Hyperthyreoïdie identificeren en behandelen

Hyperthyreoïdie wordt gekenmerkt door overmatige productie van hormonen door de schildklier, wat kan worden veroorzaakt door veranderingen in het immuunsysteem, het nemen van medicijnen om hypothyreoïdie, ontsteking van de schildklier of knobbeltjes zoals adenoom te beheersen, wat vaker voorkomt bij ouderen.

De meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie is de ziekte van Graves, een auto-immuunziekte die optreedt wanneer het lichaam zelf antistoffen aanmaakt tegen de schildklier. Vrouwen die hyperthyreoïdie hebben als gevolg van de ziekte van Graves, kunnen baby's krijgen die ook met hyperthyreoïdie zijn geboren.

Tekenen en symptomen 

Bij hyperthyreoïdie, ongeacht de oorzaak, versnellen alle organische functies en ontwikkelen symptomen zoals:

• Angst, nervositeit, prikkelbaarheid;
• Zwelling rond de ogen;
• Verhoogde traanproductie;
• Oog verandert;
• Ongewone gevoeligheid voor licht;
• Hartkloppingen;
• Verhoogde bloeddruk;
• Gevoel van warmte zelfs in een koude omgeving en intolerantie voor warmte;
• Verhoogd huidvochtigheid;
• Handtrillingen;
• Overmatig zweten;
• Frequente vermoeidheid;
• Zwakte;
• Meer eetlust met gewichtsverlies of lichte gewichtstoename;
• Slapeloosheid;
• Diarree of verhoogde frequentie van ontlasting;
• Menstruele veranderingen;
• Borstvergroting bij mannen;
• Roodachtige kleur in de palm van de handen;
• Gezwollen benen en voeten.

Bij ouderen zijn de symptomen iets anders met de aanwezigheid van zwakte, snelle hartslag, kortademigheid en zwelling door het hele lichaam. 

Subklinische hyperthyreoïdie

Subklinische hyperthyreoïdie De tekenen en symptomen zijn mogelijk niet aanwezig of zo subtiel dat de arts de schildklier niet vermoedt. Deze wijziging kan worden gediagnosticeerd door middel van een bloedtest met een lage TSH, minder dan 0,1 microU / ml, terwijl T3 en T4 normale waarden hebben. 

In dit geval moet het individu binnen 2 tot 6 maanden verdere tests ondergaan om de noodzaak van het nemen van medicijnen te controleren, omdat het meestal niet nodig is om een ​​behandeling uit te voeren, die alleen is gereserveerd voor wanneer er symptomen zijn.

Hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap

Verhoogde schildklierhormonen tijdens de zwangerschap kunnen complicaties veroorzaken zoals eclampsie, miskraam, vroeggeboorte, laag geboortegewicht naast hartfalen bij vrouwen.

Vrouwen die normale waarden hadden voordat ze zwanger werden en die vanaf het begin tot het einde van het eerste trimester van de zwangerschap de diagnose hyperthyreoïdie kregen, hoeven meestal geen enkele behandeling te ondergaan omdat een lichte toename van T3 en T4 tijdens de zwangerschap normaal is. De arts kan echter medicijnen aanbevelen om T4 in het bloed te normaliseren, zonder de baby te schaden..

De dosis van het medicijn varieert van persoon tot persoon en de eerste dosis die door de verloskundige wordt aangegeven, is niet altijd de dosis die overblijft tijdens de behandeling, omdat het nodig kan zijn om de dosis 6 tot 8 weken na het starten van het medicijn aan te passen. Klik hier voor meer informatie.

Hoe weet ik of het hyperthyreoïdie is?

Voor de diagnose van hyperthyreoïdie moet men de aanwezigheid van tekenen en symptomen observeren, en het is erg belangrijk om bloedtesten uit te voeren die de werking van de schildklier aangeven: 

• T3;
• T4;
• TSH.

Deze onderzoeken moeten om de 5 jaar vanaf de leeftijd van 35 jaar worden uitgevoerd, voornamelijk bij vrouwen, maar mensen met een hoger risico op het ontwikkelen van de ziekte moeten dit onderzoek om de 2 jaar uitvoeren..

De mensen met de meeste kans op hyperthyreoïdie zijn vrouwen met schildklierproblemen, struma, die geneesmiddelen gebruiken zoals amiodaron, cytokines en jodiumhoudende verbindingen of die ziekten hebben zoals Myasthenia gravis, diabetes type 1 en primaire bijnierinsufficiëntie.

Behandeling 

Behandeling voor hyperthyreoïdie kan worden gedaan door medicijnen zoals Propiltiouracil en Metimazole in te nemen, radioactief jodium te gebruiken of door de schildklier via een operatie te verwijderen.

De keuze van de behandeling hangt af van de leeftijd van de persoon, de gepresenteerde symptomen en of het mogelijk is om de werking van de schildklier alleen met medicatie te reguleren of niet. Schildklierverwijdering is alleen aangewezen als laatste redmiddel, wanneer de symptomen niet verdwijnen en het niet mogelijk is om de schildklier te reguleren door de dosis van de medicijnen te veranderen. Bekijk hoe elk type behandeling kan worden uitgevoerd door hier te klikken en leer de meest geschikte huismiddeltjes kennen en hoe voedsel kan helpen in de volgende video.

Voedsel voor problemen met de schildklier