Irlen-syndroom wat is het, symptomen en behandeling
Irlen-syndroom, ook wel Scotopic Sensitivity Syndrome genoemd, is een situatie die wordt gekenmerkt door een veranderd gezichtsvermogen, waarbij de letters lijken te bewegen, trillen of verdwijnen, en moeite hebben met focussen op woorden, oogpijn, gevoeligheid voor licht en moeite om driedimensionale objecten te identificeren.
Dit syndroom wordt als erfelijk beschouwd, dat wil zeggen dat het van ouders op kinderen overgaat en diagnose en behandeling zijn gebaseerd op de gepresenteerde symptomen, psychologische evaluatie en resultaten van het oogonderzoek.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van het syndroom van Irlen treden meestal op wanneer de persoon wordt blootgesteld aan verschillende visuele of lichtstimulansen, bijvoorbeeld vaker bij kinderen die naar school gaan. Symptomen kunnen echter op elke leeftijd optreden als gevolg van blootstelling aan zonlicht, autokoplampen en fluorescentielampen, de belangrijkste zijn:
- Fotofobie;
- Intolerantie voor de witte achtergrond van een vel papier;
- Gevoel van wazig zicht;
- Gevoel dat de letters bewegen, trillen, agglomereren of verdwijnen;
- Moeilijkheid om twee woorden te onderscheiden en om te focussen op een groep woorden. In dergelijke gevallen kan de persoon mogelijk focussen op een groep woorden, maar wat er in de buurt is, is wazig;
- Moeilijkheden bij het identificeren van driedimensionale objecten;
- Pijn in de ogen;
- Overmatige vermoeidheid;
- Hoofdpijn.
Vanwege de moeilijkheid om driedimensionale objecten te identificeren, hebben mensen met het syndroom van Irlen moeite met het uitvoeren van eenvoudige dagelijkse activiteiten, zoals traplopen of sporten, bijvoorbeeld. Bovendien kunnen kinderen en jongeren met het syndroom op school slecht presteren als gevolg van problemen met zien, gebrek aan concentratie en begrip.
Behandeling voor het Irlen-syndroom
De behandeling van het syndroom van Irlen is vastgesteld na een reeks educatieve, psychologische en oftalmologische beoordelingen, omdat de symptomen vaker voorkomen op schoolleeftijd en kunnen worden vastgesteld wanneer het kind leermoeilijkheden en slechte prestaties op school begint te krijgen, en kan niet alleen indicatief zijn voor het syndroom van Irlen, maar ook voor andere problemen met het gezichtsvermogen, dyslexie of voedingstekorten, bijvoorbeeld.
Na evaluatie en bevestiging van de diagnose door de oogarts kan de arts de beste behandeling aangeven, die kan variëren naargelang de symptomen. Omdat dit syndroom zich bij mensen op verschillende manieren kan manifesteren, kan de behandeling ook variëren, maar sommige artsen geven het gebruik van gekleurde filters aan, zodat de persoon geen visueel ongemak voelt bij blootstelling aan helderheid en contrasten, waardoor de kwaliteit van leven verbetert.
Ondanks dat dit de meest gebruikte behandeling is, stelt de Braziliaanse Vereniging voor Pediatrische Oogheelkunde dat dit type behandeling geen wetenschappelijk bewezen effectiviteit heeft en niet mag worden gebruikt. Zo wordt aangegeven dat de persoon met het Irlen-syndroom wordt vergezeld door professionals, heldere omgevingen vermijdt en activiteiten uitvoert die het gezichtsvermogen en de concentratie stimuleren. Ontdek enkele activiteiten om de aandacht van uw kind te verbeteren.
