Symptomen van bacteriële adenitis en hoe te behandelen
Bacteriële adenitis, ook bekend als lymfadenitis of water, is een ontsteking van een of meer lymfeklieren, veroorzaakt door bacteriën. Deze infectie kan overal op het lichaam voorkomen en komt vaak voor in gebieden zoals nek, oksel, lies of buik, en veroorzaakt zwelling, roodheid, hitte en pijn op de plaats.
Bacteriële adenitis kan bij iedereen voorkomen, komt veel voor bij kinderen en kan worden veroorzaakt door verschillende soorten bacteriën, zoals Staphylococcus aureus, Streptococcus β-hemolytische groep-A, Y. enterocolitica, Y. pseudotuberculosis, Mycobacterium tuberculosis, Shigella sp of Salmonella sp, bijvoorbeeld, en daarom wordt de behandeling gedaan met het voorschrijven van antibiotica door de arts.
Er moet echter aan worden herinnerd dat er verschillende andere oorzaken zijn voor de vergroting van de lymfeklieren, meestal als gevolg van een reactie van het lichaam op een vorm van ontsteking, die om verschillende redenen gebeurt, van verkoudheid, tandheelkundige infectie, huidletsel, of zelfs, zeldzamer, bijvoorbeeld voor immuunziekten of kanker. Bekijk meer details over wat de vergrote lymfeklier kan zijn.
Belangrijkste symptomen
Bacteriële adenitis veroorzaakt een intense ontstekingsreactie in het aangetaste ganglion, die een vergroting van de grootte veroorzaakt, die groter is dan 1 cm en zelfs de grootte van een citroen kan bereiken, naast rood, heet en pijnlijk wordt, en koorts veroorzaken die 40 ° C bereikt.
Over het algemeen verschijnt adenitis in het cervicale, axillaire of liesgebied, waar ze vaker voorkomen, maar ze kunnen ook in meer interne delen van het lichaam voorkomen en mesenterische, intestinale, maag- of mediastinale lymfeklieren bereiken, bijvoorbeeld koorts, buikpijn, braken veroorzaken en diarree, die moeilijker te identificeren zijn.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Behandeling voor bacteriële adenitis wordt gedaan met behulp van orale antibiotica, zoals bijvoorbeeld Amoxicilline, Cephalexin of Clindamycine, gekozen door de arts op basis van het vermoeden van welk type bacterie de infectie veroorzaakt. Bij twijfel kan de arts ook tests bestellen voor aspiratie of biopsie van het aangetaste ganglion, om het vermoeden te bevestigen en om erachter te komen of de bacterie gevoelig is voor het actieve ingrediënt van het medicijn.