Symptomen, diagnose en behandeling van primaire galcholangitis
Primaire galcholangitis, voorheen primaire galcirrose genoemd, is een zeldzame en chronische leveraandoening die ontsteking en geleidelijke vernietiging van de galwegen veroorzaakt, dit zijn kleine kanalen die gal van de lever naar de galblaas en de darm transporteren..
Hoewel de oorzaken nog steeds onduidelijk zijn, wordt het beschouwd als een auto-immuunziekte en beïnvloed door genetica, die vooral vrouwen van 40 tot 60 jaar treft..
Hoewel er geen genezing is voor galcholangitis, is het mogelijk om, als de behandeling vroeg wordt gestart, de ontwikkeling van de ziekte uit te stellen, waardoor wordt voorkomen dat de vernietiging van de galwegen leidt tot de ophoping van gal, de vorming van een niet-werkzaam littekenweefsel en de ontwikkeling van cirrose. van de lever. Bekijk hoe u levercirrose kunt identificeren.
Belangrijkste symptomen
In de meeste gevallen veroorzaakt primaire galcholangitis geen symptomen en daarom blijft de ziekte zich in veel gevallen ontwikkelen totdat deze wordt ontdekt in routineonderzoeken of zelfs de lever ernstig in gevaar brengt. In dit stadium kan het symptomen veroorzaken zoals:
- Overmatige vermoeidheid;
- Jeukende huid;
- Droge ogen en mond;
- Spier- en gewrichtspijn;
- Gezwollen voeten en enkels;
- Gele huid en ogen;
- Diarree met vettig slijm.
Het komt ook vaak voor dat primaire galcholangitis optreedt in combinatie met andere auto-immuunziekten, zoals droge keratoconjunctivitis, het Sjögren-syndroom, reumatoïde artritis, sclerodermie of Hashimoto's thyroiditis, bijvoorbeeld.
Omdat de ziekte gerelateerd is aan de genetica, kunnen mensen die gevallen van deze ziekte in de familie hebben, tests ondergaan om vast te stellen of ze ook galcholangitis hebben, omdat, hoewel het geen erfelijke ziekte is, er meer kans is dat er binnen dezelfde familie meerdere gevallen zijn..
Hoe te diagnosticeren
Over het algemeen ontstaat het vermoeden van primaire galcholangitis wanneer veranderingen worden gezien in een routinematige bloedtest die wordt uitgevoerd om de leverfunctie te beoordelen, zoals verhoogde leverenzymen of bilirubine.
In deze gevallen kan de arts, om de ziekte te identificeren, andere, meer specifieke tests bestellen, zoals het meten van anti-mitochondriale antilichamen, anti-nucleaire antilichamen en markers van gallaesies zoals alkalische fosfatase of GGT.
Beeldvormende tests, zoals echografie of cholangiografie, kunnen aangewezen zijn om de structuren van de lever te beoordelen. Bovendien kan een leverbiopsie ook nodig zijn als er twijfel bestaat over de diagnose of om de evolutie van de ziekte te beoordelen. Lees meer over levertesten.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Het doel van de behandeling van primaire galcholangitis is om de symptomen onder controle te houden en te voorkomen dat de ziekte erger wordt, en daarom kan de arts het gebruik van remedies aanbevelen, zoals:
- Ursodeoxycholzuur: het is het belangrijkste geneesmiddel dat bij de behandeling wordt gebruikt en helpt de gal de lever te verlaten, waardoor de ophoping van gifstoffen in de lever wordt voorkomen;
- Cholestyramine: het is een poeder dat in voedsel of drank moet worden gemengd en dat helpt om de jeuk veroorzaakt door de ziekte te verlichten;
- Pilocarpine en hydraterende oogdruppels: helpt de slijmvliezen van de ogen en mond te hydrateren, waardoor uitdroging wordt voorkomen.
Daarnaast kan de arts andere medicijnen aanbevelen, afhankelijk van de symptomen van elke patiënt. Bovendien kan het in de ernstigste gevallen nog steeds nodig zijn om een levertransplantatie te ondergaan, vooral als de schade al zeer vergevorderd is.
Obeticolzuur is een nieuw medicijn dat kan helpen bij de behandeling van deze patiënten, met als functie het verbeteren van de galstroom, het voorkomen van ontsteking en obstructie van de galwegen, maar tot nu toe wordt het in Brazilië nog niet op de markt gebracht..
