Hoe sclerodermie te identificeren en te behandelen
Sclerodermie is een chronische auto-immuunziekte die overmatige collageenproductie veroorzaakt, wat leidt tot verharding van de huid en aantasting van de gewrichten, spieren, bloedvaten en sommige inwendige organen, zoals de longen en het hart..
Deze ziekte treft vooral vrouwen ouder dan 30 jaar, maar kan ook voorkomen bij mannen en kinderen en is onderverdeeld in twee soorten, gelokaliseerde en systemische sclerodermie, afhankelijk van de intensiteit. Scleroderma kan niet worden genezen en de behandeling wordt gedaan om de symptomen te verlichten en de progressie van de ziekte te vertragen.
Gelokaliseerde sclerodermie
Gelokaliseerde sclerodermie, voorheen CREST-syndroom genoemd, wordt gekenmerkt door roodachtige plekken die op de huid verschijnen en na verloop van tijd kunnen uitharden of verdwijnen.
Dit type ziekte treft voornamelijk de handen en het gezicht en de veranderingen hebben meestal alleen betrekking op de huid en spieren, omdat ze zich zelden door het lichaam verspreiden en de inwendige organen aantasten.
Systemische sclerodermie
Systemische sclerodermie wordt gekenmerkt door aantasting van de huid, spieren, bloedvaten en inwendige organen, zoals hart, longen, nieren en darmen.
De symptomen van sclerodermie zijn afhankelijk van de aangetaste gebieden, maar ze beginnen meestal met verdikking en zwelling van de vingertoppen.
Symptomen van sclerodermie
De belangrijkste symptomen van sclerodermie zijn:
- Verdikking en stijfheid van de huid;
- Constante zwelling van vingers en handen;
- Verduistering van de vingers op koude plaatsen of tijdens periodes van overmatige stress;
- Constante jeuk in het getroffen gebied;
- Haaruitval;
- Zeer donkere en zeer lichte vlekken op de huid.
De eerste manifestaties van de ziekte beginnen op de handen en gaan na maanden of jaren over in het gezicht, waardoor de huid gehard wordt, zonder elasticiteit en zonder rimpels, waardoor het ook moeilijk wordt om de mond volledig te openen..
Complicaties van sclerodermie
De belangrijkste complicaties van sclerodermie zijn:
- Moeilijkheid om uw vingers te bewegen;
- Moeilijk slikken;
- Moeilijk ademen;
- Bloedarmoede;
- Arteriële hypertensie;
- Ontsteking in de lever;
- Artritis;
- Hartproblemen, zoals ontsteking en hartaanval;
- Nierfalen.
Deze complicaties treden op na jaren van ziekteontwikkeling en komen voornamelijk voor in de systemische vorm van de ziekte..
Diagnose van sclerodermie
De diagnose sclerodermie wordt gesteld op basis van de symptomen en klinische manifestaties van de huid, maar in sommige gevallen kan het moeilijk zijn om deze ziekte correct te identificeren, omdat deze langzaam evolueert en de eerste symptomen vergelijkbaar zijn met andere huidproblemen..
De arts kan ook een biopsie van het getroffen gebied bestellen en tests zoals tomografie en MRI uitvoeren om te beoordelen of interne organen ook zijn aangetast.
Behandeling van sclerodermie
Scleroderma kan niet worden genezen en de behandeling ervan wordt gedaan om de symptomen van de patiënt te verminderen op basis van de aangetaste organen en lichaamsregio's, waaronder:
- Geneesmiddelen om hoge bloeddruk onder controle te houden, zoals atenolol of nifedipine;
- Ontstekingsremmende middelen, zoals ketoprofen of ibuprofen;
- Remedies om het immuunsysteem te verzwakken, zoals D-penicillamine of Interferon-alpha, om te proberen de progressie van de ziekte te stoppen;
- Corticoïdremedies, zoals Cortison of Betamethason, om pijn en ontsteking te verminderen;
- Geneesmiddelen om de werking van het hart te verbeteren, zoals Digoxin;
- Fysiotherapie om de ademhaling te verbeteren en de gewrichtsflexibiliteit te vergroten.
De behandeling voor sclerodermie moet door de arts worden aangepast aan het individu, omdat er geen genezing is voor sclerodermie.
