Hoe Strongyloidiasis te identificeren en te behandelen
Strongyloidiasis is een darmziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Strongyloides stercoralis, wat symptomen veroorzaakt zoals diarree, buikpijn en winderigheid. Er is echter een ernstigere en wijdverspreide variant van de ziekte, die de longen en de bloedsomloop aantast, koorts veroorzaakt boven 38 ° C, braken, hoesten en kortademigheid.
Deze worm infecteert mensen via de huid, in de vorm van een larve, en verspreidt zich door het lichaam totdat het de darm bereikt, waar het groeit en zich voortplant. Om deze ziekte te voorkomen, wordt aanbevolen om op straat te lopen en je eten goed te wassen voordat je gaat eten, en de behandeling wordt gedaan met vermifuge-tabletten, zoals Albendazole en Ivermectin.
Belangrijkste symptomen
Wanneer het immuunsysteem niet wordt aangetast of wanneer het aantal parasieten erg laag is, verschijnen de symptomen meestal niet. In sommige gevallen, vooral als het aantal parasieten erg groot is, kunnen echter enkele symptomen optreden, zoals:
- Roodachtige vlekken op de huid, die verschijnen wanneer de larven de huid binnendringen of wanneer ze er doorheen bewegen;
- Diarree, flatulentie, buikpijn, misselijkheid en slechte eetlust ontstaan wanneer de parasieten zich in de maag en darm bevinden;
- Droge hoest, kortademigheid of astma-aanvallen, wanneer de larve ontstekingen in de longen veroorzaakt bij het passeren van dit gebied.
Mensen met een aangetast immuunsysteem, zoals mensen met aids of ondervoed, ontwikkelen vaak de wijdverspreide vorm van de ziekte, die zich bij koorts boven 38 ° C manifesteert, hevige buikpijn, aanhoudende diarree, braken, kortademigheid, hoesten met afscheiding of zelfs bloed.
Omdat deze parasiet de darmwand kan doorboren, is het bovendien waarschijnlijk dat darmbacteriën naar andere delen van het lichaam worden getransporteerd, wat bijvoorbeeld leidt tot een gegeneraliseerde infectie..
Levenscyclus Strongyloides stercoralis
De infectieuze larven van de parasiet, ook wel filarioïde larven genoemd, zijn op de grond aanwezig, vooral in de grond met zand en modder, en kunnen het lichaam via de huid binnendringen, zelfs als er geen wond is. Vervolgens verspreiden ze zich door de bloedbaan totdat ze de longen bereiken. In dit gebied vermengen de larven zich met slijm en luchtwegafscheiding en bereiken de maag en darm wanneer deze afscheiding wordt ingeslikt.
In de darm vinden de parasieten gunstige plaatsen om te groeien en zich voort te planten, waar ze de grootte van maximaal 2,5 mm bereiken, en geven eieren vrij die aanleiding geven tot nieuwe larven. Strongyloidiasis wordt voornamelijk overgedragen door mensen, maar ook door honden en katten, die larven via de ontlasting in het milieu afgeven.
Andere vormen van infectie zijn de inname van water en voedsel besmet met larven of uitwerpselen van besmette mensen. De periode tussen besmetting tot het vrijkomen van larven via de ontlasting en het optreden van symptomen kan variëren van 14 tot 28 dagen.
Hoe is de diagnose en behandeling
Strongyloidiasis wordt gediagnosticeerd door uitwerpselen te onderzoeken door de larven te identificeren, maar ter bevestiging kan het vaak nodig zijn om het onderzoek meerdere keren te herhalen totdat de parasiet wordt gevonden.
De behandeling wordt gedaan met antiparasitaire medicatie in tabletten onder leiding van de huisarts, zoals Tiabendazole, Albendazole of Nitazoxanide gedurende 3 tot 5 dagen of ivermectine in een enkele dosis. Om het effect te verbeteren en alle parasieten te elimineren, is het ideaal om de doses na 10 dagen te herhalen, omdat de persoon de ziekte opnieuw kan krijgen met de larven die via de ontlasting naar buiten komen..
Preventie van Strongyloidiasis
De preventie van strongyloidiasis kan worden gedaan door middel van eenvoudige maatregelen, zoals:
- Loop niet op blote voeten, vooral niet op de grond met zand en modder;
- Was voedsel goed voor het eten;
- Was je handen nadat je naar de badkamer bent gegaan;
- Behandel de infectie correct om te voorkomen dat u deze opnieuw krijgt.
Bovendien is het wassen van het genitale gebied na ontlasting een goede manier om te voorkomen dat de larve het organisme opnieuw infecteert of doorgeeft aan anderen..
