Hoe weet u of uw gezicht hyperactief is?

Hyperactiviteit, ook bekend als aandachtstekortstoornis en hyperactiviteit, weergegeven door de afkortingen ADHD, manifesteert zich meestal vóór de leeftijd van 7 jaar, door het gedrag van het kind, hoe de handen vaak moeten worden geschud om te veel te bewegen in de klas. zit bijvoorbeeld.

Het komt heel vaak voor dat hyperactiviteit wordt verward met nervositeit, angst en opwinding, dus het is belangrijk dat de priesters aandacht hebben voor het gedrag van het kind en de tekenen van hyperactiviteit identificeren..

Tekenen van hyperactiviteit bij het kind

Tekenen die kunnen aangeven dat het kind niet overactief is, zijn onder meer:

1. Het is niet mogelijk om lang in de silla te blijven zitten;
2. Het lijkt erop dat hij geen aandacht schenkt aan wat er wordt gezegd;
3. Het is moeilijk om een ​​instructie te volgen, zelfs als deze is begrepen;
4. Habla mucho, op een overdreven manier en niet schamel, onderbreekt voortdurend de persona's;
5. Het is moeilijk om op te letten en thuis en op school geconcentreerd te zijn;
6. Laat u afleiden door mijn gemak;
7. Het is moeilijk om dingen te verliezen;
8. Het is moeilijk om soepel en met slechts één spel te spelen;
9. Cambia de tarea, het verlaten van de vorige zonder einde;
10. In afwachting van zijn dienst kon ik zelfs het antwoord voor de vraag aan andere collega's geven;
11. Het spel spelen is gevaarlijker, maar het maakt niet uit.

In het licht van deze tekenen moeten de priesters de psycholoog, de gedrags-kinderarts, de betaalde psychiater nemen, zodat ze het probleem kunnen diagnosticeren en de juiste behandeling kunnen aangeven..

Hyperactiviteitsbehandeling bij het kind

De behandeling van hyperactiviteit bij het kind kan worden gehackt met door de kinderarts voorgeschreven medicijnen en gedragstherapie en ontspanningstechnieken onder leiding van een psycholoog om de symptomen onder controle te houden.

De priesters zijn ook belangrijk bij de behandeling, omdat ze de patiënt kunnen helpen de ziekte en de symptomen onder controle te houden door het toepassen van bepaalde strategieën, zoals het hebben van regelmatige schema's, bijvoorbeeld.