Wat is Paracentesis en waar is het voor?

Paracentese is een medische procedure die bestaat uit het aftappen van vocht uit een lichaamsholte. Het wordt meestal uitgevoerd als er sprake is van ascites, de ophoping van vocht in de buik, veroorzaakt door bijvoorbeeld levercirrose, kanker of buikinfecties. Begrijp wat ascites is en de ziekten die het veroorzaken.

Het wordt gedaan met de volgende doelstellingen:

• Diagnostische paracentese: gemaakt om een ​​kleine hoeveelheid vloeistof te verzamelen die in het laboratorium zal worden geanalyseerd om de oorzaak van ascites te identificeren of om te zoeken naar veranderingen zoals infecties of kankercellen, bijvoorbeeld;
• Therapeutische paracentese: het wordt ook wel reliëfparacentese genoemd, omdat het een grote hoeveelheid vloeistof verwijdert. Het wordt meestal geïndiceerd als de behandeling van ascites niet effectief is, een ophoping van volumineus vocht veroorzaakt en ongemak veroorzaakt en in sommige gevallen de ademhaling kan belemmeren.. 

Paracentese wordt meestal uitgevoerd in een ziekenhuis of polikliniek, door een cynische arts of gastro-enteroloog, en voor de procedure is het noodzakelijk dat de patiënt op een brancard ligt, waar reiniging en anesthesie worden uitgevoerd op de prikplaats en vervolgens Er moet een speciale naald worden geplaatst om de vloeistof te laten ontsnappen.

Waar is het voor

Paracentese is meestal geïndiceerd voor het verwijderen van vocht uit de buikholte. Normaal gesproken bevat de buik slechts een kleine hoeveelheid vrije vloeistof, maar sommige situaties kunnen een abnormale toename van deze hoeveelheid veroorzaken, een situatie die ascites wordt genoemd of, in de volksmond, waterbuik.. 

De belangrijkste oorzaak van ascites is cirrose van de lever, veroorzaakt door verschillende situaties, zoals chronische virale hepatitis, alcoholisme, auto-immuunziekte of genetische ziekten. Bekijk wat de belangrijkste oorzaken zijn van cirrose. 

Andere aandoeningen die ook ascites kunnen veroorzaken, zijn tumoren of abdominale metastasen, congestief hartfalen, veranderingen in de nieren of zelfs buikinfecties veroorzaakt door tuberculose, schistosomiasis, schimmels en bacteriën.

Hoe het wordt gedaan

Paracentese wordt uitgevoerd door de arts en de procedure omvat de volgende stappen:

1. De patiënt moet comfortabel op een brancard liggen;
2. Asepsis en antisepsis wordt uitgevoerd op het gebied dat wordt doorboord en de arts moet soortgelijke materialen dragen om besmetting te voorkomen, zoals handschoenen, schort, hoed en masker;
3. Lokale anesthesie uitvoeren waarbij de naald wordt ingebracht, meestal in het gebied linksonder, tussen het navelgebied en de iliacale top, of zoals geleid door het echografisch onderzoek;
4. De punctie werd loodrecht op de huid gemaakt, met een grote naald, specifiek voor de procedure;
5. Vloeistof opgevangen voor de spuit, die kan worden geanalyseerd in het laboratorium;
6. Als het nodig is om een ​​grotere hoeveelheid ascitesvocht te verwijderen, kan de arts de naald bevestigen aan een serum dat is bevestigd aan een injectieflacon dat zich op een lager niveau bevindt dan dat van de patiënt, zodat de vloeistof kan worden afgevoerd en op natuurlijke wijze kan stromen.

Als de hoeveelheid afgetapte vloeistof groter is dan 4 liter, wordt bovendien aanbevolen om humaan albumine in de ader te gebruiken, tijdens of kort na de procedure, in een dosis van 6 tot 10 gram albumine per liter verwijderd. Dit medicijn is belangrijk zodat de overtollige vloeistof die wordt verwijderd geen onbalans veroorzaakt tussen de buikvloeistof en de bloedbaan.. 

Mogelijke complicaties

Hoewel paracentese over het algemeen een veilige procedure is, kunnen er enkele complicaties optreden, zoals perforatie van een orgaan van het spijsverteringskanaal, bloeding of infecties van de ascites-vloeistof of buikwand..