Startpagina » Zwangerschap » Placenta abruptie wat is het, symptomen en hoe te behandelen

    Placenta abruptie wat is het, symptomen en hoe te behandelen

    Placenta-abruptie treedt op wanneer de placenta wordt gescheiden van de baarmoederwand, wat bij zwangere vrouwen gedurende 20 weken zwangerschap ernstige buikkoliek en vaginale bloedingen veroorzaakt. 

    Deze situatie is delicaat, omdat het de gezondheid van moeder en baby in gevaar kan brengen, dus in geval van verdenking wordt aanbevolen om onmiddellijk naar de eerste hulp te gaan om de verloskundige te zien, om deze situatie zo snel mogelijk te diagnosticeren en te behandelen.

    Als een onthechting vroeg in de zwangerschap of vóór 20 weken optreedt, wordt dit bovendien ovulaire onthechting genoemd, die zeer vergelijkbare symptomen heeft. Als u meer wilt weten over deze situatie, kijk dan hoe u kunt identificeren en wat u moet doen in het geval van ovulaire loslating.

    Welke oorzaken

    Elke zwangere vrouw kan een placenta-onthechting ontwikkelen en de oorzaak ervan is geassocieerd met veranderingen in de bloedcirculatie in de placenta en ontstekingen, die kunnen worden veroorzaakt door:

    • Intense fysieke inspanning;
    • Bult op de rug of buik;
    • Hoge bloeddruk of pre-eclampsie;
    • Roken;
    • Drugsgebruik;
    • Zakbreuk vóór de voorspelde tijd;
    • Weinig vruchtwater in de zak;
    • Infectie;
    • Ziekten die de bloedstolling veranderen.

    Loslaten van de placenta is een belangrijke oorzaak van bloeding in het derde trimester van de zwangerschap, de periode waarin de foetus en de placenta groter zijn. Uw behandeling moet zo snel mogelijk worden gestart om het risico voor de gezondheid van de baby en moeder te verminderen, vanwege de gevolgen van bloeding en zuurstofgebrek.

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    In geval van vermoedelijke placenta-abruptie, is het raadzaam om zo snel mogelijk naar de eerste hulp te gaan, zodat de verloskundige met de diagnostische en behandelingsprocedures begint. Het kan nodig zijn dat de zwangere vrouw gedurende een periode in rust in het ziekenhuis wordt opgenomen met behulp van zuurstof en de bloeddruk en hartslag onder controle houdt, naast het controleren van de bloeding met bloedonderzoek.

    Om placenta-abruptie te behandelen, is het belangrijk om elk geval te individualiseren, afhankelijk van het aantal weken zwangerschap en de gezondheidstoestand van de zwangere vrouw en de baby.

    Dus als de foetus volwassen is, of ouder dan 34 weken, beveelt de verloskundige gewoonlijk aan om te anticiperen op de bevalling, en een normale bevalling kan worden gedaan als het detachement klein is, maar het is noodzakelijk om een ​​keizersnede te hebben als het detachement ernstiger is.

    Als de baby minder dan 34 weken zwanger is, moet een constante evaluatie worden uitgevoerd totdat het bloeden stopt en totdat zijn vitale functies en die van de baby zijn gestabiliseerd. Medicijnen om de samentrekking van de baarmoeder te verminderen, kunnen ook geïndiceerd zijn.

    Andere richtlijnen

    Als het goed gaat met de moeder en de baby en het bloeden stopt, kan de zwangere vrouw worden ontslagen, onder begeleiding van enkele voorzorgsmaatregelen, zoals:

    • Vermijd meer dan 2 uur staan, bij voorkeur zitten of liggen met uw benen iets omhoog;
    • Doe geen enkele moeite, zoals het huis schoonmaken of voor de kinderen zorgen;
    • Drink minimaal 2 liter water per dag.

    Als de aandoening niet kan worden gestabiliseerd, kan het nodig zijn om te anticiperen op de bevalling, zelfs in deze gevallen, om de gezondheid van de baby en moeder te garanderen.

    Aangezien het niet mogelijk is om te voorspellen wanneer placenta los zal komen of niet, is het belangrijk om adequate prenatale zorg te verlenen en is het mogelijk om elke verandering in de vorming van de placenta van tevoren te detecteren, waardoor het mogelijk is om zo snel mogelijk in te grijpen. Lees meer waar de placenta voor is en welke veranderingen kunnen optreden.

    Hoe weet u of het loslaten van de placenta is?

    De placenta-abruptie kan tekenen en symptomen veroorzaken, zoals:

    • Ernstige buikpijn;
    • Lage rugpijn;
    • Vaginale bloeding.

    Er zijn gevallen waarin vaginale bloeding niet aanwezig is, omdat het verborgen kan zijn, dat wil zeggen dat het vastzit tussen de placenta en de baarmoeder.

    Als het detachement klein of gedeeltelijk is, kan het bovendien geen symptomen veroorzaken, maar als het erg groot of volledig is, is de situatie veel ernstiger, omdat het bloeden intenser is, naast het afsnijden van de zuurstofbron voor de baby.

    De diagnose van placenta-abruptie wordt gesteld door de verloskundige, op basis van klinische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, naast echografie, die blauwe plekken, stolsels, bloedingsintensiteit kan detecteren en kan differentiëren van andere ziekten die kunnen verwarren, zoals placenta previa . Lees meer over deze andere belangrijke oorzaak van bloedingen bij zwangere vrouwen en kijk wat u moet doen bij placenta previa.