Wat is femorale fractuur en hoe is het?

De breuk van het dijbeen treedt op wanneer er een breuk optreedt in het dijbeen, het langste en sterkste bot in het menselijk lichaam. Daarom is er voor het ontstaan van een breuk in dit bot veel druk en kracht nodig, wat meestal gebeurt bij bijvoorbeeld een snel verkeersongeval of een val van grote hoogte.

Het deel van het bot dat het gemakkelijkst breekt, is meestal het centrale gebied, bekend als het lichaam van het dijbeen, maar bij ouderen met verzwakte botten kan dit type fractuur ook optreden in de kop van het dijbeen, het gebied dat articuleert met de heup.

Meestal moet de heupfractuur met een operatie worden behandeld, om het bot te verplaatsen en zelfs om stukken metaal te plaatsen die het bot op de juiste plaats houden terwijl het geneest. Het is dus mogelijk dat de persoon een paar dagen in het ziekenhuis moet blijven.

Soorten fracturen in het dijbeen

Afhankelijk van waar het bot breekt, kan de femurfractuur worden onderverdeeld in twee hoofdtypen:

Femorale nekfractuur: verschijnt in het gebied dat aansluit op de heup en komt vaker voor bij ouderen vanwege de aanwezigheid van osteoporose. Omdat het gebeurt door verzwakking van het bot, kan het gebeuren door bijvoorbeeld een simpele draai van het been tijdens het lopen;
Femorale lichaamsfractuur: gebeurt in het centrale botgebied en komt vaker voor bij jongeren als gevolg van verkeersongevallen of vallen van grote hoogte.

Naast deze classificatie kunnen fracturen ook worden geclassificeerd als stabiel of verplaatst, afhankelijk van het feit of het bot de juiste uitlijning behoudt of verkeerd is uitgelijnd. Net zoals ze ook transversaal of schuin kunnen worden genoemd, afhankelijk van het feit of de breuk in een horizontale lijn langs het bot optreedt of bijvoorbeeld in een diagonale lijn verschijnt.

Bij femorale lichaamsfracturen is het ook gebruikelijk dat ze worden verdeeld in proximale, mediale of distale fracturen, afhankelijk van het feit of de breuk dichter bij de heup, in het midden van het bot of in het gebied bij de knie verschijnt.

Hoe de behandeling wordt gedaan

In bijna alle gevallen van een femurfractuur is een operatie vereist, binnen 48 uur, om de breuk te corrigeren en genezing mogelijk te maken. Het type operatie kan echter variëren afhankelijk van het type en de ernst van de fractuur:

1. Externe fixatie

Bij dit type operatie plaatst de arts schroeven door de huid naar de plaatsen boven en onder de fractuur, waardoor de juiste uitlijning van het bot wordt bevestigd, zodat de fractuur goed kan beginnen te genezen.

Meestal is dit een tijdelijke procedure, die wordt gehandhaafd totdat de persoon een uitgebreidere hersteloperatie kan ondergaan, maar het kan ook worden gebruikt als een behandeling voor eenvoudiger fracturen, bijvoorbeeld.

2. Intramedullaire spijker

Dit is een van de meest gebruikte technieken om fracturen in het gebied van het dijbeen te behandelen en er wordt een speciale metalen staaf in het bot geplaatst. De nagel wordt meestal verwijderd nadat de genezing is voltooid, wat tot 1 jaar kan duren.

3. Interne fixatie

Inwendige fixatie wordt meestal gedaan op meer gecompliceerde breuken of met meerdere pauzes waarbij het niet mogelijk is om een intramedullaire nagel te gebruiken. Bij deze methode brengt de chirurg schroeven en metalen platen rechtstreeks op het bot aan om het gestabiliseerd en uitgelijnd te houden, waardoor genezing mogelijk wordt.

Deze schroeven kunnen worden verwijderd zodra de genezing is voltooid, maar aangezien verdere chirurgie vereist is, worden ze vaak levenslang op hun plaats gehouden, vooral als ze geen pijn veroorzaken of beweging beperken..

4. Arthroplastie

Dit is een minder gebruikte vorm van chirurgie die meestal is gereserveerd voor situaties van fracturen dicht bij de heup die tijd nodig hebben om te genezen of die erg gecompliceerd zijn. In dergelijke gevallen kan de arts een artroplastiek voorstellen, waarbij het heupgewricht volledig wordt verwijderd en vervangen door een kunstmatige prothese.

Lees meer over dit type operatie, hoe herstel is en wanneer het is gedaan.

Hoe is herstel na een operatie

De hersteltijd kan sterk variëren, afhankelijk van het type operatie dat wordt uitgevoerd, maar het is gebruikelijk dat de persoon tussen 3 dagen en 1 week in het ziekenhuis wordt opgenomen voordat hij wordt ontslagen en naar huis gaat. Omdat veel fracturen optreden als gevolg van ongevallen, kan er ook meer tijd nodig zijn om andere problemen zoals bloedingen of wonden te behandelen..

De genezing van de fractuur duurt meestal tussen de 3 en 9 maanden en in die tijd wordt aanbevolen om activiteiten te vermijden die veel gewicht op het aangedane been leggen. Hoewel intensieve lichaamsbeweging niet kan worden uitgevoerd, is het erg belangrijk om de beweging van de ledematen te behouden, niet alleen om de bloedcirculatie te verbeteren, maar ook om verlies van spiermassa en gewrichtsbeweging te voorkomen. Daarom adviseert de arts meestal om fysiotherapie uit te voeren.

Mogelijke fractuursymptomen

In de meeste gevallen veroorzaakt de fractuur van het dijbeen extreem hevige pijn waardoor u kunt vaststellen dat er een fractuur is opgetreden. Als de fractuur echter erg klein is, kan de pijn relatief mild zijn en daarom zijn er andere symptomen die op een fractuur kunnen duiden, zoals:

Moeilijkheid om het been te bewegen;
Meer intense pijn bij het plaatsen van het gewicht op het been;
Zwelling van het been of aanwezigheid van blauwe plekken.

Bovendien is het mogelijk dat er veranderingen in de gevoeligheid van het been optreden, en het kan zelfs tintelende of branderige gevoelens veroorzaken.

Wanneer een breuk wordt vermoed, is het erg belangrijk om snel naar de eerste hulp te gaan om een röntgenfoto te maken en vast te stellen of er echt een breuk in de botten is die moet worden behandeld. Over het algemeen geldt: hoe eerder de breuk wordt hersteld, hoe gemakkelijker het bot geneest.