae het wordt uitgevoerd met het gebruik van antibiotica, die door de arts moeten worden aanbevolen, zoals penicilline, chlooramfenicol, erytromycine, sulfametoxazol-trimetoprim en tetracycline.
4. Streptococcus viridans
El Streptococcus viridans, ook wel bekend als S. viridans, het wordt voornamelijk gevonden in de mondholte en de keelholte. De belangrijkste functies zijn het voorkomen van kolonisatie van het gebied door pathogene bacteriesoorten zoals S. pyogenes.
El Streptococcus mitis, behorend tot de S-groep. viridans, het is aanwezig op het oppervlak van tanden en slijmvliezen en kan worden geïdentificeerd door de aanwezigheid van tandplak. Deze bacteriën kunnen de bloedbaan binnendringen en ervoor zorgen dat de tanden een tandheelkundige extractie ondergaan, vooral als de tand ontstoken is. Bij gezonde mensen worden deze bacteriën echter gemakkelijk in de bloedbaan geëlimineerd, maar wanneer de persoon een soort risico loopt zoals atherosclerose, gebruik van intraveneuze medicijnen of hartproblemen, kunnen bacteriën op een bepaalde plaats in het lichaam groeien, bijvoorbeeld het veroorzaken van een endocarditis.
El Streptococcus mutans, die ook tot de S-groep behoort. viridans, het is voornamelijk aanwezig in tandglazuur en de aanwezigheid ervan bij patiënten is direct gerelateerd aan de hoeveelheid geconsumeerde suiker, en is de belangrijkste verantwoordelijke voor de vorming van cariës.
Hoe te identificeren
Identificeer infectie door geslachtsbacteriën Streptococcus uitgevoerd in het laboratorium door middel van specifieke tests. De arts zal, afhankelijk van de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, het materiaal aangeven dat naar het laboratorium wordt gestuurd om te worden geanalyseerd op bijvoorbeeld bloed, keelafscheiding, vaginale afscheiding.
In het laboratorium worden specifieke tests uitgevoerd om aan te geven dat de oorzakelijke bacteriën van de infectie zijn Streptococcus, naast andere problemen die de identificatie van de bacteriesoort mogelijk maken, wat belangrijk is voor de arts om de diagnose te voltooien. Naast de identificatie van de soort worden biochemische tests uitgevoerd om het gevoeligheidsprofiel van de bacteriën te controleren, om te beslissen, om de beste antibiotica te controleren om de infectie te bestrijden..
