Wat is scleroserende cholangitis, symptomen, diagnose en behandeling
Scleroserende cholangitis is een zeldzame ziekte die vaker voorkomt bij mannen, gekenmerkt door leverbetrokkenheid als gevolg van ontsteking en fibrose veroorzaakt door de vernauwing van de kanalen waardoor de gal passeert, wat een fundamentele stof is voor het spijsverteringsproces. Deze situatie treedt meestal op als gevolg van auto-immuunziekten en inflammatoire darmaandoeningen, zoals colitis ulcerosa.
De meeste gevallen van scleroserende cholangitis leiden niet tot het optreden van symptomen en worden alleen gediagnosticeerd door middel van beeldvorming en laboratoriumtests, die veranderingen in de lever identificeren. Het is belangrijk dat de diagnose zo snel mogelijk wordt gesteld, omdat cholangitis verschillende gezondheidscomplicaties kan veroorzaken als het niet snel en goed wordt behandeld.
Tekenen en symptomen van scleroserende cholangitis
De meeste mensen met scleroserende cholangitis hebben geen symptomen en worden geïdentificeerd door examens. Aan de andere kant kunnen in sommige gevallen tekenen en symptomen van cholangitis worden vastgesteld, zoals:
- Overmatige vermoeidheid;
- Jeukende lichaam;
- Gele huid en ogen;
- Er kunnen koude rillingen en buikpijn zijn;
- Spierzwakte;
- Gewichtsverlies;
- Vergroting van de lever;
- Vergrote milt;
- Opkomst van xanthomen, laesies op de huid bestaande uit vetten;
- Jeuk.
In sommige gevallen kan er ook diarree zijn, buikpijn en de aanwezigheid van bloed of slijm in de ontlasting. Bij aanwezigheid van deze symptomen is het, zeker als ze terugkerend of constant zijn, belangrijk om de huisarts of hepatoloog te raadplegen zodat er testen kunnen worden gedaan en een passende behandeling kan worden gestart..
Soorten scleroserende cholangitis
Scleroserende cholangitis kan worden ingedeeld in acuut of chronisch, gezien bij acute infectie van de galwegen zowel binnen als buiten de lever en in chronische vorm, constante ophoping van gal in de lever die leidt tot cirrose en de kans op kanker vergroot.
Deze situatie kan nog steeds worden geclassificeerd in primaire of secundaire scleroserende cholangitis, waarbij het in de eerste plaats betekent dat het probleem zelfs in de galwegen is begonnen, terwijl in de secundaire vorm de ziekte het gevolg is van een ander probleem zoals een tumor of een trauma hierbij regio.
Belangrijkste oorzaken
De oorzaken van scleroserende cholangitis zijn nog niet goed vastgesteld en kunnen te wijten zijn aan infectie door virussen of bacteriën, het gevolg zijn van auto-immuunziekten of verband houden met genetische factoren. Er wordt ook aangenomen dat scleroserende cholangitis verband houdt met colitis ulcerosa, waarbij mensen met dit type inflammatoire darmaandoeningen een hoger risico hadden om cholangitis te ontwikkelen.
Diagnose van scleroserende cholangitis
De diagnose wordt gesteld door de huisarts of hepatoloog door middel van laboratorium- en beeldvormende tests. Meestal wordt de eerste diagnose gesteld door de resultaten van tests die de leverfunctie beoordelen, met veranderingen in de hoeveelheid leverenzymen, zoals TGO en TGP, naast een toename van alkalische fosfatase en gamma-GT. In sommige gevallen kan de arts ook vragen om de uitvoering van eiwitelektroforese, waarbij verhoogde niveaus van gammaglobulinen, voornamelijk IgG, kunnen worden waargenomen..
Om de diagnose te bevestigen, kan de arts een leverbiopsie en cholangiografie aanvragen, wat een diagnostische test is die tot doel heeft de galwegen te evalueren en het pad van de gal van de lever naar de twaalfvingerige darm te controleren, zodat eventuele veranderingen kunnen worden bekeken. Begrijp hoe cholangiografie wordt gedaan.
Hoe behandeling moet worden gedaan
De behandeling voor scleroserende cholangitis wordt uitgevoerd op basis van de ernst van de cholangitis, en het gebruik van een medicijn dat ursodeoxycholzuur, commercieel bekend als Ursacol, kan bevatten, kan door de arts worden aanbevolen, naast endoscopische behandeling om de mate van obstructie en gunst te verminderen de doorgang van gal. In de ernstigste gevallen kan de arts een levertransplantatie aanbevelen.
Het is belangrijk dat de behandeling kort na de diagnose wordt gestart om ziekteprogressie te voorkomen en complicaties te veroorzaken zoals levercirrose, hypertensie en leverfalen.
