Cristales en orina Oorzaken, soorten en symptomen

De aanwezigheid van kristallen in de orina is meestal een normale situatie die kan optreden door bijvoorbeeld eetgewoonten, tijdopname van water en veranderingen in lichaamstemperatuur. Wanneer kristallen echter in hogere concentraties in de orine aanwezig zijn, kan dit duiden op een ziekte, zoals nierstenen, jicht en urineweginfecties, bijvoorbeeld. 

De kristallen komen overeen met het neerslaan van stoffen die in het lichaam aanwezig kunnen zijn, zoals medicijnen en organische verbindingen, zoals fosfaten, calcium en magnesium. Deze neerslag kan optreden als gevolg van verschillende situaties, voornamelijk als gevolg van veranderingen in lichaamstemperatuur, urineweginfecties, verandering van de pH van de orine en een hoge concentratie van voedsel.

De kristallen kunnen worden geïdentificeerd door middel van een orine-onderzoek, EGO genaamd, waarbij het verzamelde orine-monster naar het laboratorium wordt gestuurd en met een microscoop wordt geanalyseerd, zodat het mogelijk is om de aanwezigheid van kristallen en andere abnormale elementen in het orine te identificeren. Bovendien geeft de EGO de pH van de orine aan, evenals de aanwezigheid van onder andere bacteriën. Meer over het examen en hoe het is gedaan.

Symptomen van cristales en la orina

De aanwezigheid van christenen veroorzaakt normaal gesproken geen symptomen, maar het kan iets normaals vertegenwoordigen. Wanneer ze echter in hoge concentraties zijn, kan de persoon enkele symptomen vertonen, zoals veranderingen in de kleur van de orine, waardoor het bijvoorbeeld moeilijk wordt om buikpijn te corrigeren en dit kan wijzen op problemen in de nieren. Voer eerder de volgende test uit om de waarschijnlijke aanwezigheid van kristallen in de orina te controleren:

1. 1. Frequente Ghanese gember SyNo
2. 2. Orinar destijds
3. 3. Constante pijn rond de flanken
4. 4. Hinchazón de las piernas, taarten, armen en het gezicht
5. 5. Comezón em todo o cuerpo SíNo
6. 6. Extreme vermoeidheid zonder aanwijsbare reden Nee
7. 7. Kleur en kleurveranderingen
8. 8. Aanwezigheid van schuim in de orine
9. 9. Moeilijkheid om het kleinste kind te slapen
10. 10. Verlies van eetlust de metaalachtige smaak in de mond
11. 11. Gevoel van druk in de buik tijdens het werken

Vóór de aanwezigheid van deze symptomen is het meer aan te bevelen de arts-generaal bij te staan ​​met de nefroloog, zodat onderzoeken kunnen worden aangevraagd en op deze manier de diagnose kan worden gesteld en de behandeling kan worden gestart..

Belangrijkste oorzaken

Het resultaat van het orina-onderzoek kan wijzen op de aanwezigheid van kristallen en het type kristal dat wordt waargenomen. 

Meestal wordt in het rapport aangegeven dat er zeldzame, weinig, veel of talrijke kristallen zijn, wat de arts helpt bij het diagnostische proces. De belangrijkste oorzaken die tot de vorming van kristallen leiden, zijn:

1. Uitdroging: bij de wateropname is er door de lage concentratie water een toename van de concentratie van de stoffen die de kristallen vormen. Dit stimuleert de verkoopstorm, wat resulteert in de vorming van christenen;
2. Gebruik van medicijnen: Het gebruik van sommige medicijnen kan neerslaan en leiden tot de vorming van christelijke kristallen, zoals bijvoorbeeld bij het sulfonamidekristal en het ampicillinekristal;
3. Urinaire infecties: de aanwezigheid van micro-organismen in de urinewegen kan door de pH-verandering tot de vorming van kristallen leiden, wat de precipitatie van bepaalde verbindingen, zoals bijvoorbeeld het drievoudige fosfaatkristal, dat bij infecties kan worden aangetroffen, zou kunnen bevorderen urogenitaal urinoir;
4. Hyperproteïne-dieet: Overtollige eiwitconsumptie kan de nieren overbelasten en resulteren in de vorming van kristallen als gevolg van een verhoogde concentratie van eiwitverteringsbijproduct, urinezuur, dat kan worden waargenomen in de kristallen urinezuurmicroscoop;
5. Neerzetten: jicht is een inflammatoire en pijnlijke ziekte die wordt veroorzaakt door een toename van de concentratie urinezuur in het bloed, maar het kan ook worden geïdentificeerd in de orine, waarbij kristallen van urinezuur worden gevonden;
6. Steen in de nieren: de stenen in de nieren, ook wel nierberekeningen of urolithiasis genoemd, kunnen te wijten zijn aan verschillende factoren, hoewel opgemerkt door karakteristieke symptomen, maar ook door middel van het orine-onderzoek, waarbij tal van oxalaat- en calciumkristallen werden geïdentificeerd, bijvoorbeeld.

De aanwezigheid van kristallen in het orine kan ook het gevolg zijn van aangeboren stofwisselingsfouten, bijvoorbeeld de indicator van ziekte in de lever. Daarom is het belangrijk dat in het geval dat een wijziging wordt vastgesteld in het orine-onderzoek, de arts biochemische tests of beeldvorming aanvraagt ​​om de diagnose te helpen stellen en daarom de beste behandeling te starten.. 

Soorten kristallen

Het type kristal wordt bepaald door zijn oorsprong en pH van het orine, zijnde de belangrijkste kristallen:

• Calciumoxalaatkristal, die een wikkelstijl heeft en normaal gesproken aanwezig is in zure of neutrale pH-orines. Behalve dat het als een normaal hallazion wordt beschouwd, kan het in lage concentraties ook een indicator zijn voor nierstenen en is het bijvoorbeeld gerelateerd aan een dieet dat rijk is aan calcium en een lage waterinname. Dit type kristal is ook in grote aantallen te herkennen bij diabetes mellitus, leverziekte, ernstige nierziekte en als gevolg van bijvoorbeeld een dieet rijk aan vitamine C;
• Urinezuurkristal, die normaal gesproken wordt aangetroffen in zure pH-orines en normaal gesproken verband houdt met een eiwitrijk dieet, aangezien urinezuur een bijproduct is van eiwitafbraak. Op deze manier verhogen eiwitrijke diëten de ophoping en neerslag van urinezuur. Daarnaast kan de aanwezigheid van urinezuurkristallen in de orine een indicator zijn voor bijvoorbeeld jicht en chronische nefritis. Meer over urinezuur.
• Triple fosfaatkristal, het bevindt zich in alkalische pH-orines en bestaat uit fosfaat, magnesium en ammonium. De verhoging van de concentraties van dit type kristal kan wijzen op blaasontsteking en hypertrofie van de prostaat.

Sommige leverziekten kunnen worden gediagnosticeerd door de aanwezigheid van bepaalde soorten kristallen in de orine, zoals bijvoorbeeld tyrosinekristal, bilirubine, cystine en ammoniumbiuraat. De aanwezigheid van leucinekristallen in de orine kan bijvoorbeeld wijzen op cirrose of virale hepatitis en er zijn andere tests nodig om de diagnose te bevestigen..