Startpagina » Auto-immuunziekten » Collagenosis wat is het, de belangrijkste oorzaken en hoe te behandelen

    Collagenosis wat is het, de belangrijkste oorzaken en hoe te behandelen

    Collagenose, ook bekend als collageenziekte, wordt gekenmerkt door een groep auto-immuun- en ontstekingsziekten die het bindweefsel van het lichaam beschadigen, dat is het weefsel dat wordt gevormd door vezels, zoals collageen, en is verantwoordelijk voor functies zoals vulling de ruimtes tussen organen geven steun, naast het helpen bij de verdediging van het lichaam. 

    De veranderingen die door collagenose worden veroorzaakt, kunnen verschillende organen en systemen van het lichaam beïnvloeden, zoals de huid, longen, bloedvaten en lymfeweefsels, en veroorzaken voornamelijk dermatologische en reumatologische tekenen en symptomen, waaronder gewrichtspijn, huidlaesies, veranderingen in bloedcirculatie of droge mond en ogen.

    Enkele van de belangrijkste collagenosen zijn ziekten zoals:

    1. Lupus

    Het is de belangrijkste auto-immuunziekte, die schade veroorzaakt aan organen en cellen als gevolg van de werking van auto-antilichamen, en komt vaker voor bij jonge vrouwen, hoewel het bij iedereen kan voorkomen. De oorzaak is nog steeds niet volledig bekend en deze ziekte ontwikkelt zich meestal langzaam en continu, met symptomen die mild tot ernstig kunnen zijn, die van persoon tot persoon verschillen.

    Tekenen en symptomen: lupus kan een grote verscheidenheid aan klinische manifestaties veroorzaken, van gelokaliseerd tot verspreid over het hele lichaam, waaronder huidoneffenheden, aften, artritis, nieraandoeningen, bloedaandoeningen, ontsteking van de longen en het hart. 

    Lees meer over wat het is en hoe u lupus kunt identificeren.

    2. Sclerodermie

    Het is een ziekte die de ophoping van collageenvezels in het lichaam veroorzaakt, waarvan de oorzaak nog onbekend is, en die voornamelijk de huid en gewrichten aantast, en ook de bloedcirculatie en andere inwendige organen zoals de longen, het hart, de nieren en het maagdarmkanaal kan aantasten..

    Tekenen en symptomen: er is meestal een verdikking van de huid, die stijver, glanzend en met problemen met de bloedsomloop wordt, die langzaam en continu verslechtert. Wanneer het interne organen bereikt, kan het in zijn diffuse type ademhalingsmoeilijkheden, spijsverteringsveranderingen veroorzaken, naast verstoorde hart- en nierfuncties, bijvoorbeeld.

    Begrijp beter de symptomen van de belangrijkste soorten sclerodermie en hoe te behandelen.

    3. Sjogren-syndroom

    Het is een ander type auto-immuunziekte, gekenmerkt door de infiltratie van afweercellen in de klieren in het lichaam, wat de productie van secretie door de traanklieren en de speekselklieren belemmert. Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen van middelbare leeftijd, maar kan bij iedereen voorkomen en kan geïsoleerd voorkomen of gepaard gaan met ziekten zoals reumatoïde artritis, lupus, sclerodermie, vasculitis of hepatitis, bijvoorbeeld.

    Tekenen en symptomen: droge mond en ogen zijn de belangrijkste symptomen, die langzaam en geleidelijk kunnen verergeren, en die roodheid, branderigheid en een gevoel van zand in de ogen of slikproblemen, spraak, toegenomen tandbederf en een branderig gevoel in de mond veroorzaken. Symptomen elders in het lichaam zijn zeldzamer, maar kunnen bijvoorbeeld vermoeidheid, koorts en gewrichts- en spierpijn omvatten.

    Beter begrijpen hoe het Sjögren-syndroom kan worden geïdentificeerd en gediagnosticeerd. 

    4. Dermatomyositis

    Het is ook een type auto-immuunziekte dat spieren en huid aanvalt en in gevaar brengt. Wanneer het alleen de spieren aantast, kan het ook bekend staan ​​als polymyositis. De oorzaak is onbekend en kan voorkomen bij mensen van alle leeftijden.

    Tekenen en symptomen: het komt vaak voor dat spierzwakte optreedt, vaker in de romp, waardoor het moeilijk is om de armen en het bekken te bewegen, zoals het kammen van het haar of zitten / opstaan. Elke spier kan echter worden bereikt, wat problemen veroorzaakt bij het slikken, het bewegen van de nek, lopen of ademen, bijvoorbeeld. Huidletsels omvatten roodachtige of paarsachtige vlekken en peeling die met de zon erger kunnen worden. 

    Lees meer informatie over het identificeren en behandelen van dermatomyositis.

    Hoe de diagnose te bevestigen

    Om collagenose te diagnosticeren, kan de arts naast de klinische evaluatie bloedonderzoeken laten uitvoeren om de ontsteking en antilichamen die bij deze ziekten aanwezig zijn, zoals FAN, Mi-2, SRP, Jo-1, Ro / SS-A of La / SS-, te identificeren. B bijvoorbeeld. Biopsieën of analyse van ontstoken weefsels kan ook nodig zijn. 

    Hoe collagenosis te behandelen

    De behandeling van een collageenziekte, evenals elke auto-immuunziekte, hangt af van het type en de ernst ervan en moet worden begeleid door een reumatoloog of dermatoloog. Over het algemeen omvat het het gebruik van corticosteroïden, zoals prednison of prednisolon, naast andere krachtigere immunosuppressiva of immuniteitsregulatoren, zoals azathioprine, methotrexaat, cyclosporine of rituximab, als een manier om de immuniteit te beheersen en de effecten op het lichaam te verminderen.

    Daarnaast kunnen sommige maatregelen, zoals bescherming tegen de zon om huidletsels te voorkomen, en kunstmatige oogdruppels of speeksel om uitdroging van de ogen en mond te verminderen, alternatieven zijn om de symptomen te verminderen.. 

    Collagenosis kan niet worden genezen, maar de wetenschap heeft geprobeerd modernere therapieën te ontwikkelen, gebaseerd op immuniteitscontrole met immunotherapie, zodat deze ziekten effectiever kunnen worden bestreden.

    Omdat het gebeurt

    Er is nog steeds geen duidelijke oorzaak voor het ontstaan ​​van de groep auto-immuunziekten die collagenose veroorzaken. Hoewel ze verband houden met de verkeerde en overmatige activering van het immuunsysteem, is het niet precies bekend wat deze situatie veroorzaakt.

    Het is zeer waarschijnlijk dat genetische en zelfs omgevingsmechanismen, zoals levensstijl en eetgewoonten, de oorzaak zijn van deze ziekten, maar de wetenschap moet deze vermoedens nog beter vaststellen door middel van verder onderzoek..