Familieopstellingstherapie wat het is, waar het voor is en hoe het wordt gedaan
De familieopstelling is een vorm van psychologische therapie die tot doel heeft de genezing van psychische stoornissen te vergemakkelijken, vooral die welke kunnen worden gestimuleerd door gezinsdynamiek en relaties, door de identificatie van stressfactoren en hun behandeling.
Dit is een techniek die is ontwikkeld door de Duitse psychotherapeut Bert Hellinger, een therapeut gespecialiseerd in gezinstherapie die de aanwezigheid van positieve en negatieve energie in familiebanden identificeerde. Door de patronen van deze relaties te observeren, evenals de zorgen en emoties die voortvloeien uit elk type relatie, ontwikkelde Bert een niet-invasieve techniek om de persoon in staat te stellen de wereld vanuit verschillende perspectieven te observeren, waardoor hij werd bevrijd van verschillende stressvolle factoren, die kan de oorzaak zijn van psychische stoornissen.
Om deze techniek uit te voeren is het belangrijk om een therapeut te raadplegen die gespecialiseerd is in het gebruik van de techniek, aangezien deze een aantal specifieke regels en manieren van functioneren heeft, die gerespecteerd moeten worden om de verwachte resultaten te presenteren.
Waar is het voor
Volgens de theorie die de therapie van de familieopstelling ondersteunt, kunnen sessies helpen om problemen van familieoorsprong, relatieproblemen tussen ouders en kinderen op te lossen, evenals uitdagingen in intieme relaties.
Dus de mensen die over het algemeen hun toevlucht nemen tot de familieopstelling zijn degenen die:
- Ze proberen familieproblemen op te lossen;
- Ze moeten negatieve relatiepatronen aanpakken;
- Ze willen een interne onrust overwinnen;
- Die een aanzienlijk trauma of verlies hebben ervaren.
Daarnaast lijkt familieopstellingstherapie ook een geweldig hulpmiddel voor iedereen die op zoek is naar een hoger niveau van professioneel of persoonlijk succes.
Hoe therapie wordt gedaan
Over het algemeen wordt bij dit type therapie een groep mensen die elkaar niet kennen gebruikt om de rol te vervangen en de rol op zich te nemen van sommige gezinsleden van de persoon die op zoek is naar een oplossing voor de moeilijkheid of bezorgdheid die ze hebben..
Vervolgens moedigt de therapeut de interactie met deze 'gezinsleden' aan en vraagt elk individu om te proberen te achterhalen welke emoties achter de zinnen en het gedrag van de persoon die de oplossing zoekt, zitten. Het is daarom belangrijk dat geen van de mensen die de familie vertegenwoordigen de persoon kent die de therapie doet of het probleem dat moet worden behandeld, aangezien deze factoren geen invloed mogen hebben op de manier waarop emoties worden geïnterpreteerd.
Gedurende deze tijd staat de therapeut buiten de interactie en probeert hij alle perspectieven te beoordelen, waarna hij, samen met de emoties die door elke persoon worden gerapporteerd, de persoon alle feiten over hun interactie met het 'gezin' laat zien, waarbij hij punten identificeert van meer stress, waaraan moet worden gewerkt.
Omdat het een relatief complexe therapie is, levert de familieopstelling niet altijd onmiddellijk resultaat op, en kunnen verschillende sessies nodig zijn totdat de persoon begint te identificeren wat er moet veranderen in zijn interactie met sommige familieleden. Van de ene sessie naar de volgende is het gebruikelijk dat de therapeut de rollen van de verschillende 'gezinsleden' verandert totdat ze de organisatie / opstelling vinden die de persoon het beste helpt om hun obstakels te identificeren..
